Door In korte tijd heeft Sonos zich gepositioneerd als marktleider voor multiroom-audio, met eenvoudig te bedienen en betaalbare toestellen waarmee je muziek in verschillende kamers kan afspelen. Maar, ongetwijfeld met een oog op de verkoopcijfers, het merk waagt zich nu voor het eerst aan een apparaat voor hen heel a-typisch is: een soundbar.
Een soundbar is immers in de eerste plaats gericht op het weergeven van tv-geluid, en – althans bij veel fabrikanten – minder op het afspelen van muziek. We waren dus heel benieuwd toen deze Playbar op de redactie door een koerier werd afgezet. Kan een fabrikant die helemaal gericht was op multiroom-muziek wel iets afleveren dat de tv-ervaring kan verrijken?
,
Het minste wat je kan zeggen is dat de Playbar veelzijdig is. Standaard wordt het toestel omschreven als een 3.0 surroundoplossing. Het biedt dus een linkse, center en rechtse kanaal.
Hoewel er aardig wat bassen uit de Playbar komen, kan je nog meer laag opzoeken door het te koppelen aan een Sonos Sub. Wil je nog verder gaan, dan zet je twee Play 3’s in als rear-luidsprekers om een 5.1-surroundset te bouwen. Je kan de Playbar ook enkel combineren met een set Play:3's, en dan heb je een 5.0-oplossing.
We hebben alle combinaties van de Playbar getest. In eerste instantie kijken we echter eerst naar de Playbar zonder extra Sonos-units.
,
Qua uiterlijk oog de Playbar zoals je zou verwachten van een soundbar. Het is een lange rechthoek (90 x 14 x 8,5 cm groot), met een discrete styling en kwalitatieve bouw. Voor Sonos is het een wat apart design, maar in de wereld van de soundbars springt het niet echt uit de band.
Niet helemaal uniek maar toch vrij zeldzaam is dat de Playbar een gyroscoop bevat, zodat je de soundbar op twee verschillende wijzen kan plaatsen. Het kan liggend (zodat de hoogte 8,5 cm bedraagt) of staand (hoogte van 14 cm). In die laatste positie kan je de 5,4 kg wegende Playbar ook omhoog hangen, door middel van een aparte ophangkit.
Door de gyroscoop detecteert de Playbar zelf in welke oriëntatie het gebruikt wordt en worden er ter compensatie subtiele wijzingen in de klank aangebracht. Intern zijn de speakers onder een hoek van 45 graden gemonteerd, dus eigenlijk maakt die oriëntatie niet zoveel uit. Wij hebben de Playbar in beide posities geprobeerd, en het klonk identiek.
Volgens de fabrikant kan je de Playbar boven op een tv-meubel plaatsen en boven of onder een tv hangen. Plaatsing in een sleuf van een tv-meubel wordt afgeraden.
,
Zoals altijd bij Sonos is de setup van de Playbar eenvoudig. Qua kabels komt er enkel een stroomkabel en eventueel een netwerkkabel aan te pas. Die laatste heb je strikt genomen niet nodig, als er maar ergens in het huis een ander Sonos-apparaat via een kabel op het netwerk hangt.
De aansluiting met de tv gebeurt via een optische kabel. Geen HDMI met ARC dus, iets waar wij meestal de voorkeur aan geven. Waarom? Een HDMI-ARC aansluiting betekent dat je het volume kan regelen via de afstandsbediening van de televisie, terwijl een optische verbinding inhoudt dat je het volume van de soundbar apart moet regelen.
Maar Sonos heeft hier aan gedacht: de Playbar bevat een infraroodoog, waarlangs de soundbar de volumeknoppen van de tv-afstandsbediening kan aanleren. Aangezien je op de meeste tv’s kan aangeven dat de interne luidsprekers worden uitgeschakeld bij gebruik van externe speaker, is dat een elegante oplossing.
Helaas, in ons (toegegeven zeldzaam) geval konden we met de Sonos-aanpak niets doen. Onze highend LG-televisie heeft namelijk geen infrarode remote, maar werkt met een RF-afstandsbediening. We koppelden het dan maar aan de volumeknoppen van de digicorder-remote – je zou dat ook kunnen doen met een oude afstandsbediening die je nog in de kast hebt liggen.
Je kan het volume ook bedienen via de Sonos-app voor de iPhone, iPad en Android-toestellen. Maar echt handig is dat niet, ook wel omdat de iOS-versie van de app geen fijnmazige volumecontrole toelaat.
Enkel optisch wil ook zeggen dat je bepaalde surroundmodi niet kan weergeven. We denken dan aan DTS HD MA of Dolby TrueHD, maar of dit een groot probleem is voor een soundbar is een heel andere vraag.
,
Tijdens de openingsscènes van Star Wars: The Empire Strikes Back, en de aanval op de rebellenbasis op Hoth toont de Playbar wat het in z’n mars heeft. Als de keizerlijke probes worden uitgestuurd en de AT-AT walkers op het ijs stappen, hoor je een indrukwekkende en pakkend geluid.
Tegelijkertijd zet Sonos niet alles op een explosieve laagweergave of de typische overdreven rumble die sommige soundbars op je af vuren.
Stemmen blijven zeer verstaanbaar en de klank is zeer evenwichtig, al is dat niet altijd eenvoudig met sommige scènes in deze film. Soms zijn flarden dialoog te stil gemixet in verhouding met de special effects die er meteen op volgen; iets waar veel soundbars het lastig mee hebben. Maar in actiescenes in JJ Abram’s reboot van Star Trek slaagt de Playbar er wel in om die dynamische contrasten wat te compenseren, zodat je dialogen kan verstaan en toch nog van de klankmatige actie wil genieten.
Overigens heeft de Playbar via de app een nachtstand en een stand waarbij spraak geaccentueerd worden. In beide gevallen worden lage tonen weggefilterd en de klank gecomprimeerd. Het doet niet veel voor de klankkwaliteit, maar het werkt wel als je nog wat tv wil meepikken in de vroege uren zonder de rest van het huis (of de straat, voor de rampenfilmliefhebbers) wil wakker maken.
De soundtrack van Amelie Poulain – een favoriet van de redactie – staat bol van allerlei leuke auditieve details en heeft een heel ruimtelijke surround-track. De Playbar brengt het er niet slecht vanaf: je hoort de meeste details, al verdwijnt de mooie pianomuziek van Yvan Tiersen soms te veel naar de achtergrond. Dat was wel anders toen we de Playbar uitbreidden met een paar extra Play:3’s en een Sub (zie lager).
Het contrast met de – voor een tv – niet al te slechte audioweergave van de LG 55LM9600V is in elk geval groot. Muzikaal doet de Playbar het ook niet slecht: de Imperial March die weerklinkt als Darth Vader over het scherm glijdt, klinkt lekker bombastisch. Net zoals John Williams hem graag heeft.
,
Maar wacht, de beoordeling van de Playbar kan niet stoppen niet bij filmsoundtracks. De Playbar is immers een volwaardig Sonos-product, met alle streamingmogelijkheden die we verwachten. Via de standaard Sonos-app kan je bijvoorbeeld muziek van een NAS streamen of liedjes via Spotify, Deezer of een ander streamingdienst afspelen.
Het is een enorme troef voor de Playbar: je kan het dus niet enkel gebruiken om het slappe geluid van je tv te verbeteren, maar ook inzetten als muziekinstallatie in de woonkamer. Qua mogelijkheden is er niet echt een vergelijkbaar product te koop.
Of de Playbar echt al je muzikale wensen kan vervullen, hangt er een beetje vanaf. De klank die er uit komt is typisch Sonos, een beetje gecomprimeerd en met een streepje extra bas, maar wel met veel meer detail dan je uit een Play:5 krijgt. Niet verbazend gegeven de hogere prijs en hoger aantal speakers (9!) in dit toestel.
Het goede nieuws is dat de Playbar voor muziek vrij omnidirectioneel is, wat in een woonkamer met een L-vormige sofa mooi meegenomen is. Keerzijde is dat het stereobeeld nogal afwezig is; er mocht wat meer ‘lucht’ zitten in de klank. Croonerliedjes als From Russia with Love van Matt Monroe en We have all the time in the world van Louis Armstrong klinken lekker warm via de Playbar, maar meer hedendaags werk mocht wat spannender klinken.
,
De Playbar als alleenstaand product heeft heel wat troeven die ons overtuigen. We waren echter ook nieuwsgierig naar de Playbar in combinatie met een Sub en een set Play:3’s. Het zal niet verbazen dat dit iets meer configuratiewerk vraagt, maar een grote uitdaging is het niet. Je moet bijvoorbeeld aangeven op welke afstand de rears van de zetel staat en een goed niveau voor de Sub vinden. Dat laatste is niet overbodig, want de Sonos Sub is een krachtig, 16 kilogram wegend ding dat standaard iets te explosief ingesteld staat.
Aardig om te weten: voor de verbinding tussen de Playbar en de Play:3’s wordt niet het draadloze netwerk van de Sonos-apparaten gebruikt (Sonosnet), maar een tweede speciale verbinding op 5 GHz. Dat is nodig om te zorgen dat de rears gesyncroniseerd blijven, iets dat over de Sonosnet op 2,4 GHz niet gegarandeerd kan worden.
De combinatie van Playbar, Sub en twee Play:3’s kost net niet 2.000 euro. Een aardig bedrag, waarvoor we toch een serieuze upgrade verwachten. Laat daar in elk geval geen twijfel over bestaan: zoals je zou verwachten klinkt de 5.1-opstelling bij films veel beter dan een solospelende Playbar. Meer luidsprekers zijn altijd beter, niet waar?
Maar de betere klank heeft niet enkel te maken met de hoeveelheid speakers die er bij komen. Met name de Sub bevat heel wat extra audioprocessing, waardoor ook de klank die uit de Playbar komt anders van karakter is. Logisch ook, want met een Sub in de keten moet de Playbar zelf geen lagere frequenties produceren en kan het zich concentreren op de mids en hoge tonen. Hetzelfde is waar voor de Play:3’s, die sowieso niet veel laagcapaciteiten in zich dragen.
Ogenschijnlijk laat de 5.1-opstelling van Sonos vrij duur, maar echt goedkoop is een combinatie van een degelijke AV-receiver en 5.1-luidsprekerset ook niet. Naar ons gevoel ga je dan in veel gevallen wel met een beter surroundervaring eindigen, al hangt dat toch sterk af van de apparatuur dat je koopt. En de vele streamingmogelijkheden, gemakkelijke aansturing via tablet en multizone-opties geven Sonos toch ook heel sterke troeven.
Zeker in een woning waar er al zones zijn met Sonos-toestellen, gaat de Playbar een aantrekkelijke optie zijn. De integratie met de rest is immers naadloos; je kan zelfs het tv-geluid streamen naar de keuken.
,
De prijs van 699 euro maakt de Sonos in het segment van de soundbars een middenklasser, al heb je vaak voor dat bedrag of net iets hoger een soundbar met bijhorende draadloze subwoofer. Die units gaan nog indrukwekkender presteren bij actiefilms, maar zijn vaak ‘domme’ soundbars zonder verdere extra’s.
Het ruime aanbod aan streamingdiensten is een enorm plusplunt voor de Playbar, en maakt dit toestel ook een aanrader, met name voor mensen die hun soundbar ook willen gebruiken voor het beluisteren van muziek. De klank die de Playbar daarbij produceert is qua detail van een zeer hoog niveau voor een soundbar.
Als je niet op een paar centen moet letten, is de upgrade naar een Sub een aanrader. De Sub heeft de grootste en kwalitatiefste impact op de klankt. Niet zozeer omdat je dan alle buren op lage frequenties kunt vergasten, wel omdat je dan de Playbar vrijmaakt om nog beter te presteren in de mid- en hoogrange. De toevoeging van twee Play:3's is iets voor overtuigde filmfans, maar geen noodzaak.
