Door Wie de specificaties van de T748 vergelijkt met die van andere av-receivers uit de ‘betaalbare middenklasse’, kijkt waarschijnlijk vreemd op van hoe afwijkend dat lijstje eruit ziet.
Laat ons beginnen met het minst veelzeggend gegeven, maar wel eentje waar stiekem toch meteen naar wordt gekeken: het vermogen. Voor een toch niet zo kleine AV-receiver als deze lijkt zeven keer 40 watt haast peanuts wanneer je het naast de zeven keer 150 watt van de Pioneer VSX-1122 of 160 watt van de Onkyo TX-NR616 zet.
Toch zorgt dat in de praktijk niet voor die wereld van verschil die je misschien verwacht. In de eerste plaats omdat zo’n toename decibelmatig niet zo spectaculair is als de cijfers doen uitschijnen, maar vooral omdat de fabrikanten het vermogen niet op dezelfde manier meten. We kunnen alvast verklappen dat het verschil in de praktijk bepaald niet dramatisch is, maar dat verschil in focus zet wel de toon.
Ook bij de aansluitingen treffen we een selectie in- en uitgangen aan die er op z’n zachtst gezegd apart uitziet, in eerste instantie door wat niét aanwezig is. Achter het afneembare klepje op de voorkant zien we bijvoorbeeld geen HDMI-ingang of USB-poort, en ook op de achterkant zit geen USB-ingang.
Of netwerkaansluiting. Dat laatste houdt meteen in dat je niet hoeft te rekenen op extraatjes zoals netwerkstreaming, internetradio, AirPlay of een app voor de bediening van deze machine. Optioneel kan je overigens wel een DAB-module of iPod-dock toevoegen.
De vier HDMI-ingangen en enkele HDMI-uitgang zullen in de meeste gevallen heus wel volstaan, maar de andere kandidaten in deze test doen beter.
Wél aanwezig en meteen ook een unicum in deze test, is de analoge meerkanaalsuitgang. Wie op zoek is naar meer kracht kan dus extra eindversterkers achter de T748 hangen. Ook een analoge stereo-uitgang en S-video-ingang zijn overigens van de partij, eveneens zeldzame verschijningen in dit veld.
Kortom, een eigenzinnig aanbod dat het eerder van kwaliteit dan kwantiteit moet hebben.
,
Ook bij de installatie zien we minder nieuwlichterij dan bij de andere machines in dit segment. We moeten bijvoorbeeld zelf de menu’s induiken voor de initiële set-up. Daarbij krijgen we een low-res interface te zien die toegang biedt tot vier submenu’s. Een beetje meer grafische pracht zou hier zeker geen kwaad kunnen, al zijn de letters gelukkig wel lekker groot leesbaar. Er doorheen navigeren lukt overigens aardig, omdat de remote relatief overzichtelijk en handelbaar is.
Via het ‘Speaker Setup’ submenu laten we de automatische kalibratie de eerste afstelling doen, waarbij de NAD op één meetpositie metingen verricht en alles netjes instelt. Het systeem lijkt eenvoudiger van opzet dan bij de andere toestellen in deze test en de handleiding wijst er bovendien op dat het automatische RoomEQsysteem alleen bruikbaar is met 5.1- en 7.1-opstellingen.
De meetresultaten zien er nochtans niet verkeerd uit, al kunnen ze minder nauwkeurig bijgeregeld worden dan bij de concurrentie. Minder fijn is dan weer dat het systeem ons niet waarschuwt wanneer we opzettelijk de fase van een van onze speakerkabels omwisselen, en bij het aanpassen van het volume of de surround-mode krijgen we ook geen visuele feedback te zien op tv.
Het voordeel van het kleinere aantal features is natuurlijk dat je sneller vertrouwd raakt met alle mogelijkheden. Door het gebrek aan tweedezonemogelijkheden valt er ook een stuk minder in te stellen voor luidsprekerconfiguraties en dergelijke.
Het aantal luistermodi is eveneens wat beperkter dan bij de concurrentie: de klassieke surround- en stereomodi zijn allemaal van de partij – inclusief NAD’s eigen EARS, een algoritme om stereomuziek in surround weer te geven – maar verwacht je niet aan 32 verschillende concerthal-DSP’s want die zijn er simpelweg niet. Zeker geen man overboord wat ons betreft, maar mogelijk denk je daar zelf anders over.
Wie ook regelmatig gewoon muziek wil beluisteren op z’n receiver – en wie doet dat niet? – wordt nog wel getrakteerd op een opvallende optie voor analoge stereobronnen. Die kunnen desgewenst volledig binnen het analoge domein gehouden worden wanneer je voor stereoweergave kiest. De meeste andere AV-receivers doen dat niet: ze zetten alle inkomende signalen sowieso om naar het digitale domein waarna ze er hun bewerkingen op uitvoeren, het weer omzetten naar analoog en uitvoeren naar de speakers. Die kortere en eenvoudigere signaalweg zou op papier voor een kwalitatief betere (lees: zuiverdere) stereoweergave kunnen zorgen dan dwangmatig digitaal gefocuste collega’s.
Op videovlak is er dan weer weinig spectaculairs beleven. De NAD kan analoge videostromen netjes omzetten naar HDMI zodat alle bronnen met één kabel met het tv-scherm kunnen worden verbonden, maar upscaling of andere videobewerkingen blijven achterwege.
,
Zoals we eerder al aangaven, kijken we bij een AV-receiver op z’n zachts gezegd eerder conservatief naar torenhoge vermogensopgaves – laat staan naar de garanties die ze bieden op kijk- en luisterplezier. We kijken dan ook niet echt verwonderd op wanneer blijkt dat de T748 bepaald niet futloos uit de hoek komt wanneer we onze eerste testfragmenten starten.
Integendeel, het geluid dat uit de JBL Studio 5-speakers komt staat als een huis. Zelfs wanneer dynamiekpieken de zeven kanalen van de NAD stevig aan het werk zetten. Tegelijk hebben we ook de indruk dat de NAD zich net iets bezadigder toont – ‘minder opvallend’ is misschien een betere term – bij passages waarin veel gebeurt. Bij dergelijke drukke scènes – denk aan de ontploffing van de ‘Old Bailey’ in V for Vendetta – houdt de NAD ook mooi het overzicht, al is het surroundveld iets minder indrukwekkend dan we gehoopt hadden.
In stereo zien we hetzelfde verschijnsel: de klank is wat ingetoomder dan bij de eerder besproken Pioneer VSX- 1122-K, maar de T748 klinkt even stabiel. De stereoweergave van de NAD mag trouwens gehoord worden binnen dit kransje. Met Agnes Obel in de CD-speler krijgen we een lekker breed maar natuurlijk podium te horen, met een geloofwaardige plaatsing van stemmen en instrumenten.
,
Dat de NAD T748 een eigenzinnige invulling geeft aan het thema AV-receiver mag duidelijk zijn. Het opbod van HDMI-ingangen, features en cijfers laat hij aan zich voorbijgaan, terwijl er in de eerste plaats wordt ingezet op geluidskwaliteit.
Dat zorgt voor een erg minimalistische machine die degelijke algemene prestaties neerzet, met bovenmatige aandacht voor het audioluik en het stereoluik in het bijzonder.
Mooi meegenomen is dat NAD de T748 recent gevoelig in prijs verlaagde, waardoor hij het nu met gelijke wapens kan opnemen tegen concurrerende toestellen met meer features.
