Door Antelope is opgericht door Igor Levin, de man die eerder al interessante dingen deed bij Aardvark. Zeggen beide merknamen je helemaal niets? Eigenlijk niet verwonderlijk, want het intussen ter ziele gegane Aardvark maakte enkel professioneel audiospul, en bij Antelope was dat tot voor kort niet anders.
Het professionele gamma van Antelope bestaat louter uit klokken. Nee, niet van die dingen die je aan de muur hangt, maar extreem nauwkeurige, elektronische klokken die ervoor moeten zorgen dat de timing van de digitale audiobitjes ultranauwkeurig verloopt. Waarom je dat allemaal moet weten? Omdat zo’n klokcircuit ook een belangrijk element is in een DAC (digitaal-analoog converter) en bijgevolg van belang is voor de geluidskwaliteit van elke digitale geluidsbron.
Tel daar aan consumentenkant een toegenomen interesse voor streaming audio en andere digitale toepassingen bij, en het wordt duidelijk waarom Antelope met DAC’s voor de veeleisende muziekliefhebber op de proppen komt.
,
De Zodiac-familie bestaat uit drie leden. De meest eenvoudige daarvan – en bijgevolg ook de goedkoopste (1.595 euro) – heet eenvoudigweg ‘Zodiac’. De Zodiac+ (2.295 euro) heeft wat meer in- en uitgangen aan boord, maar gebruikt verder dezelfde audiocircuits als de gewone Zodiac. De Zodiac Gold (2.995 euro) is het topmodel uit het gamma, en beschikt over superieure audiocircuits én een handige IR-afstandsbediening.
Voor de aankoop van een Zodiac tel je dus minimaal 1.595 euro neer. Dat lijkt op het eerste zicht vrij veel, maar daar krijg je ook heel wat voor terug. De Zodiac is immers niet alleen een D/A-omzetter, maar doet tegelijk dienst als voorversterker. Daarnaast kan hij ook als hoofdtelefoonversterker worden ingezet. Het enige wat je naast de Antelope dus nog nodig hebt om muziek te maken, is een geluidsbron, versterking en luidsprekers.
Dat verklaart meteen waarom er een grote, centraal opgestelde volumeknop op het voorpaneel zit. In dat licht is het heel jammer dat Antelope geen afstandsbediening voorziet bij de Zodiac en Zodiac+, want nu dwingt het toestel je telkens uit je zetel als je het volume wil wijzigen.
,
Het testexemplaar dat we op bezoek hebben is de Zodiac+, maar aangezien die op enkele in- en uitgangen na identiek is aan de ‘gewone’ Zodiac, is de test op beide modellen van toepassing. Oké, er is nog een verschil: de ‘+’ heeft een mono- en een muteknop op het voorpaneel staan, en die heeft de gewone Zodiac niet.
Achterop de DAC zitten twee S/PDIF-ingangen (de officiële benaming voor een coaxiale digitale aansluiting), twee optische digitale ingangen en een USB-poort (type B, dus alleen geschikt voor pc’s). Wat analoge uitgangen betreft, hebben we de keuze uit stereo cinch of XLR.
Op de voorzijde zitten twee full-size hoofdtelefoonuitgangen. Naast de grote volumeknop voor de volumeregeling, zien we ook nog een kleiner exemplaar. Daarmee stel je het volume in van de hoofdtelefoonuitgangen.
De behuizing is volledig uit metaal opgetrokken en is prima afgewerkt. De soepel draaiende volumeknoppen geven meteen de indruk dat we hier met hoogwaardig materiaal te maken hebben.
,
De Zodiac is ontwikkeld voor kritische luisteraars die op zoek zijn naar een betere geluidsweergave van hun digitale bronnen. Het maakt daarbij weinig uit of het om ‘ouderwetse’ digitale apparaten zoals cd-spelers gaat of om meer moderne toepassingen zoals audiostreamers of pc’s.
Volgens Antelope is vooral de 64-bit ‘Oven’-klok in de Zodiac verantwoordelijk voor de sound van het apparaat. De klok is ondergebracht in een afgesloten container en wordt op een constante temperatuur gehouden. Dat moet voor een zeer nauwkeurige werking zorgen, een doeltreffend wapen in de strijd tegen jitter.
De software die de USB-chip aanstuurt is door Antelope zelf ontwikkeld, en is er op gericht om de best mogelijke geluidsweergave uit je computer te halen. Overigens kan je kiezen uit twee weergavemodi: een die zowel geschikt is voor Mac als voor Windows, en een die alleen voor Windows-pc’s bestemd is. Leuk detail: extra software installeren is in beide gevallen overbodig.
De volumeregeling werkt volledig in het analoge domein. Daarmee wordt voorkomen dat de resolutie van het digitale signaal vermindert als het volume niet wagenwijd open staat. Verder worden voor de analoge en de digitale circuits aparte voedingen gebruikt en worden de circuits ondergebracht op gescheiden printplaten.
Al die technologie leidt tot heel mooie cijfers. Zo kan de Zodiac samplingfrequenties tot 192 kHz aan en heeft het apparaat een dynamisch bereik van zomaar even 129 dB. De totale harmonische vervorming bedraagt niet meer dan 0,0004 procent. Als hij even goed klinkt dan de cijfers doen vermoeden, heeft Antelope dus een topper in huis.
,
We testen de Zodiac zowel met geluid van CD-kwaliteit (Apple Lossless, 16 bit/44,1 kHz) als met hi-res bestanden (24 bit/192 kHz). De bronnen van dienst zijn een Sonos ZonePlayer 90 en een MacPro. Vanuit de Zodiac gaat het met XLR-bekabeling rechtstreeks naar twee McIntosh MC501 monoblokken, die op hun beurt Klipsch Palladium P-39F luidsprekers aansturen.
Quasi meteen laat de Zodiac zijn roots blijken. Hij laat niet alleen de opgenomen muziek horen, maar zet ook ook een aardige impressie neer van de ruimte waarin die muziek opgenomen is. Of je hoort in de plaats daarvan – vooral bij pop en rock – een elektronische galm een stuk opvallender z’n ding doen dan normaal. De Antelope laat je dus toe om heel diep in de opname te kijken.
Details zijn uitstekend hoorbaar, zodanig goed zelfs dat je aandacht soms door bepaalde ‘opvulgeluiden’ wordt getrokken die je eerder nog niet had opgemerkt, alsof je naar een lichtjes aangepaste mix luistert. De betere, moderne AV-apparatuur is sowieso gevrijwaard van ruis, maar de Zodiac laat horen dat er wel degelijk ruimte voor verbetering is. Ruisvrijer dan dit hebben we het nog niet gehoord.
Wat je de Zodiac alvast niet kan aanwrijven, is dat hij wollig klinkt. Hij situeert zich eerder in het pittige, sprankelende hoekje. Metalen percussie – zoals in de soundtrack van American Beauty – klinkt opvallend levendig en enthousiast. Soms lijkt de Zodiac de neiging te hebben om enige agressiviteit in het mid/hoog te leggen, al voegen we daar meteen aan toe dat dit niet door iedereen als dusdanig zal geïnterpreteerd worden. Het is een kwestie van persoonlijke smaak, en bovendien sterk afhankelijk van de apparatuur en ruimte waarmee je de Zodiac combineert.
Wie houdt van het warmwollige, buizenachtige ‘hifigeluid’ zal allicht wat meer moeite hebben met de Zodiac dan regelmatige concertbezoekers die weten dat akoestische instrumenten ook in de realiteit weleens een tikje agressief uit de hoek kunnen komen.
,
En hoe zit het nu met die geavanceerde klok? Betaalt die zich ook echt uit in een betere geluidskwaliteit? Waarschijnlijk wel, want de Antelope klinkt erg vloeiend en gemakkelijk. Het is alsof stukken die je goed kent plots uitgevoerd worden door muzikanten die nét iets beter spelen dan normaal. Modern ritmisch gedoe zoals Simian Mobile Disco – we probeerden het album Attack Decay Sustain Release – klinkt zelfs even strak als een twee maten te kleine jeans rond het achterste van een 20- jarige schoonheid.
De Zodiac heeft een heel eigen karakter en is bijgevolg niet onopvallend te noemen. En toch is hij wel degelijk neutraal. Dat klinkt als een tegenstelling, maar dat is het niet. Wanneer je hem zelf een keer gaat beluisteren bij de betere hifizaak kom je er vanzelf wel achter wat we daar precies mee bedoelen.
De DAC is trouwens weinig vergevingsgezind voor slecht opgenomen muziek. ‘First And Last And Always’ van The Sisters of Mercy is in dat verband onze, eh… favoriet, en klinkt tenenkrommend slecht wanneer je de Zodiac er op loslaat. En nu we toch aan de minpuntjes toe zijn: we vallen niet meteen achterover door de dynamiek van de Zodiac – waar is die 129 dB gebleven? – terwijl het laag iets punchier had gemogen naar onze smaak.
Merken we veel verschil tussen de 24-bit en 16-bit bestanden? Het verschil is niet dramatisch, maar de hi-res tracks worden wel met iets meer – zeker niet vier keer zoveel – resolutie en met nog meer rust weergegeven. Iets analoger, ook.
,
Is dit nu de DAC die je moet hebben als er 1.595 euro in je achterzak jeukt? Het is in ieder geval een DAC die je moet proberen als je jouw digitale bronnen een duwtje in de rug wil geven – liefst in je eigen set, dat krijg je bij de audiozaak vast wel geregeld. De kans is groot dat hij daarna nooit meer weggaat. Ons testexemplaar hebben we alvast zeer tegen onze zin terug bezorgd aan de importeur.
