Door Het opnieuw opduiken van Technics is toch een van de hoogtepunten in de hifi-wereld dit jaar. In deze economisch niet fantastische tijden verwacht je vooral dat er merken zouden verdwijnen, maar bij moederbedrijf Panasonic denken ze anders over. Nu is het al langer geweten dat er bij Panasonic best wel wat audiokennis present is, onder andere bij de ingenieur-manager Tetsuya Itani, maar voor marketingredenen kon Panasonic zich moeilijk wagen aan peperdure high-end audio. Al wist het Japanse merk soms toch verrassende dingen te doen met miniketens, dat klopt wel.
Dat is vast ook een van de redenen waarom er besloten werd om het Technics-merk nieuw leven in te blazen, na een aantal jaren afwezigheid. In het AV Jaarboek las je al een interview met Itani, die samen met directrice en jazz-pianiste Michiko Ogawa, de leiding kreeg over de nieuwe Technics.
,
‘Technics’, dan denkt iedereen spontaan aan de legendarische en geliefde SL-1200 draaitafel. Analoge audio dus, maar net niet waar de nieuwe Technics mee uitpakt. Integendeel, de producten van de herrezen Technics draaien helemaal rond digitale muziek. Al is een nieuwe draaitafel niet helemaal uitgesloten, vingen we op IFA op, maar dat is voor later.
De line-up van Technics bestaat uit twee reeksen: R1 en C700. Beide omvatten bronnen, een versterker en een set luidsprekers. De R1 is een echte referentiesysteem, dat met een prijskaartje van circa 40.000 euro niet voor iedereen is weggelegd. Het is alleszins volgens onze inschatting niet een set waar veel FWD-lezers voor zullen (kunnen) gaan, ook wel omdat hij niet tot zijn recht komt in een doorsnee woonkamer. Mocht je toch interesse hebben: zeker gaan beluisteren ergens bij een dealer, want de R1 klinkt spectaculair goed. Neen, wij bekijken liever de C700-reeks. Die is niet goedkoop, maar wel haalbaar voor een audiofan. De SU-C700-versterker bijvoorbeeld, heeft een winkelprijs van circa 1.500 euro, terwijl de ST-C700-netwerkspeler ergens rond 1.000 euro moet kosten. De bijpassende boekenplankspeakers (SB-C700) dragen eveneens een prijskaartje van 1.500 euro. De set met die drie onderdelen kost je dus 4.000 euro, een bedrag waarvoor je toch een goede klank en veel mogelijkheden verwacht. Er is overigens nog de SL-C700-cd-speler, maar die hebben we niet kunnen testen.
,
We hadden de Technics C700-familie al een paar keer in demo gehoord op events. Maar pas toen we hem in onze luisterruimte opstelden, viel het echt op hoe compact de C700-toestellen wel zijn. Je kan ze niet beschuldigingen van te lijken op een miniketen – daarvoor zijn ze weer té groot – maar het zijn wel toestellen die heel wat minder breed zijn dan een klassiek hifi-component. Ook diepte is wat beperkt. Toch wel goed om weten als je zou overwegen om de pakweg de SU-C700 te combineren met een netwerkspeler van een ander merk of een draaitafel.
De SU-C700 is een versterker zoals wij ze graag zien. Stevig gebouwd, in een solide metalen behuizing, niet al te veel lampjes of knopjes, maar wel met een mooie grote display met analoge VU-meters. Met zijn witte achtergrond en verlichting geven die meters de SU-C700 een koele, maar verfijnde uitstraling. Het ontwerp van de versterker wordt bijzonder ook gemaakt door de centraal geplaatste grote, ronde volumeknop die iets uitsteekt aan de bovenrand van het toestel. Het lijnenspel wordt wat gebroken en dat maakt de Technics-versterker net iets meer een eyecatcher. Gezien de nieuwe voorliefde voor digitale muziek, verrast het niet dat Technics voor een digitaal klasse D-ontwerp ging. Als je de zaken compact wil houden, kan het vanwege koelingsproblemen ook niet anders.
,
Op afstand is de ST-C700-netwerkspeler een perfect gezel voor de SU-C700. Dezelfde strakke lijnenspel, met nauwelijks een knop te bespeuren – wat vooral komt omdat de typische controls zoals play en pause enkel zichtbaar zijn als je het apparaat inschakelt. Zeer sober, oogt het, en je mist op de voorkant een heel aantal knoppen die je eigenlijk nodig hebt om bijvoorbeeld op een netwerkschijf muziek te selecteren. Dat moet je allemaal doen via de Technics-app. Die wij-houden-van-sober-aanpak heeft wellicht Technics geïnspireerd om de ST-C700 uit te rusten met een vrij kleine display in zwart-wit. Functioneel is die wel, maar een groter scherm was toch wel mooi geweest. Omdat hij witte tekst op een zwarte achtergrond toont, is het schermpje gelukkig contrastrijk – want anders was het toch heel moeilijk geweest om tekst te lezen op een afstand van een paar meter. Over de metalen voorzijde is bovendien een soort plexiglas-laag gelegd, wellicht om die touch-knoppen mogelijk te maken. Op afstand valt de plaat niet op, dichtbij vinden we het toch afbreuk doen aan de stijl. Als we dan kijken naar de Marantz NA8005 die er naast staan, dan vinden heeft die wel net iets meer uitstraling (al past hij designmatig helemaal niet bij de Technics-toestellen).
Gelukkig maken de SB-C700’s het allemaal weer goed. Het zijn compacte speakers, die toch vrij zwaar in de armen liggen als je ze moet verplaatsen. Ze ogen ook kleiner dan ze zijn door de convexe, bolle zijranden. Het volume in de speakers is daardoor groter dan je zou verwachten, wat een goede zaak is. De SB-700 maken gebruik van een driver met een coaxiale driver in het midden gemonteerd. Dat is positief voor de positionering van de muziek, die door die driverconstructie van één punt lijkt te komen – een probleem dat vloerstaanders met drie of meer drivers altijd moeten overkomen. De SB-C700-speakers ogen heel modern, met een behuizing uit wit lak en zonder al te veel zichtbare naden of schroeven. Heel mooi. We vragen ons af of Technics er passende stands voor gaat uitbrengen.
,
In deze opstelling is de ST-C700 de primaire bron, al heeft de SU-C700 voldoende ingangen voor anderen. Gegeven de reputatie van Technics ontbreekt een phono-ingang uiteraard niet. Op een enkele optische ingang na (beperkt tot 96 KHz/24-bit), word je geacht externe bronnen via een van de drie coaxiale aansluitingen te koppelen. Dit kunnen dan weer streams tot 192 KHz/24-bit aan. De veelvoud aan digitale ingangen is toch wel wat ongewoon voor een versterker van deze type, want het impliceert dat er een DAC mee in de versterker steekt. Die kan je ook rechtstreeks voeden via een USB-poort die 192 KHz/32-bit PCM en DSD (tot 5,6 MHz) aanvaardt. Je kan dus een laptop rechtstreeks aansluiten op de SU-C700 en dan heb je geen extra netwerkspeler nodig. Het is niet vaak dat een fabrikant een belangrijke functionaliteit vergeet te vermelden. Maar Technics doet het toch. Terwijl de andere functies breed worden uitgesmeerd, moet je echt diep graven om te ontdekken dat de ST-C700-netwerkspeler Airplay-compatibel is. Zelfs in de uitgebreide specificatielijst die Technics op zijn overigens mooi website heeft geplaatst ontbreekt het. Gek, maar in elk geval konden we probleemloos muziek via Airplay streamen vanaf onze iMac. We hebben dat het al vaker gezegd: streaming via Airplay is zeker geen slechte keuze. De stream wordt gecodeerd via Apple Lossless aan 16-bit en 48 KHz, wat vergelijkbaar is met cd-kwaliteit. Daar is niets mee mis, tenzij je natuurlijk hi-res bestanden wil beluiteren. Dan kies je bij de ST-C700 beter voor DLNA over het netwerk of USB-opslag dat je rechtstreeks insteekt. Kan allemaal. De ST-C700 heeft geen digitale inputs, maar je kan wel PCM- en DSD-streams tot 192 KHz/32-bit aanleveren over USB klasse B. De ST-C700 bevat bovendien een FM- en DAB-tuner én Bluetooth (met aptX-ondersteuning), wat de netwerkspeler toch weer wat interessanter maakt.
Goedkopere netwerkspelers zijn weinig meer dan een DAC en wat software, maar in de ST-C700 steekt er toch wat meer. Een speciale circuit voor jitter-onderdrukking, bijvoorbeeld, en een filter aan de LAN-poort. Overigens is er geen WiFi aan boord en moet je dus altijd met een netwerkkabel werken. Sowieso een aanrader uit betrouwbaarheidsperspectief.
De enige manier om de ST-C700 aan te sturen is via een app (iOS en Android). Op zich hebben we daar geen problemen mee, want een groot scherm is gewoonweg veel handiger als je bijvoorbeeld door een hoop folders op een NAS zit te zoeken. Maar de app toonde zich niet altijd heel stabiel en moet duidelijk ook verfijnd worden. Zo moet je toch iets te veel moeite doen om meteen een hele map muziekbestanden aan de afspeellijst toe te voegen.
,
Bij afleveren van de testtoestellen kregen we een waarschuwing mee overhandigd: Technics is voor een heel Japanse tuning gegaan. En dat is toch wel iets anders dan de warmere klank waar veel Europeanen voor vallen of dat kenmerkende Britse geluid. Het is even wennen als je het niet gewoon ben. De presentatie is zeer direct. In het Engels zeggen ze: “In your face”. Je krijgt heel veel detail opgedien en bij sommige tracks ga je verrast zijn omdat je bepaalde zaken voor het eerst echt zo naar het voorplan hoort duwen. Vocals, snaarinstrumenten, blazers, hi-hats, ze staan op de eerste rij op het podium. Tikkeltje agressief zelfs. De delen van percussie die diep gaan, lijken dan weer een beetje aan bloedarmoede te lijden. Zet Daft Punk op en het maakt veel minder impact dat we gewoon zijn. ‘Sexual healing’ van Marvin Gaye daarentegen vloeit uit de speakers op een manier dat we nog niet vaak gehoord hebben. Gegeven de achtergrond van Ogawa is het wellicht geen toeval dat net jazz en pianomuziek zo goed tot hun recht komen op deze set. De heldere presentatie laat je al die subtiele snaaraanslagen en klanken die uit een piano komen bij een live-optreden ook echt horen bij je thuis.
Vermeldingswaardig is ook de Load Adaptive Phase Calibration (LAPC), een functie op de SU-C700 die via een meting de eigenschappen van je speakers bepaalt en correcties uitvoert qua amplitude en fase. Voor de eigen Technics-speakers zou dit niet nodig zijn, maar als je eigen luidsprekers inzet absoluut de moeite waard. Bij onze Teufel Definion 3’s zorgde LAPC toch voor een iets warmere en beter getimede klank.
,
We vermoeden stilletjes dat deze Technics-set regelrecht mikt op een publiek dat hifi-kwaliteit wenst, maar dan wel in woonkamervriendelijke verpakking. Niet iedereen houdt van een gezellige mix van visueel incompatibele componenten, met het nodige kabelwerk dat door de kamer loopt. In dat opzet is Technics absoluut geslaagd. Het is een knappe, modern ogende set waar je even graag naar kijkt als naar luistert. Maar hoe zit het met die hifi-klank? We zouden geïnteresseerden aanraden om de C700-combinatie eerst te beluisteren vooraleer aan te schaffen. En dat heeft allemaal te maken met de SB-C700-speakers. Voor hun prijspunt bieden ze onwaarschijnlijk veel detail, iets dat voor een geoefend oor echt om van te snoepen is. Uiteraard met het juiste bronmateriaal, want met brakke MP3’s moet je hier niet afkomen. Artefacten in de hogere frequenties ga je echt snel horen op deze speakers. De klank van de SB-C700 is ook zeer strak en gecontroleerd, heel fijn als je luistert naar klassieke muziek met snelle bewegingen. Tegelijkertijd leveren deze speakers een klank die wij niet zo gewoon zijn. Velen zullen het ervaren als wat koud en zeer dun in het laag, zeker als je sterk genormaliseerde popmuziek op de set loslaat. Kortom, de set in zijn geheel is door de speakers echt iets voor fijnproevers. En dat vinden we eigenlijk niet erg; hifi wordt net leuker als er wat meer uitgesproken keuzes mogelijk zijn.
Kijken we naar de individuele componenten, dan vinden we toch dat er nog wat werk aan de software van de ST-C700 nodig is om de stabiliteit te verhogen. We hebben er vertrouwen in dat Technics de nodige updates zal voorzien. Als we kijken naar de veelzijdigheid van een gelijkgeprijsde Marantz NA8005 of Pioneer N-70, dan biedt Technics minder mogelijkheden qua streamingdiensten – maar het hangt van je persoonlijke wensen af of je daar last van hebben.
De SU-C700-versterker is behoorlijk interessant, al is het niet buitengewoon voor zijn prijs. Ondanks het compacte formaat levert het apparaat meer dan voldoende vermogen en is hij universeel genoeg om ook grote vloerstaanders aan te sturen. Combineer hem bijvoorbeeld met speakers van Bowers & Wilkins of Dali, en je krijgt iets mooi.
