Redactie

Die Hard With a Vengeance

Wat gaat hij na dit avontuur met zijn leven doen, vraagt Samuel L. Jacksons personage Zeus aan de voor een derde keer door Bruce Willis vertolkte flik John McClane? ‘Smokin’ cigarettes and watching Captain Kangaroo’, blaast hij uit zijn mondhoeken, en meteen herinner je je weer dat deze prent uit de vroege jaren ’90 komt, toen onderhuidse verwijzingen naar andere films (de gedebiteerde zinsnede komt uit een nummer op de soundtrack van Pulp Fiction) bon ton waren.

Die Hard With a Vengeance werd opnieuw geregisseerd door John McTiernan, de man achter de eerste film, en brengt de getroubleerde flik opnieuw in een locatie waar een hoop mensen worden gegijzeld door een terrorist. Maar de setting werd deze keer iets breder getrokken dan het torengebouw uit de eerste en de luchthaven uit de tweede Die Hard: deze keer gaat heel New York naar de vaantjes als McClane geen gehoor geeft aan de eisen van de met een vreemd Europees accent babbelende smeerlap (gespeeld door een opvallend stoere Jeremy Irons).

Voor de rest wordt de Die Hard-formule weer tot op de letter gevolgd: McClanes humor en persoonlijkheid is opnieuw even ongewassen als hijzelf, en de arme man krijgt weer véél meer klop dan een normaal mens verdragen kan.

Na Die Hard With a Vengeance werd de reeks voor meer dan een decennium in de koelkast gelegd, en daar was ze beter gebleven: late opvolger Live Free or Die Hard (2007) was niet meteen een onvergetelijke prent, en de recente A Good Day to Die Hard (2012) was een dampende drol van een film. Maar deze derde aflevering was een waardige afsluiter voor de oude reeks, voordat ze veranderde in Bruce Willis' pensioenplan.

Zaterdag 29 juni op BBC One om 22u50

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.