Door In het Sony Center in Luxemburg staat deze reus al opgesteld en kunnen we hem in alle rust testen. We besluiten onze test dan ook op die locatie door te laten gaan, want een dergelijk groot en zwaar toestel transporteren en opstellen is geen sinecure.
Het toestel staat – weinig verrassend – op een vaste voet met vier glimmende poten, zodat het gevaarte mooi stabiel staat. Een draaivoet zou voor een toestel met deze dimensies vermoedelijk te onveilig zijn.
De afwerking heeft een eigen stijl, met een robuustere en sterkere uitstraling dan de Monolithic-designs uit 2012.
En je kan onmogelijk naast de twee kolomluidsprekers kijken die links en rechts naast de televisie hangen. Met tien drivers en 50 watt audiovermogen er achter beloven ze alvast voor een indrukwekkende klank te zorgen.
Bij de aansluitingen merken we dat twee van de vier HDMI-aansluitingen 4K-resoluties ondersteunen. Deze televisie is verder voorzien van alle gebruikelijke aansluitingen, al betwijfelen we sterk of een randtoestel aansluiten via Scart of composiet video wel een goede keuze is op deze televisie.
Blijf voor de beste kwaliteit gewoon bij HDMI, een advies dat voor alle moderne televisies geldt maar dubbel voor deze extreem grote maat.
,
Dit toestel is eigenlijk eind 2012 geïntroduceerd en gebruikt dus nog steeds de remote en menu's van vorig jaar.
We hebben geen problemen met de afstandsbediening – die is degelijk – maar wel met de erg onoverzichtelijke menu’s, vooral wanneer je tussen de extra functies begint te zoeken. Die zijn onderverdeeld op een nogal arbitraire manier en je zal de eerste weken niet zelden in een foute sectie zoeken.
Sony heeft ook nagelaten om de menu’s een goede HD-behandeling te geven. Tekst en iconen zien er blokkerig en slordig uit, niet echt wat je verwacht op een Ultra HD-toestel.
,
Wie snel even wil bijlezen over wat 4K is en waarom 4K-schermen zo’n buzz veroorzaken, verwijzen we graag naar het achtergrondartikel op onze website.
Heel kort samengevat: een 4K-scherm heeft een resolutie van 3.840 bij 2.160 pixels, en heeft dus evenveel pixels als vier Full HD-schermen samen. De benaming die je het meest zal terugvinden is Ultra HD (UHD).
Ultra HD-schermen zijn zeker niet bedoeld voor schermformaten van minder dan 55 inch, maar zijn bestemd voor de écht grote schermen. Hun enorme resolutie laat dan toe om dichter bij het beeld te zitten zonder afzonderlijke pixels te zien.
Een belangrijk probleem is echter dat er voorlopig nog een nijpend gebrek aan 4K-beeldmateriaal is. In onze testopstelling zorgde een computer voor 4K-beelden, en dat leverde ronduit verbluffende resultaten op. Met de zitbank op nauwelijks 1,5 meter van het scherm waren we absoluut niet geneigd om verder af te gaan zitten, aangezien de beelden er vlijmscherp uitzien.
Maar helaas, in de praktijk zal je het dus veelal met HD-content (Blu-ray, spelconsole of HD-zenders) moeten stellen. Enkel Ultra HD-foto’s kan je eenvoudig aanleveren via USB, maar alle andere content moet de Sony zelf upscalen naar 4K.
Daarvoor beschikt hij over een gloednieuwe chipset, de 4K X-Reality PRO. Hoe brengt die het ervan af?
Bij de beeldverwerking levert de Sony alvast een uitstekende ruisonderdrukking. Je vindt in de menu’s zeer uitgebreide mogelijkheden om ruis te lijf te gaan, en de televisie maakt in de praktijk kort werk van willekeurige ruis én compressieruis.
De de-interlacing scoort prima, maar net niet perfect. Occasioneel verslikt de set zich in sommige film- of videoframerates, wat af en toe een gekartelde rand of wat detailverlies oplevert.
Bij het upscalen zorgt de ‘Reality Creation’-optie voor uitstekende resultaten. Je kan er de fijnste details in het beeld duidelijker zichtbaar mee maken, zonder zware fouten te introduceren. De instelling kan bovendien naar smaak worden aangepast. De Sony werkt ook kleurbanden in zachte gradaties prima weg.
,
Het scherm levert ook een erg behoorlijke bewegingsscherpte. Het MotionFlow XR-algoritme zorgt voor zeer vlotte panbeelden (in de ‘Smooth’-stand) ten koste van wat detail en een occasioneel beeldartefact.
Je kan ook opteren voor maximaal detail (in ‘Clear’ of ‘Clear Plus’) maar dan moet je wel met judder leven tijdens pans. Een echt goed compromis tussen beide is er niet, want de ‘Standaard’-instelling levert op beide aspecten vrij veel in.
Sony heeft ook een ‘Impulse’-mode voorzien. Die zorgt voor een haarscherp beeld met maximaal detail, maar we raden die modus sterk af. Je levert er enorm veel helderheid mee in, maar wat we erger vinden is dat je het beeld ook ziet flikkeren.
Op zo’n groot paneel lijkt het ons een enorme uitdaging om voor een goede uniformiteit te zorgen. Het scherm heeft – zoals de meeste LED-LCD-schermen – wel wat kleine onvolkomenheden, maar die blijven gelukkig beperkt. Milde clouding is zichtbaar centraal in beeld, maar de hoeken zijn vrij van problemen en dat vinden we veel belangrijker.
Over de kleurweergave moet je je absoluut geen zorgen maken: Sony bevestigt zijn typerende aandacht voor de juiste kleur met deze KD-84X9005. Zet het toestel gewoon in de beeldmodus ‘Cinema’ met behulp van de ‘Scene’-toets.
De grijsschaal, kleurtemperatuur en het kleurbereik zijn nagenoeg perfect,en kunnen dan ook probleemloos als referentie dienen. Het enige zwakkere punt is de zwartwaarde. Die komt maar net aan een gemiddeld resultaat, waardoor het scherm ook slechts een gemiddeld contrast voorlegt. In een typische woonkamer is dat gelukkig zelden een probleem.
Sony koos op dit scherm overigens voor een passieve 3D-oplossing. Die levert prachtige resultaten, maar zoals steeds moet je er wel op letten dat de verticale kijkhoek niet te groot is. Zorg dus voor een opstelling waarbij het scherm op ooghoogte staat.
,
Sony heeft gelukkig ingezien dat dergelijk prachtig beeld niet zonder fatsoenlijk geluid kan. De kolomluidsprekers leveren ruimschoots het vereiste volume met een aangename hoeveelheid bas, zonder de klankbalans te verstoren.
Het Dixit Dominus RV594 van Vivaldi klinkt alsof je werkelijk in een kerk zit. De klank is vol, ruim en volumineus zonder verwrongen te zijn. Het toestel presteert ook heel behoorlijk met onze kodo drums.
Filmsoundtracks krijgen een duidelijk stereobeeld en de set slaagt er zelfs in om een pseudosurroundeffect te genereren. Het is nog steeds geen hifigeluid, maar het scoort alvast een paar straatlengtes beter dan de gemiddelde televisie.
,
Het toestel beschikt over een zeer volledige set digitale tv-tuners en laat ook toe om opnames te maken op een harde schijf die via USB is aangesloten.
De mediaspeler is helaas nog steeds maar een schim van wat hij hoort te zijn. Er is geen ondersteuning voor MKV en DivX, en zelfs niet voor sommige Xvid-bestanden. Externe ondertitels zijn nauwelijks leesbaar.
Wie zich een weg baant door de verwarrende interface vindt nog heel wat andere mogelijkheden. Bravia Internet Video levert video-on-demand. Er zijn apps voor Twitter, Facebook en met een optionele camera kan je Skypen.
Maar het leukst vonden we de Music Unlimited-dienst en de Berliner Philharmoniker-app. Daarmee heeft de muziekliefhebber een prachtig aanbod klassiek en modern tot zijn of haar beschikking.
Gamers worden ook verwend. Op dit grote scherm kan je PlayStations SimulView gebruiken. Wanneer je met twee speelt, kan je dat allebei op het volledige scherm doen dankzij de twee bijgeleverde brillen.
,
Op het vlak van beeldkwaliteit legt deze Sony uitmuntende resultaten voor. Enkel de matige zwartwaarde en kleine beeldverwerkingsfouten staan een topscore in de weg.
Het beeld ziet er fantastisch uit zolang je HD-content naar het scherm stuurt. Gebruik je toch nog SD-content zoals dvd’s, dan moet je iets verder gaan zitten. Op dit schermformaat is elke fout in het bronmateriaal immers zichtbaar.
Ook de gebruiksinterface en mediaspeler moeten beter, iets waar de 2013-modellen wel aan beantwoorden.
En dan is er natuurlijk de prijs, die een stevige 25.000 euro bedraagt. Veel geld, maar als je zo’n bedrag kan missen dan is dit toestel wat ons betreft wel een aanrader.
