Toen we eind 2012 de Fidelio X1 testten, vonden we het een van de beste betaalbare hifi-koptelefoons van het moment. Weliswaar met schoonheidsfoutjes, die netjes door de nieuwe X2 worden weggewerkt.
Als we in de context van hoofdtelefoons en andere audio over Philips spreken, dan bedoelen we eigenlijk ‘Woox’. En dat betekent inmiddels ‘dochter van Gibson’, de gitaarbouwer die ook de thuisafdeling van Pioneer en Onkyo bezit, en aandelen in Teac en Esoteric bezit. Gemakkelijkshalve zullen we toch over Philips blijven spreken, want dat is ook het merk waaronder hoofdtelefoons zoals de nieuwe Fidelio X2 verkocht blijven worden. Nu is Philips misschien niet het eerste merk waar je aan denkt bij hoofdtelefoons op topniveau. En dat is eigenlijk wel onterecht.
De afgelopen jaar of twee heeft de onderzoeksafdeling gevestigd op het industrieterrein van Haasrode bij bierstad Leuven – vast toeval – heel goede producten ontwikkeld. De L1 en L2 bijvoorbeeld, maar ook de Fidelio M1 en M1BT zijn fijne hoofdtelefoons van hoge kwaliteit. En de Fidelio X1 natuurlijk, Philips’ meest op de hifi-liefhebber gerichte hoofdtelefoon.
,
De X1 en X2 delen duidelijk heel wat genen. De vormgeving is heel gelijkaardig, van de dubbele, comfortabele hoofdband tot de grote metalen ring die rond de oorschelp scharniert. Toch hou je de twee Fidelio’s makkelijk uit elkaar: de X1 is lichter gekleurd en heeft een bruine hoofdband, terwijl de X2 helemaal zwart is. Hij ziet er daardoor net iets klassieker uit dan zijn voorganger. De X2 heeft een stijlvol ontwerp, dat dankzij die binnenste verende verstelband zichzelf automatisch aan de hoofdvorm en -grootte aanpast. Je moet dus niet knoeien om de X2 af te stellen, wat bij sommige hoofdtelefoons best een klus kan zijn.
Het comfortgehalte stijgt nog meer door de dikke, fluwelen oorkussens, die echt zeer goed over de oren passen. Uren hebben we de X2 gedragen, met veel plezier! Overigens kan je bij de X2 nu de oorkussens vervangen, dat kon bij de X1 niet.
Als je de X2 vastneemt, heb je meteen het gevoel dat je het met een duurdere hoofdtelefoon te maken hebt. De bouwkwaliteit is verbazend goed. Hoewel de gigantische 50-mm drivers in een kunststof en behuizing zitten, heeft Philips verschillende aspecten in metaal uitgevoerd. Dat verhoogt het luxegevoel aanzienlijk. Zoals die grote ringen die de verbinding vormen tussen hoofdbanden en de driverbehuizingen, maar ook de fijne metalen band tussen behuizing en oorkussen.
En dan zijn er nog de metalen grilles die de X2 een open ontwerp geven. Je weet dus waar je aan kan verwachten: een meer luchtig geluid, maar ook meer lekkage van geluid. Zit je alleen in een luisterruimte geen probleem, zit je op een kantoor dan ga je boze blikken van collega’s oogsten. Neen, dit is een hoofdtelefoon voor thuisgebruik, voor mensen die effectief naar muziek luisteren.
,
Onder hoofdtelefoons-fans heeft de Sennheiser HD650 een bijzondere status. Niet als beste koptelefoon ter wereld – die eer gaat naar de HD800 of misschien wel eentje van Audeze of zo – maar wel als een ‘benchmark’ of ijkpunt. De HD650 heeft immers een zeer specifieke klank die als vergelijkingspunt wordt gebruikt: een tikkeltje donker, met wat vaak omschreven wordt als een ‘veil’ of ‘sluier’ over muziek. Dat klinkt onaardig, maar dat is niet zo bedoeld.
Mensen die houden van een analytische klank moeten er inderdaad niet voor opteren, maar voor alle anderen is de HD650 wel een hoofdtelefoon die met vele genres aangenaam en toegankelijk klinkt. We vermoeden stilletjes dat Philips zwaar met deze klassieker rekening heeft gehouden bij het ontwerpen van de X2. Hoewel de Fidelio X2 naar ons gevoel niet zo donker is als de HD650, neigt de Philips-hoofdtelefoon toch in die richting. Het sluier-gevoel is bij deze Philips wel minder uitgesproken.
Philips heeft een vrij wetenschappelijke visie op geluid – onder meer door zijn Golden Ears-programma en door marketingonderzoek – en heeft zo een klank geïdentificeerd die het meeste zou aanslaan bij de doelgroep. Volgens slides die we ooit van Philips gepresenteerd kregen in kader van een EISA-briefing, zou de meerderheid een voorkeur hebben voor een lichtjes warme klank. Wat precies geleverd wordt door de X2, die op dat vlak de extra body van de X1 in de lagere frequenties behoudt (al duikt de X2 nooit heel diep) maar wel net iets gladder en aangenamer klinkt dan zijn voorganger.
Het is heel subtiel, maar als we de X1 en X2 met elkaar vergelijken lijkt de nieuwe Fidelio net iets sprankelender in de midrange. Net die aanpassing zou het gevolg zijn van feedback van eerste testers, zo blijkt. Het resultaat is een zeer aangename luisterhoofdtelefoon, eentje weliswaar niet echt alle detail laat horen maar wel een set cans die je – soms zonder het te realiseren – urenlang op je hoofd houdt
,
De Fidelio X2 is betrekkelijk gevoelig (100 dB bij 1 mW, 30 ohm), waardoor je hem goed kan gebruiken met de meeste mobiele toestellen, zoals de Sony Walkman NWZ-A15. Bijkomende versterking is an sich niet vereist, maar als we dan onze Galaxy Note 3 met Neutron via een USB-hostkabel digitaal verbinden met een Fiio E17 – u ziet, we maken het ons graag ingewikkeld! – dan klinkt ‘Hungry Ghost’ van Brad Mehldau meteen stukken beter. Ook de Ierse synthklassieker ‘I will find you’ van Clannad, aangeleverd via de Tidal-app, weet helemaal te overtuigen.
De X2 liet zich ook goed aansturen via de hoofdtelefoonuitgang op een Marantz NA8005, maar we gaven toch eerder de voorkeur aan de combinatie met de Pioneer U-05 DAC/versterker.
,
De Fidelio X2 is ronduit een van de beste hoofdtelefoons op dit prijspunt. Of je nu per se je X1 moet vervangen, is een andere vraag. Er is een verschil, maar die is niet groot genoeg.
Ben je op zoek naar een echte hifi-hoofdtelefoon die in de eerste plaats muzikaal is en waar je geen fortuinen aan wil betalen, dan ben je bij de X2 aan het juiste adres. Wetende dat Philips geen streng prijsbeleid hanteert en dat deze Fidelio wellicht na een tijdje een streepje goedkoper wordt, dan kan je enkel spreken over een geweldige deal.