Door De MM 550-X is dus een model dat de oren volledig omsluit, al zou je hem dat misschien niet aangeven als je puur op z'n dimensies afgaat. Bovendien kan de MM 550-X eenvoudig opgevouwen worden tot een klein pakketje dat in de meegeleverde draagtas past, zodat hij ook eenvoudig transporteerbaar is.
Het enige nadeel aan die compacte bouw is dat de oorkussens maar net om onze oren heen passen, al blijft het comfort op een hoog niveau staan. Dat dankt de MM 550-X ook aan z'n absurd lage gewicht, dat als enige in deze test onder de 200 gram blijft.
De constructie voelt minder fragiel aan dan bij de Bose, terwijl het design een stuk zakelijker aandoet dan bij de hoofdtelefoons van AKG of Logitech in deze test. Het enige tierelantijntje, zijn de indicatielampjes in maar liefst drie verschillende kleuren die de MM 550-X haast kerstboomallures geven wanneer ze tegelijk oplichten in een donkere omgeving.
Qua functionaliteit is alleen de Denon AH-NCW500 een rechtstreekse concurrent voor deze Sennheiser. Net als bij die laatste gaat het om een model dat zowel draadloos als met het meegeleverde audiokabeltje gebruikt kan worden, en daarbij ook nog eens ondersteuning biedt voor de apt-X Bluetooth-codec.
De ingebouwde accu houdt het daarbij zo’n 8 uur vol met alle extra’s ingeschakeld, al kan je de autonomie tot 20 uur verlengen met behoud van noise-cancelling door de set met het bijgeleverde audiokabeltje te combineren.
Om de bediening te vereenvoudigen, gebruikt Sennheiser twee clusters met druktoetsen. Met de knopjes op de rechteroorschelp bedien je het volume, de afspeelcommando’s en de headset, terwijl onderaan drie toetsen zitten waarmee je de Bluetooth-verbinding inschakelt, de NoiseGard geluidsonderdrukking activeert en eventueel de SRS-geluidsverbeteraar inschakelt. Er is ook nog een talk-through functie aanwezig.
Net als bij de Denon vraagt de bediening gewenning, al kan dat quasi volledig op het konto geschreven worden van de vele functies.
Wanneer we aan het luisteren gaan, krijgen we een mooi gebalanceerd geluid te horen dat levendig klinkt maar toch niet al te snel gaat vermoeien. Het is wat ons betreft de best klinkende draadloze set in dit gezelschap, met een net wat gedetailleerder maar minder afgerond geluid dan de Bose en een beter gebalanceerde klank dan bij de Denon. De SRS-functie vinden we echter niet echt een meerwaarde, omdat ze het geluid duidelijk artificiëler maakt.
Wanneer we de Sennheiser bekabeld aansluiten, wordt de klank er niet beter op. Integendeel, met ingeschakelde elektronica is er veel meer ruis merkbaar dan wanneer we de Bluetooth-verbinding gebruiken, en zonder elektronica wordt de sound meteen een stuk vlakker en levenlozer – een karaktertrekje dat we ook bij de Denon hoorden, maar niet bij de Logitech.
En de noise-cancelling? Die doet haar werk naar behoren bij laagfrequente geluiden, maar overtuigt minder dan het systeem van Bose. Stemmen en hoge tonen dringen ook iets duidelijker door.
Al bij al een erg featurerijke hoofdtelefoon, maar minder goed klinkend en isolerend dan de Bose – al moet die laatste het natuurlijk wel zonder draadloze technologie doen.
