Door De ‘Limited Edition’ (LE) van de PM15-S2 die we hier in test hebben is in grote lijnen gelijk aan zijn normale broer, maar werd her en der wel herwerkt. Zo beschikt de LE van huis uit over een aantal verbeterde, aangepaste onderdelen en over een efficiënter elektrisch signaalpad, wat zich aan het eind van de rit moet vertalen in een nog betere geluidskwaliteit. Daardoor ligt het prijskaartje ook net iets hoger, zonder dat het al te gortig wordt.
Hoewel de PM15-S2 LE een behoorlijk stukje kleiner lijkt dan de Onkyo A-9000R (hier getest), is het verschil minder uitgespro- ken dan je misschien zou vermoeden op basis van de beelden.
Oké, de Marantz is duidelijk een stuk lager (hij is zo’n 12 centimeter hoog) maar met een diepte van ruim 44 centimeter heeft hij zowaar een nog iets grotere voetafdruk dan de Onkyo.
,
Ook het gewicht (18,5 kilogram) is nagenoeg identiek, en wie de opbouw en afwerking van de PM15-S2 LE onder de loep neemt zal daar beslist niet vreemd van opkijken. Aan de buitenkant merk je al meteen dat het chassis stevig in elkaar zit, terwijl de kast ook bovengemiddeld goed is gedempt.
Tel daar nog bij dat er ook onderhuids niet op een gram is gekeken – met onder meer een stevige ringkerntrafo én een forse buffer – en je krijgt het gevoel dat je echt een high-end apparaat in handen hebt dat de tand des tijds wel kan weerstaan.
Dat de PM15-S2 LE dezelfde vormentaal spreekt als zijn duurdere broers – zoals de PM11-S3 (3.999 euro, hier getest) – doet de ‘pride of ownership’ bij toekomstige eigenaars van dit pronkstuk ongetwijfeld alleen maar toenemen.
Zo zien we hetzelfde gebogen aflopend frontpaneel met de kenmerkende uitstulping in het midden, het ronde patrijspoortje waarin het volume en de bronkeuze worden weergegeven, en de blauwe verlichting in de flanken van het centrale blok.
,
De twee grote, aangenaam draaiende knoppen voor de bronselectie en het volume zijn de voornaamste blikvangers bij de bedieningselementen. Verder zien we nog een (overbrugbare) toonregeling, aangevuld met drukknopjes voor onder meer het aan- en uitschakelen van de speakers, de power direct-ingang (waarmee de PM15-S2 als eindversterker ingezet kan worden) en de setting van de phonostage (MM of MC).
Ook een knopje om de display en/of blauwe verlichting mee uit te schakelen ontbreekt niet, net als een degelijke hoofdtelefoonaansluiting. De prettig werkende knoppen geven de kwaliteitsindruk nog een extra duwtje in de rug, al is het wel even wennen aan de gezapige werkingssneheid van de volumeregelaar – zowel op de PM15-S2 LE als via de (aluminium) remote.
Die laatste is overigens een prima aanvulling op de gewone bedieningselementen. De knopjes op de remote zijn weliswaar aan de harde, kleine kant, maar ze laten wel toe om een bron rechtstreeks te selecteren – iets wat op de versterker alleen kan door doorheen alle bronnen te bladeren.
Op het vlak van aansluitingen valt er niets te klagen: we tellen drie analoge ingangen, een phonostage voor MM- en MC-elementen, twee tape-loops, een pre-out en een power-direct ingang. Ook van de partij: een paar hoogwaardige WBT-speakerterminals.
Opvallend is de aanwezigheid van een F.C.B.S.-ingang en -uitgang, met een bi-amp/stereo-schakelaar ernaast. Langs die weg kan je desgewenst een tweede PM15-S2 toevoegen om je stereoset te bi-ampen, waarbij dan één versterker per kanaal wordt ingezet. Dat je budget daarvoor ‘iets’ ruimer bemeten moet zijn, dat spreekt voor zich…
,
De PM15-S2 LE is op klankmatig vlak niet gewoon een lichtere versie (90 watt bij 8 ohm) van de eerder vermelde PM11-S3. Hij heeft een heel ander karakter. Waar de PM11-S3 de nadruk legt op een zachte, meer ingetogen weergave, klinkt de PM15-S2 LE een stuk extraverter.
In het laag lijken deze Marantz en de eerder besproken Onkyo A-9000R – die qua prijs het dichtst in de buurt van de Marantz zit – elkaar waard te zijn. Ook hier gaat er een hoge graad van autoriteit en dynamiek uit van de weergave.
Maar in het mid en hoog komt de Marantz PM15-S2 LE snediger uit de hoek dan verwacht, waardoor de stem van Alison Goldfrapp iets directer, frisser en net wat slanker klinkt dan bij de Onkyo.
De Marantz PM15-S2 weet daarnaast prima het overzicht te houden in drukke composities, klinkt lekker ruimtelijk – zowel in de breedte als diepte – en legt ook opvallend veel nadruk op kleine details.
Die combinatie van eigenschappen zorgt aan het eind van de rit voor een sprankelend geluid dat werkelijk niets lijkt achter te houden voor de luisteraar, maar ook meer eisen stelt aan de bron. Deze Marantz is dan ook de minst verdraagzame versterker (in onze recente test van betaalbare stereoversterkers) voor lagekwaliteitstreams, die je bijvoorbeeld via internet binnen haalt.
,
De Marantz PM15-S2 LE is veruit de duurste machine in onze test, maar dat merk je ook: de bouwkwaliteit en afwerking staan op een erg hoog niveau, terwijl
het autoritaire geluid met name overtuigt door zijn dynamiek, detail en ruimtelijkheid.
Bovendien is de Marantz ook prima genietbaar bij wat lagere volumes, wat eveneens een troef is. Combineer deze Marantz met niet al te heldere maar wel lekker gedetailleerd spelende speakers, en je hebt aan deze PM15-S2 LE een erg mooie basis voor je stereoset.
