Door Je kent het probleem ongetwijfeld: je hebt een leuke video gevonden op YouTube en je wil hem snel aan de hele familie tonen op televisie. Of je maakte met je smartphone een hilarisch vakantiefilmpje en dat wil je nu op het grote scherm bekijken.
Ergens is het vreemd dat we met al onze technologische gadgets nog steeds worstelen om schijnbaar eenvoudige taken uit te voeren. Klungelen met kabels laten we liefst zoveel mogelijk achterwege. En wie ooit een DLNA-server heeft opgezet om langs die weg zijn films in heel het huis beschikbaar te maken, heeft ongetwijfeld al vastgesteld dat het vaak wat lastiger verloopt dan gehoopt.
En zelfs al loopt het gesmeerd met je server, dan is er nog steeds geen garantie dat je televisie al je muziek, foto’s en video’s kan afspelen. Zelfs niet als je zover gaat om alles dan maar op een USB-stick te zetten. Nog lastiger wordt het als je bij vrienden zit en daar iets op het grote scherm wil tonen. Zonder kabels of toegang tot hun thuisnetwerk is dat een onbegonnen taak. Of droom je ervan om je smartphonegames op de televisie te spelen? Zonder kabel vergeet je dat maar beter.
,
Gelukkig zijn er nog enkele andere alternatieven om je video’s op een televisie te tonen. Apple’s AirPlay, bijvoorbeeld. Sluit een Apple TV aan op je televisie en plots kan je eender welke iPad/iPhone-app op het grote scherm bekijken. Een leuke video gevonden op YouTube? Even op de AirPlay-toets klikken en klaar. Daarin zit ook de magie van AirPlay: het doet zijn werk en toch is het bijzonder eenvoudig.
Maar AirPlay heeft ook zijn kleine kantjes, die vaak te wijten zijn aan het hermetisch afgesloten ecosysteem van Apple. Je vindt bijvoorbeeld heel wat speakerdocks die AirPlay ondersteunen, maar dat is uiteraard enkel goed voor audio. Tv’s met AirPlay zijn er niet, zodat je verplicht bent om een Apple TV in huis te halen.
AirPlay is ook alleen geschikt voor Apple-bronnen en de formaten die ze ondersteunen. Je kan wel oplossingen vinden voor Windows-bronnen (zoals Airfoil), maar die maken het gebruik van AirPlay toch weer wat complexer. Bovendien zijn ze meestal enkel geschikt voor audio. Wil je AirPlay gebruiken, dan moet je bovendien al over een bestaand netwerk beschikken, al dan niet draadloos.
Een andere optie is Intels WiDi (Wireless Display). Met WiDi spiegel je de inhoud van je computerscherm op een televisie (‘mirroring’). De configuratie is ook in dit geval vrij eenvoudig, en in tegenstelling tot AirPlay heb je er geen bestaand netwerk voor nodig. WiDI creëert immers een ad-hoc netwerk tussen de bron en bestem- ming.
Maar ook WiDi is niet zonder beperkingen. Je televisie moet in de eerste plaats WiDi ondersteunen. In 2012 was dat enkel het geval voor een aantal modellen van LG en Toshiba, maar dit jaar ziet de situatie er al heel wat beter uit aangezien WiDi 3.5 ook compatibel is met Miracast, waar we zo meteen dieper op ingaan.
Op oudere televisies kan je eventueel een externe adapter aansluiten. Maar de sterkste beperking zit aan de bronzijde. Je kan immers enkel laptops gebruiken met Intel-chipsets die over ingebouwde WiDi-technologie beschikken. Helaas moet je laptop daarvoor toch vrij recent zijn. De volledige lijst vind je op de Intel-site.
,
AirPlay en WiDi zijn erg handige features, maar perfect zijn ze niet. Maar geen nood: er is hoop op een betere toekomst dankzij Miracast, een technologie die het mogelijk maakt om draadloos video (en audio) tussen verschillende apparaten te streamen zonder dat er nood is aan een bestaand thuisnetwerk.
Miracast is een open standaard, gecreëerd door de Wi-Fi Alliance. Dat houdt in dat de technologie door alle fabrikanten geadopteerd kan worden, waardoor je niet binnen een merk hoeft te blijven met je toestellen.
Het gebruik ziet er net zo eenvoudig uit als bij AirPlay of WiDi. Ook via Miracast ‘mirror’ je het volledige scherm van je toestel. De resulterende stream kan maximaal 1.080p Full HD-video met 5.1-surroundgeluid verzenden. Ook zogenaamde ‘premium’-content – zoals Blu-ray discs, live-televisie of eender welke content met kopieerbeveiliging – kan je afspelen via Miracast.
Een settopbox voor digitale televisie die Miracast ondersteunt zou dus bijvoorbeeld perfect live-tv naar je tablet kunnen sturen.
Miracast heeft geen bestaand netwerk nodig zoals Apple’s AirPlay. Heb je met andere woorden geen (draadloos) netwerk, dan werkt Miracast nog steeds. De twee Miracast- apparaten (bijvoorbeeld een tablet en een tv) communiceren dan rechtstreeks met elkaar via Wi-Fi Direct.
Opvallend is dat Miracast in korte tijd al behoorlijk wat fans heeft verzameld. De nieuwe televisies van zowel Sony, LG, Philips als Samsung zijn Miracast-compatibel. Bij Panasonic bieden twee streamers (MST60 en MS10) en twee Blu-ray-spelers (BDT230 en BDT330) ondersteu- ning voor Miracast. Die laatste lijken alvast ideaal als je je huidige televisie Miracast-compatibel wil maken.
Aan de bronzijde heeft Intel aangekondigd dat WiDi 3.5 ook Miracast-gecertificeerd zal zijn. Laptops met WiDi kunnen dus perfect aangesloten worden op een Miracast-scherm. Smartphones? De Samsung Galaxy SIII, LG Optimus G en LG Nexus 4 zijn al klaar. En ook een muziekstreamer zoals de binnenkort verwachte Olive One belooft over Miracast-technologie te beschikken, zodat je de interface en menu’s draadloos op tv kan tonen.
Dankzij adapters die via USB of HDMI aangesloten worden, zou je ook bestaande toestellen Miracast- compatibel kunnen maken. Een volledig, zij het soms cryptisch overzicht van alle Miracast gecertificeerde apparaten vind je op www.fwdmagazine.be/link/certified.
,
Miracast belooft alvast dat het heel eenvoudig in gebruik zal zijn, maar het wordt helemaal leuk als je Miracast combineert met NFC, kort voor Near Field Communication. Apparaten die uitgerust zijn met NFC communiceren met elkaar als je ze eenvoudigweg even bij elkaar houdt.
Het protocol bestaat al vele jaren; het NFC-forum is opgericht in 2004. Maar op CES zagen we dit jaar dat heel wat fabrikanten er ook daadwerkelijk gebruik van beginnen maken.
Voor alle duidelijkheid: NFC wordt niet gebruikt om audio of video door te sluizen, maar enkel om de verbinding tussen twee apparaten op te zetten. Die verbinding kan via Bluetooth of Miracast gebeuren. Als eindgebruiker hoef je dus echt niets meer te doen: de te verbinden apparaten even bij elkaar houden volstaat.
,
Miracast belooft het heel eenvoudig te maken om video’s te delen tussen verschillende apparaten. Het heeft de eenvoud van airPlay zonder de beperkingen. in combinatie met NFC maakt het video delen zelfs voor de ergste technofoob een eenvoudig klusje.
Bij onze eerste testen bleek wel onmiddellijk dat er nog wat vertraging op het beeld en geluid zit, dus voor games op het grote scherm zal het waarschijnlijk niet de beste oplossing zijn.
Het uiteindelijke succes van Miracast zal – zoals bij haast elke technologie – vooral afhangen van een al dan niet brede ondersteuning. Wat televisies betreft ziet de toekomst er alvast goed uit op dat vlak. Voor mobiele telefoons zou Miracast in android 4.2 zelfs al standaard zijn.
