Door Met deze Klipsch komt de magische 20 Hz-barrière langzaam in zicht: het bereik van de SW311 loopt volgens de specificaties immers door tot 22 Hz. Aan -3 dB allicht, dus het werkelijke bereik bij -0 dB zal eerder rond 33 Hz liggen.
Toch is deze Klipsch een tamelijk compact ontwerp. Maar goed ook, want de vormgeving is nogal saai te noemen. Over de afwerkingkwaliteit echter geen kwaad woord.
Eén van de fijnere kenmerken van de SW311 is het ‘Adaptive Room Correction’-systeem. De meegeleverde meetmicrofoon meet het gedrag van het laag in de kamer op je luisterpositie en gaat vervolgens de pieken die daar voorkomen wegfietsen door middel van equalising. Prettig is dat het EQ-systeem vijf presets telt. Zo kan je bijvoorbeeld andere instellingen vastleggen voor muziek en film.
,
Het valt op dat er nogal wat overeenkomsten zijn tussen deze Klipsch en Velodyne SPL1200 Ultra, die we ook op fwdmagazine.be bespreken. Zo is het frequentiebereik onderin op 1 Hz na gelijk en beschikken ze beide over een EQ-systeem.
Bovendien kosten ze evenveel. Qua werkingsprincipe verschillen ze echter volledig van elkaar; het zijn dus beslist geen kopieën. Toch zijn we geneigd om hun prestaties met elkaar te vergelijken, wat we ook doen in de recensie van de Velodyne.
,
De Klipsch heeft geen luidsprekeraansluitingen, maar hij beschikt wel over een lijningang én een lijnuitgang zodat je een tweede subwoofer kan aansluiten.
Er zijn heel wat instellingen beschikbaar via een navigatieeiland en een display – je kan zelfs kiezen tussen twee filterkarakteristieken (24 dB of 12 dB per octaaf ). Dat werkt prima. Ook de set-up voor de roomcorrectie is binnen de twee minuten geklaard.
,
Aangezien het ons onzinnig lijkt om het kamercorrectiesysteem niet te gebruiken, hebben we de Klipsch SW311 alleen beluisterd met het ‘Adaptive Room Correction’-systeem ingeschakeld.
De Titanic-‘thumb’ heeft onderin net wat meer body dan bij de Dynaudio Sub 250 Compact en de Focal. De Klipsch speelt ook duidelijk beter dan de goedkopere kandidaten in dit dossier. Het laag is een stuk kleurrijker – er valt heel wat te ontdekken. Ook in alledaagse muziek, zoals ‘7 Seconds’ (Youssou N’Dour en Neneh Cherry) en ‘6 Underground’ (Sneaker Pimps).
Eveneens opvallend is dat de Klipsch het steeds relaxed houdt. Hoe hoog je het volume ook zet, nooit lijkt de grens van zijn kunnen in zicht te komen. Zolang je ‘m niet in een vliegtuighangar of iets dergelijks plaatst, tenminste.
Ook blubberneigingen zijn de Klipsch vreemd. Zo snel als de piek van een bastoon er is, zo snel verdwijnt die ook weer. Verder lijkt de SW311 zich ook egaler te gedragen doorheen zijn werkingsgebied, waarschijnlijk een gevolg van de Room EQ-aanpassingen.
Het resultaat is een heel cleane, zuivere bas. Blade Runner – de openingstrack – is zelfs een openbaring. Nooit eerder heeft die track zo goed aangevoeld. Ja, gevoeld. Want met deze Klipsch zitten we echt in het grensbereik tussen luisteren en voelen.
Ook met filmgeluid toont de Klipsch zich van z’n beste kant. Enerzijds heb je hier de complete spektakelervaring, maar als er meer complexe klankkleuren in het laag voorkomen – bij de begeleidende muziek in een film bijvoorbeeld – dan krijg je die ook in al hun glorie te horen.
,
Echt een héél goede sub, deze Klipsch SW311, die de goedkopere testdeelnemers moeiteloos overklast. Als je de Velodyne om één of andere manier niet ziet zitten, is deze Klipsch een sub die niet op je aankooplijstje mag ontbreken. Tenminste, als je bereid bent om 1.799 euro aan een subwoofer te spenderen.
