Door De GS1000i wordt in een compacte kartonnen doos geleverd; Grado laat je dus niet bijbetalen voor een mooie verpakking. Of net wel, maar alleen als je dat zelf wil: voor 125 euro is een bijzonder fraaie houten opbergkist beschikbaar.
Hout zet ook de toon bij de hoofdtelefoon: de behuizing voor de drivers is immers uit mahoniehout gemaakt, een staaltje handwerk om duimen en vingers bij af te likken. Je zou haast op slag verliefd worden op de Grado GS1000i.
De constructie wijkt sterk af van de rest van het veld: de meedraaiende behuizing van de drivers heeft een relatief kleine diameter maar is opvallend dik, terwijl de lederen hoofdband niet is omwikkeld met een dikke laag dempend materiaal. De twee grote, dikke oorpads uit foam omhullen de oren volledig, maar puur gevoelsmatig isoleren ze onze oren amper van de buitenwereld.
Dat vertaalt zich ook in een nagenoeg compleet afwezige geluidsisolatie: van op twee meter afstand lijkt de GS1000i haast een minispeakerset. Het lage gewicht en die eigenzinnige opbouw zorgen voor een quasi perfect draagcomfort. De Grado voert haast een verdwijntruc op, eens hij op je hoofd staat.
Al even opvallend is de korte aansluitkabel, maar Grado levert wel een royaal bemeten verlengkabel bij de hoofdtelefoon.
,
De directe levendigheid waarmee de GS1000i onze testtracks weergeeft, is haast een natuurlijke tegenpool van de Sennheiser. Waar de HD800 je op de tribune zet voor het podium, verplaatst de Grado je naar de eerste rij. Hij zet je dus meteen centraal in de actie, en geeft blijk van een uitstekende dynamiek.
De opvallend intense weergave van stemmen en instrumenten versterkt het ‘ik-ben-erbij’-gevoel nog meer. Puur gevoelsmatig lijkt de verhouding breedte-nabijheid nagenoeg spot-on te zijn, al is de soundstage minder extreem uitgesponnen dan bij de HD800. In ‘The Gates of Istanbul’ van Loreena McKennitt lijkt de zangstem van vlak voor onze neus te komen terwijl de instrumentale begeleiding van beide kanten weerklinkt, met een royale portie lucht tussen de verschillende instrumenten.
Met een impedantie van 32 Ohm is deze Grado trouwens één van de makkelijkst aan te sturen hoofdtelefoons uit deze test; zelfs een mp3-speler weet er raad mee. Dat wil echter niet zeggen dat de GS1000i minder kritisch is voor de versterking of bron.
Subtiliteit biedt hij immers in overvloed: zelfs de kleinste details komen aan de oppervlakte. Morphine’s ‘You look like rain’ zet die kwaliteiten dik in de verf, waarbij ook het laagfundament indruk maakt – fors zonder te overheersen. Het laag lijkt weliswaar een minieme boost te krijgen, maar die is zo subtiel dat je het haast alleen merkt bij directe A/B-
vergelijkingen.
,
Een niet te onderschatten pluspunt van de GS1000i is de volwassen, volle weergave bij lage volumes. De muziek zit dus steeds lekker ‘in het vlees’, en dat zal je gehoor beslist op prijs weten te stellen op langere termijn. Een ronduit swingende hoofdtelefoon, de Grado GS1000i, die je ook letterlijk niet onbewogen laat.
