Redactie

Memento

Christopher Nolan heeft iets met verhaalstructuren. Dat bewees hij twee jaar geleden met de zielloze constructieprent Inception, maar ook tien jaar eerder presenteerde hij al een film met een zodanig verhakkelde hoofdplot dat je er een stevige migrainevlaag aan kon overhouden.

Heel wat slimme exegeten zagen achteraf heel wat plotgaten in Nolans tweede film Memento, en dat is eigenlijk nogal logisch: door hoofdpersonage Leonard (Guy Pearce) op te zadelen met een gebrekkig kortetermijngeheugen en het verhaal van achter naar voor te vertellen, nam Nolan grote risico’s. Zeker gezien de hele film draait rond de moord op de protagonist zijn vrouw, die hij al dan niet zelf heeft gepleegd.

Maar als je niet teveel de kniesoor uithangt (Leonards geheugenverlies is vooral het scenario van de film ter wille, en heeft wellicht weinig te maken met échte hersenaandoeningen), komt alles op zijn pootjes terecht.

Zaterdag 15 december op Canvas om 23u35

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.