Door
St. Elmo’s Fire in de Vlaanders: Felix van Groeningens Dagen Zonder Lief tekent een ontmoeting tussen een aantal late twintigers uit, enkele jaren nadat ze zijn afgestudeerd, en nog steeds zitten ze uit te vogelen wat the fuck ze nu met hun leven aanmoeten.
Douglas Coupland noemde het post-adolescente stress: het moment waarop alle structuren rondom je wegvallen, en je het in je eentje moet zien te gedaan te krijgen.
Het is niet dat de personages (gespeeld door onder meer Koen De Graeve, An Miller en Jeroen Perceval) geen moeite doen om het leven bij de horens te vatten: Kurt (Pieter Gerard) en blonde Kelly hebben bijvoorbeeld een schattige baby, Frederic (Perceval) gaat met zijn rijke vriendin naar Brussel verhuizen, Nick (De Graeve) is caféuitbater, enzovoort. Maar dan begint er onderhuids vanalles te sudderen, en steken ook nieuwe duivels als overspel de kop op. Volwassenheid, quoi!
Om zijn thema nog iets steviger in de verf te zetten, maakte Van Groeningen er een film zonder noemenswaardig verhaal van: er wordt veel en zwaarmoedig gepraat en doelloos naar de einder gekeken, en dat is het zo’n beetje. De ketenen van een plot waren namelijk het laatste waar de personages van deze film op zaten te wachten.
Woensdag 13 juli, Canvas, 20.45
