Door Hoofdtelefoons met ruisondrukking ingebouwd zijn vooral bedoeld voor mensen die reizen met het vliegtuig, of zo gaat het cliché toch. In realiteit is noise-cancelling een technologie die ook op andere momenten zijn nut bewijst. Op de trein bij het pendelen bijvoorbeeld, of in een open kantoor met veel telefonerende collega’s. Wie in een stadsomgeving thuiswerkt kan een NC-hoofdtelefoon ook wel appreciëren, kunnen we uit eigen ervaring stellen.
Sony heeft al een aantal draadloze hoofdtelefoons met ruisonderdrukking, zoals de h.ear MDR-100ABN die we recent testen. Op IFA werd de MDR-1000X voorgesteld, een model van honderd euro duurder en bedoeld als ultiem NC-model.
De bedoeling is duidelijk: met allerlei extra snufjes en een effectieve NC de concurrentie overtroeven. Een grote uitdaging, want als het over NC gaat zijn namen als Bose, Beats en Philips ook wel koning.
,
De verwijzing naar de MDR-100ABN van daarnet is geen toeval. Zowel dit model als de nieuwe MDR-1000X delen duidelijk aardig DNA-strengels. Beiden hanteren dezelfde designtaal: strak, volledig in monokleur en met kleine logo’s. Het is geen opzichtig ontwerp, waardoor je de MDR-1000X gerust kunt dragen als zakenman bijvoorbeeld.
Tegelijkertijd heb je niet het gevoel dat de Sony iets ouderwets uitstraalt, maar wel net stijlvol is zoals een Armani-pak met vloeiende lijnen. Conform die filosofie is de nieuwe koptelefoon enkel in matzwart of beige – sorry: champagne – beschikbaar.
Voor een premiumhoofdtelefoon gebruikt de MDR-1000X verrassend weinig metaal, behalve bij de hoofdband, maar vooral hoogwaardige kunststoffen. Het namaakleder op de driverbehuizing zorgt voor een scheut subtiele klasse, al merk je de materiaalkeuze pas van heel dichtbij. Leder is aanzienlijk minder vingerafdrukgevoelig dan de kunststof op de MDR-100ABN, dat is wel een plus.
,
Sony-hoofdtelefoons scoren over het algemeen zeer goed als het gaat om comfort. En dat is niet anders met de MDR-1000X. De oorkussens en de binnenkant van de hoofdband zijn in namaakleder afgewerkt, wat lekker warm en zacht aanvoelt.
Typisch voor NC-hoofdtelefoons is dat de oorkussens zeer goed aansluiten en dus ook wel wat oorbroei veroorzaken. Het is immers de bedoeling buitengeluid zoveel mogelijk passief te weren, zodat de actieve NC minder hard moet werken. De MDR-1000X wint op dat vlak.
De oorkussens zijn iets minder dik en weelderig dan bij de zeer comfortabele MDR-1RNC (het vorige topmodel van Sony), maar daarom oogt de nieuwe koptelefoon ook wat compacter en krijg je het toch iets minder warm.
De oordruk mag (onvermijdelijk) iets hoger liggen, op alle andere comfortvlakken scoort de MDR-1000X extreem goed. De gewichtsverdeling is prima en met 270 gram is de Sony allesbehalve loodzwaar. De concurrentie zit op hetzelfde gewicht, met de Bose QuietComfort 35 Wireless op 310 gram.
,
Je kunt de MDR-1000X bekabeld gebruiken, wat zelfs een verplichting is op een vliegtuig. Aansluiten via USB om de interne DAC digitaal te voeden is geen optie, zoals wel kan met de Sennheiser Momentum Wireless. Dat is niet zo erg, spijtig vinden we wel dat je de MDR-1000X niet kunt gebruiken terwijl hij laadt. Als je een lange werkdag lang achter een computerscherm zit, kan dat een nadeel zijn.
Maar onderweg of op kantoor zal je wellicht eerder Bluetooth gebruiken. Sony speelt daarbij de ondersteuning voor de LDAC-codec uit, waarbij je muziekbestanden tijdens de draadloze overdraagt omzet worden naar een beter formaat dan standaard.
Helaas is LDAC enkel ondersteund door Sony, al hebben we op IFA wel bij TEAC ook LDAC-compatibele apparaten gezien. Gek genoeg vermeldt Sony niet dat de MDR-1000X aptX ondersteunt, een uitstekende codec die veel ruimer op Android-toestellen aanwezig is. Daarnaast werkt hij met SBC en AAC.
,
Op IFA organiseerde Sony een gesloten event om de MDR-1000X te vergelijken met noise-cancelling koptelefoons van twee concurrerende merken. We mogen je niet vertellen welke, maar laten we stellen dat beide merknamen met een B begonnen en dat het tweetal in de top drie van meest verkochte merken voorkomen. In die vergelijking – die volledig door Sony gecontroleerd werd – kwam de MDR-1000X beduidend beter uit ten opzichte van één van de B’s (meer bepaald, diegene die eigendom is van een zekere smartphonefabrikant) en gelijkwaardig aan de andere B (de referentie in het segment).
Maar goed, we hebben de MDR-1000X gelukkig ook thuis getest, waar we hem konden vergelijken met de MDR-100ABN en Parrot Zik 3. Die laatste heeft weliswaar knappe tuning-mogelijkheden via de app, maar globaal genomen is de ruisonderdrukking van de MDR-1000X beter dan die beide referenties. En dan spreken over de ruisonderdrukking die je krijgt als je de nieuwe Sony op je oren plaatst. Maar dit is niet het allerbeste NC die de MDR-1000X kan bieden. Druk de NC-knop in en de hoofdtelefoon zal een optimaliseringsproces starten, waarbij door middel van testtonen de vorm van je hoofd wordt gemeten en de pasvorm. Die zaken dragen immers bij aan de effectiviteit van noise-cancelling en de klank. De MDR-1000X mag niet zo ver gaan als de AKG N90Q qua personalisatie van klank, het resultaat bij de Sony is wel merkbaar betere ruisonderdrukking.
Sony had hier kunnen stoppen en het resultaat was nog altijd goed geweest. Maar de toevoeging van twee extra opties maken de MDR-1000X helemaal een NC-kampioen. Om te beginnen kun je de NC bijna ogenblikkelijk uitschakelen door je rechterhand op de hoofdtelefoon te leggen. Waarom dit handig is? Als je pakweg op een open kantoor zit en je collega spreekt je aan, kun je gewoon converseren – zij het met de hand op het oor – zonder dat je per se de hoofdtelefoon moet uitdoen. Het is heel effectief, maar ontlokt misschien wel een verbaasde blik van je gesprekspartner.
Handig voor luchthaventerminals is dat je de NC in een stemmodus kunt plaatsen. Typische hinderlijke frequenties worden nog altijd gefilterd, maar stemmen niet. Zo kun je bijvoorbeeld toch aankondigingen via het omroepsysteem horen terwijl je rustig muziek beluistert.
We hebben de MDR-1000X op verschillende plaatsen getest: op het vliegtuig, tijdens het werken met het raam open naar een drukke straat en ’s avonds bij het bekijken van Netflix op een tablet, terwijl de partner naar haar eigen tv-programma’s keek. In die drie situaties was de geluidsisolatie heel sterk. In het bijzonder in de woonkamer presteerde de MDR-1000X heel, héél straf. Van het luide tv-programma was gewoonweg niets te horen, zelfs op momenten dat ik de Netflix-stream pauzeerde.
,
De MDR-1000X is Sony’s eerste Bluetooth-hoofdtelefoon met DSEE HX-upscaling ingebouwd. Op zich is dat interessant, want tijdens het Bluetooth-streamen worden muziek lossy gecomprimeerd, ongeacht welke codec er gebruikt wordt. DSEE HX belooft die verloren informatie terug te winnen en muziekbestanden te laten klinken als hi-res. De impact van deze functie inschatten is wat moeilijker, omdat je hem niet kunt uitschakelen. ‘Karma Police’ van Radiohead via de laagste kwaliteit van Spotify streamen klonk in elk geval goed, al kun je nog altijd duidelijk compressieartefacten horen, onder meer bij de backing vocals rond 1:00. Mirakels mag je ook niet verwachten.
Klankmatig leveren de 40 mm drivers van de MDR-1000X een geluid dat goed werkt met hedendaagse genres. Een tikkeltje baszwaar, maar zeker niet heel erg donker. De subtiele, melancholische viool van Sarah Ott en de voorzichtige pianoaanslagen op gevonden schoolpiano’s op het Chopin Project van Olufar Arnalds klinken niet zo luchtig als bij een open vlaggenschip, maar toch zit er bijhoorlijk wat resolutie in wat je hoort. Helemaal niet slecht.
,
Heeft Sony met de MDR-1000X de ultieme noise-cancellinghoofdtelefoon in huis? In elk geval is het een serieuze kanshebber voor die titel. In de basis is de ruisonderdrukking van topkwaliteit, al durven we niet stellen dat het met kop en schouders boven Bose uitsteekt. Maar het duikt er ook niet onder.
De meerwaarde van de MDR-1000X zit in die extra functies, zoals de voice modus en de zeer effectieve personalisatie. De autonomie is zeer goed, het draagcomfort prima. Voor die premiumprijs krijg je dus weldegelijk waar voor je geld.
