Door Er zijn wel meer fabrikanten die bij het uitbrengen van hun nieuwste toptelefoon de prijzen durven verhogen. Zie Apple, HTC en Samsung. Maar in het geval van Huawei signaleert het prijskaartje deze keer bovenal de grote ambities van het Chinese merk. Waar de voorgaande P’s – dat zijn dus vlaggenschepen bij Huawei – rond 399 euro zweefden, komt de gloednieuwe P8 binnen aan 499 euro.
En dat is een ‘vanaf prijs’, omdat de P8 in verschillende edities komt. Net zoals bij Apple, kan je nu bij Huawei zelfs kiezen uit twee schermformaten.
,
De P8-lijn bestaat zowaar uit drie modellen. Maar ééntje, de P8 Lite, speelt wat vals. De P8 en de P8max zijn overduidelijk topmodellen, de Lite is een veel goedkoper en minder sterk uitgerust toestel. Zo toont het scherm ‘slechts’ 720p.
Maar laten we het over de andere twee hebben. We testen hier de P8, de versie met het 5,2 inch scherm. De P8max, die zoekt de grens tussen telefoon en tablet echt op en is uitgerust met een gigantisch 6,8 inch display. Dat is een schermdiagonaal van meer dan 17 cm, onwaarschijnlijk veel – zelfs met de zeer slanke behuizing die Huawei rond deze megatelefoon plaatste.
We hebben de P8max nog niet vastgehad, dus kunnen niet oordelen hoe praktisch een telefoon van dit formaat is. Maar we hebben wel wat ervaring met de Sony Xperia Z Ultra, met een scherm van ‘slechts’ 6,3 inch – en heel handzaam is die niet. We zijn benieuwd of je de P8max nog wel in een doorsnee jaszak kwijt kan raken….
,
Het minste wat je kan zeggen, is dat Huawei goed naar andere premium-smartphones heeft gekeken vooraleer aan de tekentafel plaats te nemen. De nieuwe Huawei komt daardoor een beetje over als een synthese van vele topmodellen – en zijn er ook aardig wat minpuntjes van andere vlaggenschepen vermeden. Zo is de achterkant compleet plat, zonder ontsiert te worden door een ‘heuveltje’ van een cameralens.
De P8 is wellicht het mooiste toestel dat Huawei tot nu bouwde. Dat heeft veel te maken met de piekfijn afgewerkte behuizing uit één stuk metaal, met een voorkant die volledig uit Gorilla Glass 3 bestaat.
Het strafste aan het ontwerp zijn de onwaarschijnlijk smalle schermranden aan de zijkant. Een dun lijntje (in ons geval: wit) links en rechts geven het gevoel dat de smartphone uit een scherm bestaat en weinig meer. Al speelt Huawei wel een klein beetje vals, want als je het Full HD-scherm inschakelt blijkt de schermrand toch nog net iets dikker. Maar toch, het oogt zeer mooi en strak.
Ook de gefreesd randjes die de overgang van voorkant naar zijrand heel zacht maken, tonen echte vakmanschap. De achterkant is één groot vlak uit metaal, die betrekkelijk krasbestendig lijkt te zijn. Ons testtoestel moest echter snel terug naar Huawei – en daarna naar andere testers – dus we hebben het niet gewaagd om hem ruw te behandelen.
Wel één klein esthetische opmerking: de camera zit naadloos verwerkt in een kleine strip uit kunststof (waarschijnlijk ook noodzakelijk voor een beter ontvangst), maar op ons testtoestel was die in een witte kleur die afstak bij de zilverkleurige achterkant.
,
Het mooie design is best grensverleggend. De behuizing van de P8 is slechts 6,4 mm dik, wat toch wel heel dun is. Dunner dan de iPhone 6, bijvoorbeeld. En denk er aan: de cameralens steekt niet uit. Sterk!
Tegelijkertijd is de P8 niet een recordhouder qua gewicht: het toestel weegt 144 gram, toch iets meer dan de Apple-telefoon of de Samsung Galaxy S6. Maar uiteindelijk is het verschil is niet heel groot en geven die extra grammetjes de P8 wat substantie en gevoel van soliditeit.
Toch heeft de P8 geen gigantische batterij aan boord. 2.680 mAh klinkt misschien relatief bescheiden, maar in realiteit had de Huawei-telefoon geen probleem om bij redelijk intens gebruik vlot de dag door te komen. Meer zelfs, wij hadden het gevoel dat je bij eerder rustig gebruik de twee dagen zou halen. Kijkend naar de Gfxbench-batterijbenchmark, dan blijkt de P8 inderdaad een van de betere smartphones te zijn op dit vlak.
,
In zijn marketing benadrukt Huawei graag het ambachtelijke en het artistieke. De naamgeving van de interface die het merk over Android 5.0 legt, is daarom niet echt toevallig gekozen: Emotion UI.
Net zoals bij iOS heb je bij Emotion UI een reeks hoofdschermen die je bereikt door horizontaal over het scherm te vegen. Hier verschijnen alle apps op, niet een selectie zoals standaard bij Android. Zolang je niet heel veel apps installeert, werkt dat prima. Ook vertrouwd is de mogelijkheid om in het midden van het scherm naar beneden te vegen, waardoor je een scherm met een zoekvenster en recente apps te zien krijgt.
Wat Emotion UI volgens ons heel goed doet, is het presenteren van alle meldingen. Door naar beneden te vegen vanaf de bovenrand van de display, krijg je alle meldingen (zoals mails, berichten van Facebook, systeemmeldingen, enzovoort) in een handige tijdlijn te zien. Het is een goed idee dat een veel beter overzicht geeft dan de standaardpaneeltjes van Android 5.0.
Nu moeten we wel eerlijk zijn: de standaardkleuren en opmaak van Emotion UI zijn niet ons ding, maar dat is uiteindelijk persoonlijk. Via Thema’s kan je in elk geval met een druk op de knop naar een andere visuele stijl overschakelen. Er zitten een aantal mooie, eerder monochrome bij, die helaas wel ontsiert worden zodra je apps met felle iconen begint te installeren.
Ook bij de instellingen vind je zo slimme vondsten. Zo is er een apart scherm om het netwerktoegang van apps te regelen, iets dat vaak rommelig gepresenteerd wordt maar door Huawei heel helder en duidelijk in een lijst wordt geduwd. Zo kan je heel eenvoudig data-hongerige apps toegang tot 3G ontzeggen en ze enkel gegevens laten downloaden via WiFi.
Ook handig is het snelmenu dat je meteen kan bereiken vanaf het vergrendelscherm door naar boven te vegen.
Je kan dan meteen de mediatoetsen bedienen, maar ook een aantal mini-apps (rekenmachine, geluidsrecorder, zaklamp en de camera). Als je van afwisseling houdt, kan je instellen dat het vergrendelscherm altijd nieuwe artistieke foto’s toont rond bepaalde thema’s. Dat is geen wereldschokkende functie, maar typisch voor Emotion UI, dat vol met allerlei kleine leukigheden zit.
Wat denk je van een functie die de telefoon doet rinkelen als je een bepaalde commando brult? Wanneer gebruik je zoiets? Wel, als je weet dat je toestel ergens in de woonkamer ligt, maar niet exact weet waar. Even roepen en de P8 zal antwoorden met een beltoon.
,
Huawei heeft een behoorlijk grote R&D-afdeling, wat ook te maken heeft met zijn sterke positie als bouwer van mobiele netwerkapparatuur. Het betekent ook dat deze Chinese grootmacht zijn eigen chips kan ontwerpen en maken, via dochtermaatschappij HiSilicon.
De P8 maakt daar uiteraard gebruik van en bevat een van deze Kirin-chipsets. De Kirin 930 om precies te zijn, een 8-kernen 64-bit processor dat aan 2 GHz draait. Om die te vergelijken met de Snapdragons en Exynos’ van de concurrentie, draaiden we een paar benchmarks. In PCmark for Android deed de P8 het niet slecht (4.452), wat beter is dan de HTC One M9 maar slechter dan de Samsung Galaxy S6 en Note 4. Maar de P8 zit daar duidelijk toch bij de betere toestellen die je op dit moment kan kopen, toch als het gaat om typisch gebruik (video, surfen, editeren, enzovoort).
De gamingbenchmark is wat minder positief: 11.935 in 3DMark Ice Storm Unlimited. Is dat een slechte score? Neen, maar het is wel stukken lager dan een heel aantal toptelefoons, ook van vorig jaar. Ook in GFXBench haalt de P8 in de Manhattan ES 3.1-benchmark eerder een respectabele dan uitmuntende score, lager dan bijvoorbeeld de LG G3 of OnePlus One.
Op een paar haperingen in de software na, waardoor we af en toe op ons testtoestel opnieuw op het scherm moesten tikken, werkt de P8 als een droom en zeer soepel. We vermoeden dat een software-update die paar kleine mankementjes wel zal oplossen.
,
Een goede camera staat toch altijd hoog op het verlanglijst van mensen die iets meer geld uitgeven aan een telefoon. Hoe doet de P8 het? De 13 megapixelcamera aan de achterkant pronkt met een f/2-diafragma, wat de prestaties bij weinig licht zou moeten opkrikken.
Onze testfoto’s bij optimale lichtomstandigheden tonen best goede resultaten. Op een foto van het luidsprekerrooster op een driver van een Sennheiser HD800, is het rasterwerk mooi afgelijnd. Fotograferen we wat bloemen bij lichte schemering, dan valt wel op dat er kleurgradaties missen en is scherpte wat een probleem. Hier hebben we toch al betere resultaten gezien.
Je krijgt wel een hoop leuke mogelijkheden om creatieve foto’s te maken, al vragen die wel wat inzet en tijd. Je kan bijvoorbeeld door een langere sluitertijd bewegend water zijdeachtig laten overkomen of ‘tekenen’ in de lucht met een lichtgevend object.
Ook voor selfieliefhebbers zijn functies voorzien, zoals een gezichtsverbeteraar die na eens ingesteld te zijn automatisch je gelaat in nieuwe foto’s zal corrigeren.
,
Hoewel we het design van de P8 niet ongelooflijk origineel vinden – het doet ons toch wel wat denken aan de iPhone 5 – vinden we dat Huawei hier wel iets knap aflevert. Als de P8 in je hand ligt, heb je echt wel het gevoel van een premiumapparaat te bezitten.
De goede autonomie en zeer degelijk scherm ondersteunen dat gevoel, al hadden we graag betere cameraprestaties gezien. Hoewel we Emotion UI qua kleurtjes niet helemaal geslaagd vinden, zit het in termen van gebruikersvriendelijkheid wel goed.
Als we dat allemaal samenvatten, dan kunnen we enkel concluderen dat de P8 inderdaad een smartphone is die in een hogere klasse speelt dan de Ascend P7 – en toch ook mee in je lijstje van te beschouwen toestellen mag als je op zoek gaat naar een toptelefoon.
