Door Het Chinese Fiio verrast ons regelmatig met scherp geprijsde DAC's en hoofdtelefoonversterkers. Die verbazing ervaren we opnieuw als we de X1 onder ogen krijgen, een compacte hi-rescompatibele muziekspeler van nog geen 100 euro!
Als er één ding altijd indruk maakt bij Fiio-producten, dan is het wel de bouwkwaliteit. De E17 mobiele DAC die soms bij onze tests wordt toegepast, is een mooi voorbeeld. Het heeft een volledige metalen behuizing en een relatief goede display. Niet slecht voor een product dat voor minder dan 200 euro in de winkel lag.
,
Op afstand is de X1 helemaal trouw aan die credo. Naargelang welke versie je kiest, lijkt hij uit aluminium of een goudkleurige metaal (of moet dat champagnekleur zijn?) te zijn gebouwd. Neem je de speler in de hand, dan merk je wel dat de behuizing deels uit kunststof bestaat. De voorkant is uit aluminium, de achterkant uit plastic.
Is de X1 daarmee een minder goed gebouwd toestel? Dat nu niet, want – wederom, gegeven zijn prijs – het apparaat lijkt degelijk in elkaar te zijn gestoken en tegen een stootje te kunnen. Belangrijk dat, want een muziekspeler verlaat vaak mee het huis.
Ben je toch bezorgd over eventuele schade, dan kan je de X1 een (meegeleverde) siliconen hoesje aandoen. Je kan dan de speler moeilijk moeders mooiste noemen, maar hij zal wel krasvrij blijven. Standaard krijg je er ook een screen protector bij. Gegeven dat een stukje zelfklevende transparante plastic niets kost, vragen we ons af waarom meer fabrikanten dit niet doen.
De X1 is letterlijk zo groot als een luciferdoos, wat hem zeer draagbaar maakt. Het apparaat weegt amper 110 gram; je gaat met andere woorden nauwelijks merken dat hij in je zak zit.
Qua bediening gaat Fiio voor twee volumeknoppen aan de zijkant en vier knoppen aan de voorkant, netjes gepositioneerd rond een draaiknop in het midden. Dit doet wat denken aan Apples iPod, maar de bediening is toch net iets anders. Dat heeft wellicht wel iets met patenten te maken – niemand wil ruzie met een elektronicagigant met 180 miljard dollar op bank – waardoor de bediening net iets minder intuïtief is. Je zou bijvoorbeeld verwachten dat het draaiwiel roteren het volume aanpast, maar dat is niet (meteen) zo. Druk je eerst op de centrale knop, dan kan je wel het geluidsniveau regelen.
De display is 'slechts' 2 inch groot en toont 320 x 240 pixels. De beeldkwaliteit is niet bepaald spectaculair, maar 'ok' voor een toestel zoals dit. Het toont de sowieso eerder basale interface van de X1, verder niets. Je kan wel de aanvankelijk heel grauw ogende menu's wat meer kleur geven via de interface.
Maar uiteindelijk is dit is geen speler met WiFi en je kan er geen apps op draaien. Dat kan wel op duurdere muziekspelers, zoals de Sony Walkmans op basis van Android.
,
Het hoofdscherm van de interface toont vijf iconen, om je heel snel bij de gewenste functie te brengen. Drie daarvan hebben met je muziekcollectie te maken, de laatste twee iconen hebben betrekking op instellingen. Een van die twee brengt je direct naar de muziekinstellingen, zoals een equalizer. Dat is wel handig, want zo kan je tijdens het beluisteren van een liedje heel snel de klank aanpassen naar eigen smaak.
Het selecteren van muziek en afspeelfuncties zijn allemaal vrij standaard opgebouwd. Vanwege de knoppen en draaiwiel op de X1 moet je het wel even gewoon worden, maar dat zal geen uren duren.
Qua muziekformaten lust de X1 nagenoeg alles, van lossless (MP3, AAC, WMA, OGG) tot lossless (FLAC, WAC, ALAC, WMA 9.1 Lossless en zelfs APE, een formaat dat soms voor vinylrips wordt toegepast). Muziek mag je aanbieden tot 192 KHz / 24-bit, met dank aan de Texas instruments PCM5142-DAC. Het enige dat hier 'ontbreekt' is DSD, maar eerlijk gezegd: we kunnen ons niet inbeelden dat a) er veel mensen zijn met uitgebreide DSD-collecties en b) die dan ook mobiel wil beluisteren.
Je vraagt je misschien af hoeveel muziekbestanden je op de X1 kan plaatsen? Het antwoord, out of the box, is zero. Jawel, je moet nog zelf geheugen toevoegen, in de vorm van een micro-SD-kaartje.
De X1 aanvaardt kaartjes tot 128 GB. Zo'n voluminieus kaartje zou je meer dan honderd euro kosten – meer dan de X1 zelf – maar een 16 GB exemplaar scoor je voor circa 20 euro.
Opladen van de X1 gebeurt via een micro-USB-poort, net zoals je smartphone. De speler heeft verder exact één uitgang, een 3,5 mm jack die je zowel als hoofdtelefoonuitgang als line-out kan gebruiken. In de software geef je aan welke rol de uitgang moet opnemen.
,
En hoe zit het met de klank? Op papier komt de X1 zeer sterk uit de hoek, met bijvoorbeeld een s/n-ratio van 110 dB(A) en indrukwekkende crosstalk-ratio van over 70 dB (met andere woorden: quasi onhoorbaar) in de hoofdtelefoonmodus. De uitgangsimpedantie van circa 2 ohm is zeker niet slecht (0 ohm is het streefdoel), en de X1 levert verrassend veel power: 100 mW aan 16 ohm-hoofdtelefoons.
Zou je voor een of ander gekke reden een high-end hoofdtelefoon zoals een Sennheiser HD800 aan de X1 hangen – een hoofdtelefoon van 1.200 euro aan een speler van 99 euro, dus – dan zou je wellicht wel in de problemen komen qua vermogen. Maar dat is niet bepaald raar; zou je het toch overwegen, dan kan je altijd een bijkomende hoofdtelefoonversterker aan het verhaal toevoegen.
Voor de test van de X1 haalden we wat meer op mobiel gebruik gerichte hoofdtelefoons boven, waaronder de nieuwe Audio-Technic ATH-MSR7 en Sennheiser Momentum M2 over-ears. Beide prima apparaten (de tests volgen kortelings), die goed bij de Fiio X1 passen. Qua testmateriaal opteren we zowel voor cd-kwaliteit FLAC's en ALAC's, wat MP3's en ook het Daft Punk-album 'Random Access Memories' in 88 KHz / 24-bit kwaliteit.
Als we dan de X1 vergelijken met onze antiek-aanvoelende iPod Classic, dan klinkt de Fiio toch wat gedetailleerder en aangenamer. Detail en een heldere weergave is iets waar de X1 toch wel boven zijn prijspunt uitpakt. Daar staat tegenover dat de klank naar ons gevoel wat klinischer is dan pakweg de (3 x duurdere) Sony Walkman NWZ-F886. Globaal genomen is de klank van de X1 goed voor wat je betaalt.
,
We komen altijd weer terug bij dat prijspunt van 99 euro. Dat is toch wel een straf prijspunt, als je rekening houdt met de bijna universele ondersteuning van muziekbestanden. Klankmatig speelt de X1 ook veel beter dan je zou verwachten.
Dat de X1 echt een 'pure' muziekspeler is en weinig biedt in termen van pakweg apps of DAC-functionaliteit, is niet echt een gemis. Niet iedereen heeft daar nood aan en bijvoorbeeld de keuze voor slanke software heeft een positieve impact op de batterijleven.
Kortom, wie een degelijke en zeer compacte muziekspeler zoekt die bovendien goed klinkt voor zijn prijs en lossless-formaten lust, moet zeker de Fiio X1 overwegen.
De Fiio X1 werd ons tijdelijk ter beschikking gesteld via de verdeler Elvidis, van Digimania.be.
