Geluid

Review: Philips Fidelio X1

Wie op zoek gaat naar een nieuwe hoofdtelefoon, merkt al snel dat de markt momenteel overspoeld wordt met nieuwe hoofdtelefoons. Het gros daarvan mikt op de mobiele gebruiker, maar ook wie op zoek is naar een aanwinst voor thuisgebruik kan niet klagen over het aanbod.

Met de X1 voegt Philips een nieuw model toe aan die laatste groep, in een prijssegment waar nagenoeg iedere bekende hoofdtelefoonfabrikant wel een of meerdere modellen in de running heeft. Niet de makkelijkste niche om een plaatsje in te veroveren, met
andere woorden, maar toch lijkt Philips ervan overtuigd dat deze nieuwkomer alle troeven in huis heeft om die opdracht tot een goed einde te brengen.

,

De X1 wordt geleverd in een riant bemeten kartonnen doos waarin de X1 op een voorgevormde, zacht bedje rust. De verpakking hou je best bij als opbergbox, als je geen plannen hebt om in een aparte hoofdtelefoonhouder te investeren.

Naast de X1 is er een afneembare, met textiel omwonden signaalkabel aanwezig, aan de ene kant afgewerkt met een miniplug (voor de hoofdtelefoon) en aan de andere met een vergulde 6,3 millimeter connector. Daarnaast is er ook nog een stevige, eveneens vergulde 3,5 millimeter adapter aanwezig, vergezeld van een kabelclip. Rond die laatste kan je een eindje van de drie meter lange OFC-kabel winden wanneer je dicht bij je geluidsinstallatie of tv zit, een stukje kabelmanagement als het ware.

Maar verdere tierelantijntjes zijn er niet: geen apps dus, geen bekende artiesten als uithangbord en geen andere gekkigheden. Ondergetekende hoor je daar alvast niet over klagen. 

En dan is er de Fidelio X1 zelf, die één van de mooiste hoofdtelefoons moet zijn die ik in lange tijd heb vast gehad. Niet alleen lijkt het met de proporties precies goed te zitten, de gebruikte (duurzame) materialen en ingetogen maar smaakvolle kleuraccenten geven er meteen ook een tijdloos tintje aan. Of hoe een geslaagd design opvallend kan zijn zonder schreeuwerig te worden.

Denk nu niet dat deze Philips een gevalletje ‘vorm-boven-functie’ is, want de constructie blijkt doordacht in elkaar te zitten. De hoofdband is een zelfstellend exemplaar, dat met behulp van een elastische steunband (uitgevoerd in ademende mesh-stof ) vanzelf het juiste formaat aanneemt. Je hoeft dus niet eigenhandig naar de meest comfortabele instelling op zoek te gaan.

Via de twee metalen benen van de hoofdband worden de behuizingen vastgehouden door twee metalen ringen. De behuizingen zelf bestaan uit verschillende lagen, zodat je iets overhoudt dat op het eerste gezicht op een ‘sandwichconstructie’ lijkt. Deze dubbellaagse opbouw moet resonanties en vibraties voorkomen, zodat het volle potentieel van de 50 millimeter grote neodymium drivers volop benut kan worden.

De open constructie moet dan weer een meer transparante klank toelaten dan bij bijvoorbeeld de Fidelio L1 het geval is. Voor een zacht contact met je kaken – de X1 is een full-size over-ear-hoofdtelefoon, en dus behoorlijk groot – koos Philips voor met velours overtrokken paddings. Hemelszachte dingen, die je uren op je hoofd kan houden zonder oorbroei of andere irritaties.

Aangezien ze amper druk op de oren zetten en ook de hoofdband uitermate comfortabel is, bezorgt dat de X1 bijna een maximale score voor draagcomfort. Bijna, want met een gewicht van haast 360 gram (zonder kabel) blijf je je er toch een beetje van gewaar dat je een grote hoofdtelefoon draagt. Detailkritiek, zo blijkt in de praktijk, want zelfs een stevige langspeelfilm zit je moeiteloos uit met de X1 op je hoofd.

,

Philips doet heel wat moeite om ons ervan te overtuigen dat de Fidelio X1 een ‘serieuze’ hifihoofdtelefoon is, in de bovengemiddeld informatieve minifolder die in de verpakking zit. Over de vormgeving van de diafragma’s bijvoorbeeld, of de hoek waaronder de drivers op de oren gericht staan. Het zijn stuk voor stuk geen wereldschokkende zaken, maar wanneer je ze allemaal bij elkaar telt geeft het de X1 wel de nodige ‘bragging rights’.

Om na te gaan welke eisen de X1 stelt aan de versterking, koppelen we hem eerst rechtstreeks aan een smartphone, daarna aan een draagbaar versterkertje van Meier Audio, en even later aan onze ‘vaste’ Lehmann Black Cube Linear hoofdtelefoonversterker.

Met een lage impedantie van 30 ohm zou je verwachten dat al die toestellen raad weten met de Philips, en dat blijkt ook. Wat daarbij telkens terugkomt, is het open, ruimtelijke geluidsbeeld. Je merkt meteen dat het om een open hoofdtelefoon gaat – ook door het haast complete gebrek aan isolatie trouwens – die muziek en film veel groter, transparanter en meeslepender neerzet dan een gelijkaardig geprijsde gesloten set.

De X1 heeft duidelijk de nodige finesse in huis, maar weet net zo goed indruk te maken met zijn laagweergave. Bassen worden krachtig neergezet – ook de érg lage frequenties – en worden een beetje extra benadrukt, wat in combinatie met een miniem aangedikt midlaag zorgt voor een rijk geluid waarin een zweempje van warmte zit. Tel daar nog de hoogweergave bij die nooit overmatig hard of agressief wordt, en je hebt een hoofdtelefoon waarnaar je urenlang kan luisteren zonder een spoortje
luisterstress.

De balans kan overigens ook wat verschuiven naargelang de versterkerkeuze, die vooral de laagweergave niet onberoerd laat. Zo zorgt de Lehmann voor een duidelijk strakkere, beter gecontroleerde bas die vreemd genoeg minder de aandacht trekt dan met een onversterkte Samsung S2 smartphone als bron, waarbij de X1 een meer boemerig karakter krijgt.


,

De Fidelio X1 is één van die hoofdtelefoons die duidelijk maken dat een tikje kleuring soms eerder een zegen dan een vloek is, zeker wanneer niet alle onderdelen van de weergaveketen van topniveau zijn. Of wanneer je stressvrij luisteren gewoon boven nog meer transparantie of een meer geaccentueerd hoog verkiest.

Tel daar nog een uitermate fraaie vormgeving en quasi perfect draagcomfort bij, en je mag stellen dat Philips met de X1 een voltreffer scoort. Warm aanbevolen.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.