Door Dat de MDR-MA900 meer is dan de zoveelste variatie op een bekend thema, merk je meteen al wanneer je de hoofdtelefoon uit de verpakking haalt. Voor zijn grootte is hij immers absurd licht: hij zet amper 195 gram op de weegschaal. Zo’n pluimgewicht is niet zo zeldzaam bij compacte hoofdtelefoons voor mobiel gebruik, maar voor een hoogwaardig hifimodel is het een hele prestatie.
Sony haalde dan ook de grote middelen uit de kast, met een frame dat is opgebouwd uit een combinatie van aluminium en magnesium. Een erg fraai frame overigens: er is amper een plastic onderdeeltje te bekennen.
In vergelijking met rechtstreekse concurrenten van AKG, Beyerdynamic, Ultrasone, Sennheiser en zelfs Grado ziet de hoofdband er wel vrij fragiel uit – hij is echt opvallend dun – maar wie de moeite doet om de constructie van nabij te bestuderen, merkt al snel dat de MA900 meer dan degelijk in elkaar zit. Niets om je zorgen over te maken dus.
Een leuk detail is dat het centrale deel van de hoofdband ook een stukje mee kan draaien, met het oog op een optimaal comfort.
Het lage gewicht wordt gelukkig niet gehypothekeerd door een zware kabel, want ook daar koos Sony voor een lichtgewicht uitvoering. De kabel is een enkelzijdig OFC-exemplaar, dat voorbeeldig in de hoofdband geïntegreerd is. Kortom, de MDR-MA900 laat een prima eerste indruk na.
,
Nog opvallender dan het lichtgewicht frame is de heel aparte ophanging van de behuizingen. Aan de achter- kant van beide ‘oorschelpen’ gaapt immers een kloofje tussen de oorkussens en de eigenlijke behuizingen van de drivers, waar beide bij een klassieke hoofdtelefoon wel gewoon op elkaar aansluiten.
Erg speciaal, al is deze constructie niet helemaal nieuw voor Sony. Bij de vroegere MDR-F1 gebruikte de Japanse fabrikant immers precies hetzelfde trucje.
Die eigenwijze aanpak heeft meteen twee effecten die duidelijk zichtbaar én voelbaar zijn: de drivers van MA900 staan onder een lichte hoek naar het oor gericht, terwijl geen enkel onderdeel van de hoofdtelefoon het oor raakt en je oren ook niet overmatig opgewarmd kunnen worden.
In combinatie met het ultralage gewicht, de geringe druk op het hoofd en de comfortabele, stoffen voering van de oorkussens en hoofdband, zorgt dat ervoor dat je het letterlijk een hele dag lang kan volhouden met deze MA900 op je hoofd. We kunnen ons niet meteen een hoofdtelefoon voor de geest halen die het beter doet op dat vlak.
,
Over het draagcomfort van deze Sony zijn we dus bij- zonder enthousiast, maar daar blijft het niet bij. Ook op akoestisch vlak heeft de opvallende constructie gevolgen: volgens Sony moet het voor een luisterervaring zorgen die dicht aanleunt bij luisteren door gewone luidsprekers.
In dat opzicht zijn de schuin opgestelde drivers niet zo vreemd, want ook bij hoofdtelefoons zoals de exclusieve Sennheiser HD800 – nog steeds een referentie als we het hebben over ‘luidsprekerachtige’ hoofdtelefoons – wordt een constructie gebruikt met drivers die parrallel aan de oren staan.
Sony drijft het concept echter verder door. Door niet alleen een open constructie te gebruiken voor de behuizing die om de drivers heen zit maar ook aan de achterzijde extra ‘ademruimte’ te laten tussen de oorkussens en de behuizing, zou het geluid van de MDR-MA900 in principe nog ‘vrijer’ moeten klinken.
Er schuilt echter ook een gevaar in die extreme aanpak, met name voor de laagweergave. In de eerste plaats doet een open hoofdtelefoon het op dat vlak sowieso al iets minder goed dan een gesloten exemplaar. En nu het geluid ook nog eens langs een tweede weg kan ontsnappen, zou je voor minder beginnen te vrezen voor een erg dunne laagweergave.
Ook de ingenieurs van Sony zagen dit gevaar in, en haalden alweer enkele opvallende ingrepen boven om dat effect te counteren. Centraal daarbij staan de enorm grote drivers – 70 millimeter, maar liefst – die worden bijgestaan door een constructie die we opnieuw kennen van bij de vroegere MDR-F1: Sony’s eigen ‘Acoustic Bass Lens’.
Dat systeem is gebaseerd op een kamer die voor iedere driver zit, en afgedekt wordt door akoestisch materiaal. Het materiaal laat hoge tonen ongehinderd door in de richting van het oor, maar filtert de lage tonen zodat ze alleen door een smaller centraal deel de behuizing kunnen verlaten.
Daardoor krijgen de lage tonen een kleine maar welkome boost. Bij speakers is zo’n systeem niet ongewoon – je kan de Acoustic Bass Lens vergelijken met een basreflexopening – maar bij hoofdtelefoons is het een erg zeldzaam gegeven.
,
Wanneer we de Sony MDR-MA900 aan een luistertest onderwerpen, valt meteen op dat de klank een heel eigen karakter heeft. Met de soundtrack van I’m Your Man in de cd-speler is de enorm ruimtelijke maar coherente weergave het eerste wat opvalt.
Stemmen staan gewoon netjes centraal, maar de instrumentatie er omheen lijkt van centimeters verder te komen dan fysiek mogelijk is met een hoofdtelefoon – zelfs van het open type. Er valt echter geen ‘gat’ tussen beide, zodat het geheel natuurlijk klinkt. Daarnaast is de luistererva- ring ook een stuk minder direct dan we gewend zijn, zonder meteen afstandelijk te worden.
En hoe zit het met het laagbereik? Dat loopt lekker ver door, en er zit ook genoeg gewicht achter de lage tonen. Alleen op het vlak van basimpact hinkt de MA900 een stuk achterop bij pakweg een Sennheiser HD650 of Beyerdynamic DT990. Dat maakt de Sony minder spectaculair bij games, films en elektronische muziek – content die het vooral van overdonderende effecten moet hebben.
De algemene afstelling lijkt ook meer op ontspannen luisteren gericht te zijn dan bij een analytische hoofdtelefoon zoals de AKG K701. De Sony heeft duidelijk een wat softer kantje, met een miniem aangedikte midbas.
Hij klinkt wel gedetailleerd en dynamisch, maar minder in-your-face. En toch – of misschien net daarom – blijft luisteren naar de MA900 een intrigerende ervaring. Wel merken we dat we de volumeknop op onze Lehmann Black Cube Linear hoofdtelefoonversterker verder opendraaien dan we anders doen, ondanks de relatief hoge gevoeligheid van 104 dB. Toch een beetje uitkijken voor je trommelvliezen dus…
,
Het mag duidelijk zijn: Sony heeft opnieuw een hoofdtelefoon in het aanbod die de strijd met de gevestigde waarden aankan in dit druk bezette segment van de hoofdtelefoonmarkt.
Op technisch vlak is de MA900 een van de meest opvallende hoofdtelefoons in zijn prijsklasse. Tel daar nog het sublieme comfort bij, de degelijke afwerking en de overtuigende geluidskwaliteit, en deze Sony is een moeilijk te negeren kandidaat wanneer je 300 euro veil hebt voor een nieuwe hoofdtelefoon.
