Door We benen je snel even bij over wat VR is. Virtual Reality. De mogelijkheid om niet gewoon voor een computer te zitten en te kijken naar een scherm, maar de virtuele werelden van de computer echt rond je zien, alsof het echt is. Je hoofd kunnen draaien, dingen kunnen grijpen, rondwandelen. Het concept achter VR is absoluut niet nieuw, in de jaren ’90 werd er al geëxperimenteerd met de eerste ‘headsets’. En VR is het onderwerp van talloze films (The Matrix) en boeken (Neuromancer).
Maar na heel wat pogingen lijkt het er sterk op dat VR er nu eindelijk is. De hardware waarmee het allemaal begon is de Oculus Rift, een Kickstarter uit 2012 die al snel zo populair werd dat het uitgroeide tot een bedrijf en zelfs overgenomen werd door Facebook. Met zoveel aandacht is het dan ook geen wonder dat er heel wat andere fabrikanten op de kar sprongen. Onder andere HTC, en hun Vive kan meteen met de allerbeste mee.
,
De Vive komt in een indrukwekkende doos en bevat naast de headset ook twee controllers en twee basisstations, een heleboel kabels en een paar oortjes. Ruim om te beginnen een plaats op in je kamer waar je vrij kan rondwandelen. De twee basisstations (ze worden zelfs geleverd met muurbeugels) stel je op hoger dan je hoofd en niet verder dan 5 m van elkaar verwijderd. Ze bepalen de diagonaal van je rechthoekig speelterrein. Het maximale vierkant is bijvoorbeeld 3,5m x 3,5m. Een kleiner oppervlak kan uiteraard, maar hoe groter, hoe echter de ervaring. De basisstations communiceren draadloos met je pc, dus je hoeft ze enkel van stroom te voorzien. Met behulp van lasertechnologie volgen ze al je bewegingen zelfs tot op minder dan een millimeter.
De headset gebruikt twee OLED-schermen (een per oog) met een resolutie van 1.080 x 1.200. Ze vullen een blikveld van 110° en tonen tot 90 beelden per seconden. Je kan de afstand tussen je ogen instellen op de bril. Er is een extra schuimkussen meegeleverd en ook brildagers zouden hem moeten kunnen gebruiken. De headset weegt 555 gram, een niet te onderschatten gewicht, maar is goed in te stellen zodat je ze comfortabel draagt. We hebben er in elk geval meer dan twee uur continu mee gespeeld, zonder last. De headset is voorzien van 32 sensoren zodat het systeem perfect weet waar je bent en hoe je je hoofd draait. Een tip: de oortjes zijn goed om te starten, maar een comfortabele hoofdtelefoon maakt de ervaring beter.
En dan zijn er nog de twee controllers. Ze zijn vrij groot, maar liggen prima in de hand en zijn niet zwaar. Ook hier zorgen 24 sensoren voor perfecte tracking van de positie. Onder je duim zit een multifunctionele trackpad die ook als d-pad dient, onder je wijsvinger een trekker, en onder je middenvinger een drukknop. De controllers geven haptische feedback, lees ze trillen licht bij sommige acties.
Niet meegeleverd en helaas onontbeerlijk is een pc met voldoende krachtige specificaties om de VR-toepassingen te draaien. De aanbevelingen zijn stevig: als grafische kaart een Nvidia GeForce GTX 970 of een AMD Radeon R9 290 of beter. Voeg er nog een Intel Core I5-4590 of AMD FX 8350 of betere CPU bij, met minstens 4GB RAM, en een vrije HDMI-poort. Dat is dan ook meteen het eerste minpunt van deze VR-set: de prijs. Naast de set zelf die al een aardige 900 euro kost, zit de prijs van een PC met die configuratie al snel rond de 1.000 euro. Zelfs als je enkel de grafische kaart dient te vervangen kijk je makkelijk tegen 400 euro aan.
De Vive is voorlopig ook enkel voor Windows-gebruikers (Windows 7 SP1, 8.1 of 10). Wil je testen of je huidige PC klaar is voor VR, dan kan dat met deze Steam-app.
SteamVR is de thuishaven voor heel wat van de VR-toepassingen en games.
,
Het moment van de waarheid. De headset opzetten, en vervolgens de controllers voor het eerst grijpen. En dan plots merken dat je die controllers gegrepen hebt, terwijl je de headset op je hoofd had, en ze dus niet kon zien. Je zag ze enkel in VR. Maar toch greep je ze moeiteloos vast. Geen getast, neen, gewoon vastgenomen. Het is een eerste indicatie hoe precies de tracking is van de Vive, en hoe enorm dat bijdraagt aan de ervaring.
Terwijl we voorzichtig onze eerste stappen zetten in de virtuele wereld, voelen we de dikke kabel langs onze nek lopen. Die navelstreng verbindt je met de computer, maar stoort niet echt. Zolang je niet wild in het rond springt, zal het geen probleem zijn. Na een paar uur krult hij wel wat op en moet je hem ontwarren.
Kom je te dicht bij de rand van het terrein dat afgebakend is door de basisstations dan zie je een lichtgroene kooi die het terrein afbakent. Duidelijk genoeg om je te waarschuwen, niet te intens om je bruusk uit de ervaring te halen. En als je je echt verloren voelt, kan je de ‘Chaperone’ activeren. De Vive projecteert dan een virtueel beeld van de echte wereld. Het is geen camerabeeld, maar eerder een Tron-achtige ervaring, die weliswaar perfect genoeg is om veilig in rond te wandelen. Een controller neerleggen op een tafel of zelfs spreken met iemand anders in de kamer was perfect mogelijk.
We zitten nog geen tien minuten in VR. En toch, de intensiteit van de ervaring, de bijna moeiteloze instap, het laat al een diepe indruk na.
,
Hoe zit het met de pure beeldkwaliteit. De OLED-schermen leveren erg knap beeld, maar je merkt dat er nog ruimte is voor verbetering. In sommige games, en vooral in tekst kan je het pixelrooster nog wat ontwaren. Eenvoudige graphics hebben hier minder last van. Bij fotorealistische omgevingen zoals in ‘Realities’ merk je de beperkingen veel beter. De lenzen van een vr-bril zijn ook van erg groot belang. Aan de rand van je blikveld is alles een beetje vaag, tekst lezen in je ooghoek is bijvoorbeeld uitgesloten. Maar tot ons plezier merkten we dat die beperkingen helemaal niet meer storen als je je laat meeslepen in de ervaring, wat absoluut niet moeilijk was.
De kleurweergave leek ons prima, en de bewegingsscherpte is zeer goed. Kortom, de beelden zijn soms echt om van te snoepen en voor een eerste generatie VR-headset vinden we dit prachtig.
,
Er zijn al heel wat games beschikbaar, en in iets meer dan twee uur hebben we elf games geprobeerd. Van simpele ervaringen zoals theBlu waarin je onderwater op een scheepswrak staat en kennis maakt met een nieuwsgierige walvis, over leuke 3D-puzzels zoals Carpe Lucem, coole shooters zoals Space Pirate Trainer of The Brookhaven Experiment tot een echt VR-teken programma Tilt Brush.
We gooien het er maar meteen uit, de ervaring is geweldig. De combinatie van goede graphics, perfecte tracking van je hoofd en de controllers, en de mogelijkheid om rond te wandelen zorgen voor een gevoel dat moeilijk te beschrijven is.
Voor mensen die op zoek zijn naar de zogenaamde killer-app, de toepassing die werkelijk gaat tonen hoe fantastisch VR wel niet is, raden we Tilt Brush van harte aan. Je ene controller is een verfborstel, de andere je palet. En je tekent werkelijk in 3D. Maak een serpentine-beweging met je borstel en er hangt een serpentine van licht in de ruimte. Kies uit allerlei borstels, van olieverf tot twinkelende sterren, selecteer de kleuren, en dat alles in een interface die helemaal futuristisch lijkt, maar die je toch moeiteloos gebruikt. Geen tekentalent? Het is makkelijker om in 3D te tekenen dan 2D. Je moet immers geen rekening houden met perspectief of belichting, dat doet de computer voor je. Bovendien kan je je model vanuit alle hoeken bekijken, en er aan verder werken, gewoon door er rond te wandelen. Alleen al voor Tilt Brush waren we geneigd om een Vive te kopen.
,
Maar echte games? Hoe zit het daar mee? Er zijn erg simpele, maar leuke games zoals Audioshield. Je controllers veranderen in gekleurde schilden en op de tonen van een muzieknummer dat je zelf kiest moet je gekleurde bollen afweren met het juiste schild. Een beetje workout en plezier in een, maar verrassend leuk.
Kijk zeker ook even in The Lab, een omgeving waarin je rondwandelt en met allerlei tuig speelt, van drones tot pijl en boog. Er zitten ook een aantal minigames in verstopt. Boogschieten om de barbaren van de kasteelpoort te houden bijvoorbeeld, of een ingewikkelde robot proberen herstellen. Een bijzonder leuk minigame veranderde een van onze handen in een ruimteschip. Besturen is dan doodeenvoudig, gewoon je hand draaien, bewegen, of een paar stappen opzij zetten. En dat allemaal om in 3D allerlei vijanden raketten en dodelijke lasers te ontwijken. Wat steeds opviel, is hoe vloeiend alles verloopt. Er zit werkelijk geen vertraging op de beelden of je bewegingen, of toch niet merkbaar.
Hoe echt het wel kan worden merk je in The Brookhaven Experiment. In een hand een zaklamp, in de andere een pistool. Je staat alleen op een verlaten terrein, het is donker. Je schijnt even rond, en merkt wat kampeerspullen op de grond. Plots hoor je voetstappen, een beetje hinkend, en zombiegeluiden. Je schijnt rond met de zaklamp en aan de grens van het licht merk je een zombie die naar je toe strompelt. Je schiet hem vol overtuiging neer. Achter je! Nog geluid, twee nieuwe zombies. Het kost ons echt moeite om niet panisch te knallen, maar rustig te mikken. In een mum van tijd voel je je hartslag omhoog gaan.
Dat ondervond ook deze speelster:
,
Ja, gamen in VR of zelfs gewoon dingen doen in VR, het kan opwindend zijn. En we zijn na twee uur geen seconde misselijk geweest, iets wat ons bijvoorbeeld wel overviel met de Samsung Gear VR. De huidige generatie games doet soms wat speels aan, en de vergelijking met een Kinect of Wii game is snel gemaakt. Maar het is helemaal niet moeilijk om te zien dat een grote gamestudio die de mogelijkheden echt maximaal benut voor een indrukwekkend resultaat kan zorgen. Het woord revolutie dringt zich op. Het is zeker op zijn plaats voor de ervaring, nog niet helemaal voor de software, al komen sommigen er al dicht bij.
De HTC Vive doet exact wat eerste generatie VR-materiaal moet doen. Het overtuigt je met verve van het potentieel van VR. De hoge instapkost, en de mogelijkheid dat hardware en software binnen een of twee jaar aanzienlijk goedkoper en beter is, maken wel dat je de risico’s van een early adopter draagt. Wie daar mee kan leven zal aan de Vive uren plezier beleven. Niet alleen om te gamen, maar ook om creatief bezig te zijn.
