Ongewoon, dat is wel het minste dat je kan zeggen van deze 3D Sony-headset. Aan de binnenkant gaan twee OLED-schermpjes schuil, en ook een ingebouwde hoofdtelefoon is van de partij. Uniek is hij echter niet: er zijn nog headsets op de markt die dit principe gebruiken, bijvoorbeeld Vuzix.
Maar de Sony is wel van een heel ander kaliber. Het vizier ziet er een stuk forser uit, maar daarvoor krijg je dan ook behoorlijk wat betere specificaties.
Aangezien er geen bron aanwezig is voor filmbeelden, moet je die zelf nog voorzien. Je kan hem aansluiten op de HDMI-ingang die op de meegeleverde verwerkingseenheid aanwezig is, waarna de eenheid het signaal doorgeeft aan het vizier. Wil je een andere bron aansluiten, dan ben je dus verplicht om stekkers wisselen. De bril sluit je op de voorzijde van de unit aan; de kabel hangt vast aan de bril en is ongeveer drie meter lang.
,
De ‘multimediabril’, zoals Sony hem noemt, weegt ruim 400 gram. Dat lijkt misschien niet veel als je hem vasthoudt, maar geloof ons: op je hoofd is dat toch een ander verhaal.
Twee verstelbare hoofdbandjes moeten ervoor zorgen dat de bril stevig op je voorhoofd gedrukt wordt, het kussentje op de voorkant moet de druk wat opvangen. Zo weegt de hele constructie niet door op je neus.
Tip: de instelling van de bandjes doe je de eerste keer best met twee, want eens je de bril op hebt is frutselen aan die bandjes vreselijk onhandig. Daardoor kost het ook wat tijd om de ideale instelling te vinden. De ingebouwde hoofdtelefoon kan gelukkig naadloos op en neer en naar voor en achter bewogen worden, wat de afstelling een stuk eenvoudiger maakt. Brildragers moeten we echter teleurstellen: een gewone bril is niet combineerbaar met dit vizier. Alleen overschakelen op contactlenzen brengt heil.
Zodra je de bril aanzet verschijnt een welkomstscherm. Met twee knoppen verschuif je de beelden voor het linker- en rechteroog tot ze goed staan voor jouw oogafstand. Zodra de tekst scherp zichtbaar is, zit het goed. Het volgende scherm test of je 3D correct waarneemt, en daarna is de bril klaar voor gebruik.
Met enkele toetsen onderaan de bril bedien je de menu’s. Daarin vind je beeldinstellingen zoals bij een televisie. Wij selecteren de ‘Cinema’-preset en steken vol ongeduld een schijf in de Blu-ray-speler.
,
“Wow, indrukwekkend”. Dat moet zowat de meest gehoorde uitroep zijn die we te horen kregen van iedereen die de bril een tijdje kon uitproberen. Begrijpelijk, want het beeld is bijna perfect. Vergeleken bij andere headsets die we de laatste jaren zagen is het zelfs absurd goed.
De twee OLED-schermpjes met een resolutie van 1.280 bij 720 pixels leveren een lekker scherp beeld. Met echte Full HD-content (1.920 bij 1.080 pixels) verlies je onvermijdelijk wat detail, maar in de praktijk konden we dat echt maar heel zelden zien. Het pixelrooster is nauwelijks zichtbaar. Wie arendsogen heeft en heel de tijd de film negeert kan het waarnemen, maar van zodra je op een normale manier een film volgt wordt het quasi onzichtbaar.
De schermen staan zo dicht bij je ogen dat je een gezichtsveld van 45 graden hebt. Dat laat zich voelen: de ervaring is vergelijkbaar met een film bekijken op ongeveer 1,07 meter afstand van een 40-inch scherm, of op 2,7 meter van een 100-inch scherm. Het beeld vult dus werkelijk een enorm stuk van je gezichtsveld.
In de ruimtescènes van Green Lantern zorgt dat alvast voor een erg knap effect. De kleuren zijn uitstekend: ze zijn levendig maar niet overdreven. De OLED-schermen staan garant voor een zeer goede zwartwaarde, maar verhullen wel een klein beetje zwartdetail.
We deden ook wat testen bij daglicht, en in zo’n situatie wist het omgevingslicht wat zwartniveau uit. De bril sluit je weliswaar erg goed af van de omgeving, maar niet perfect. Je gebruikt deze Sony HMZ-T1 dus best bij minder dan volledig daglicht, al gaan we zeker niet claimen dat een verduisterde kijkruimte aanbevolen is.
En de 3D-ervaring? Wel, alleen al door het ontwerp is crosstalk uiteraard onmogelijk. Vermits elk oog naar zijn eigen scherm kijkt kan het ene oog onmogelijk een beeld zien dat voor het andere bestemd is. En dat maakt de 3D-beleving een stuk leuker.
Na enkele races in Forza 3 en wat actie in Call of Duty: Black Ops zijn we er overigens ook van overtuigd dat de HMZ-T1 een duidelijke meerwaarde biedt voor gamers. Het realisme gaat er enorm op vooruit: je zit werkelijk midden in de actie en je bent je enkel nog van het spel bewust, getuige daarvan onze constante neiging om rond te kijken…
De bril doet echter geen ‘head-tracking’, dus daar reageert een game niet op. Misschien in een toekomstige versie?
Ook de klank is uitstekend. De hoofdtelefoon produceert ruim voldoende volume, klinkt gedetailleerd en zet bassen stevig neer. Helemaal leuk wordt het met surroundtracks:
overvliegende ruimteschepen, laserblasts of kogels die je om de oren vliegen, we konden er eerlijk gezegd maar niet genoeg van krijgen.
,
Dat de HMZ-T1 een indrukwekkende multimediabril is lijdt geen twijfel, maar enkele punten zijn duidelijk nog voor verbetering vatbaar. Brildragers vallen sowieso uit de boot, maar ook voor mensen met prima zicht is het soms lastig om scherp te stellen op het beeld. En dan is er het gewicht. Na een uurtje kijken laat zich dat duidelijk voelen: je nekspieren verkrampen wat. Ben je snel zeeziek, dan let je maar beter op als je deze bril opzet, want het kan even desoriënterend zijn. Sociaal is het concept uiteraard ook niet, want je zit echt afgezonderd van je omgeving. Een keer kregen we zelfs de opmerking dat het beangstigend om zien was hoe teruggetrokken en stil we erbij zaten met de bril op onze neus …
Desondanks blijft het een unieke én leuke ervaring. Hebben we de toekomst van 3D en gaming gezien? We durven het hopen: 3D ziet er alvast fantastisch uit bij deze Sony HMZ-T1 en voor gaming lijkt het me duidelijk wat de volgende stap is. Als een volgende versie van deze bril je hoofdbewegingen omzet in camerabewegingen in een 3D-spel, dan zijn wij alvast verkocht.