Door Het minste wat je kan zeggen is dat PX100 niet lijkt op een klassieke videocamera. Je weet wel, zo’n rechthoekig ding dat net in de hand past en vroeger op elk familiefeest aanwezig was, maar tegenwoordig vooral door compact- en systeemcamera’s vervangen is. Om nog maar te zwijgen van smartphones, want ook die toestellen draaien tegenwoordig hun hand niet meer om voor 1.080p-video’s.
Neen, van ver heeft dit JVC-toestel veel meer weg van een compacte reflexcamera. Het lijkt wel te bestaan uit een kleine SLR-body gecombineerd met een aardige zoomlens, allemaal in het typische zwart dat iedereen associeert met ‘serieuze’ fototoestellen.
Bekijk je het toestel van naderbij, dan zie je echter meteen dat de lens vast op het toestel gemonteerd is en dat er bovendien heel wat knoppen en aansluitingen zijn die je nooit zal aantreffen op een reflexcamera. JVC wil hier duidelijk een hybride creëren, maar wel een die vertrekt vanuit de klassieke videocamera. 
,
Dat de GC-PX100GU een interessant experiment geworden is waar toch een aantal voordelen aan vast zitten, merkte ik tijdens het filmen van testvideo’s. De laatste tijd maakte ik – onder andere voor deze website – vooral video’s met een Nikon D600, een full-frame reflexcamera.
Op technologisch en prijstechnisch vlak speelt de Nikon-camera natuurlijk op een heel ander niveau dan deze JVC, maar het is wel boeiend om de ergonomie van beide te vergelijken. De fabrikant probeert hier immers de typische tekortkomingen van een SLR als videocamera op te vangen, onder andere door de bediening van het diafragma en belichtingscompensatie vlot toegankelijk te maken bij het filmen.
Terwijl je de camera in de rechterhand neemt (linkshandigen hebben het lastig, zoals wel vaker bij videocamera’s), kan je met de linkerhand enkele perfect geplaatste sneltoetsen en een selectiewiel selecteren. In- en uitzoomen doe je dan weer via twee knoppen onder de wijs- en ringvinger van je rechterhand.
Over de ergonomie is goed nagedacht, want de JVC zit als gegoten. Iedereen die ooit in meer chaotische omstandigheden gefilmd heeft, weet dat een intuïtieve bediening het verschil kan betekenen tussen een geslaagde of mislukte video.
,
De JVC beschikt over alle aansluitingen die je van een ‘betere’ videocamera verwacht: een HDMI-uitgang, maar ook – vrij cruciaal voor goede opnames – een microfooningang met volumeregeling én een hoofdtelefoon- poort. Vooraan op de lens zit een hotshoe waar je een videolamp op kan monteren, mocht je het ingebouwde minilichtje te flauw vinden.
Interessant genoeg heeft de camera ook Wi-Fi aan boord, een feature die op steeds meer videocamera’s opduikt. In dit geval is het vooral de bedoeling dat je via Wi-Fi de camera kan aansturen vanuit een smartphone-app (iOS of Android).
JVC lijkt dan vooral te denken aan scenario’s waarbij het toestel wordt ingezet als bewakings- of monitoringcamera. De app werkt prima en biedt heel wat functionaliteit: je kan in- en uitzoomen, een foto nemen, een video stoppen en starten, en de filmpjes die je in deze modus maakt versluizen naar je telefoon.
Je kan ook video’s rechtstreeks laten versturen via e-mail, bijvoorbeeld na het detecteren van bewegingen. Het vraagt wat geduld om de boel te configureren, maar het werkt wel.
Wat we hier vooral missen is een modus om de camera zichtbaar te maken in het netwerk zodat je filmpjes naar een televisie kan streamen via DLNA – een mogelijkheid die we eerder al bij andere merken tegenkwamen. Hopelijk komt er een firmware-update om dat mogelijk te maken; het lijkt ons alleszins een no-brainer om die functionaliteit toe te voegen.
,
Twee cijfertjes in de speclijst trokken onze aandacht: het f1,2-diafragmagetal en het opschrift ‘500 fps’. Het eerste betekent dat je ook in vrij slechte lichtomstandigheden nog relatief ruisvrije beelden kan maken, al worden de voordelen van de grote diafragmaopening enigszins teniet gedaan door de kleinere sensor in de GC-PX100GU.
Op een reflex zou een f1,2-lens garant staan voor een heel kleine scherptediepte, wat mooie filmische beelden oplevert met vage achtergronden. Door de kleinere sensor is dat effect bij de JVC veel bescheidener, maar wel aanwezig.
Zoals de meeste videocamera’s filmt dit toestel in 1.080p of 720p, aan een framerate van 50 beeldjes per seconde. En dit in het AVCHD-formaat en MP4, naargelang wat je er nadien mee wenst te doen.
Maar de JVC kan ook véél meer of veel minder frames opnemen, voor een mooi slowmotionfilmpje of een time-lapse video. Als je voor meer frames per seconde (fps) gaat, kan je kiezen uit 100, 200, 250, 400 of 500 fps. Aangezien je de opnames sowieso aan 50 fps afspeelt, wordt één seconde 500 fps-videomateriaal uitgesponnen als tien seconden kijkplezier.
Klein nadeel: zo’n 500 fps-video wordt niet opgenomen in Full HD, maar in een veel lagere resolutie (320 bij 176 pixels). De hogere framerates zijn dan ook eerder bedoeld voor het bestuderen van snelle acties, en niet zozeer om ze te integreren in een Full HD-productie. Er is ook een sportapp van JVC die hier op inpikt. Persoonlijk vind ik de uitgebreide timelapsemogelijkheden interessanter.
,
Het gevaar bestaat dat een ‘remix’ zoals deze JVC GC-PX100GU tussen twee stoelen in valt. Toch is het een camera die het bekijken waard is, net omdat hij meer mogelijkheden biedt dan een klassieke videocamera.
Daar staat tegenover dat het wat meer moeite vraagt om deze camera te leren gebruiken, maar de leercurve blijft al bij al nog bescheiden. Hoewel de beeldkwaliteit van deze JVC zeker niet in de buurt van een SLR komt, is de bediening veel inituïtiever – en de kans dus veel groter dat je een geslaagde video schiet.
Vergeleken met een klassieke videocamera is de grotere lichtgevoeligheid – handig voor avond- en binnenopnames – ook een aardige plus.
