Een paar weken later rolde op de redactie een van de grootste flight-cases binnen die we ooit onder ogen kregen. En aangezien we regelmatig vrij groot uitgavellen tv’s testen, wil dat al iets zeggen.
In de case vonden we een van deze Sonic Chair-stoelen, vrij bijzondere zetels die gekenmerkt worden door een ronde vorm waarin een persoon zich letterlijk nestelt. Het zijn geen kleinoden die je zomaar ergens in de hoek van een kamer parkeert. Daar zorgen de diameter van 120 centi- meter en de hoogte van 144 centimeter wel voor.
,
Al bij het uitpakken was de redactie onder de indruk. ‘De redactie’ staat er overigens niet voor niets, want om deze zetel uit de flightcase te tillen en te verplaatsen was er vier man nodig. Het is dus geen lichtgewicht.
Meteen een indicatie van de hoge afwerkingsgraad van de Sonic Chair, die uitpakt met kwaliteitsmaterialen en een nagenoeg perfecte assemblage. De naden van het (eventuele namaak)leerwerk en het stikwerk bijvoorbeeld, zijn van een beter niveau dan in heel wat wagens uit de duurdere middenklasse. De binnenkant van de stoel is in een duurzame suède uitgevoerd, naargelang jouw voorkeuren en de dikte van jouw portefeuille in een van de 39 beschikbare kleuren.
Eerste vaststelling: de voeding en eventuele aansluitingen zijn verwerkt in de aluminium voet. Wellicht omdat deze zetels volgens de fabrikant vooral verkocht worden aan hotels en bibliotheken, en dan is een connector via de voet interessant omdat je alle kabels kan wegwerken via een vloeraansluiting.
Onze Sonic Chair kwam met een iPad, incluis geïntegreerde dock en audio-aansluiting, maar de extravagante stoel is ook beschikbaar met een mount voor een iPhone of zelfs een iMac met 21-inch scherm.
De tablet zit in een stevige behuizing, die op zijn beurt gemonteerd is op een zwenkende arm. Die vraagt best wat kracht om van positie veranderen. Een positieve zaak, want zelfs als je op de tablet zit te tikken beweegt hij geen millimeter.
Het is duidelijk dat je deze iPad niet meteen uit de behuizing kan verlossen, wellicht alweer omdat de Sonic Chair vaak in publieke ruimten opgesteld staat. Maar het betekent wel dat je bij aanschaf van een van deze designzetels meteen een (extra) iPad mag aanschaffen. Een geruststelling toch: een inbreker gaat er niet snel mee aan de haal.
,
We gooien ons in de Sonic Chair. Of zonder stoerdoenerij: we gaan er voorzichtig in zitten, rekening houdend met het feit dat we deze 9.000-euro kosten stoel over een week in optima forma moeten teruggeven. We hebben een begripvolle verzekeraar, maar er zijn grenzen.
Omdat we niet van de kleinsten zijn, manoeuvreren we ons wat voorzichtiger in de zetel om de iPad geen onopzettelijke tik te geven. Dat de arm stroef zwenkt, is vooral nu een nadeel.
De Sonic Chair bedienen doe je via een stijlvol controlepaneel met een grote draaiknop voor het volume en een kleinere voor de lage tonen. Verder is er enkel een aan/uit-knop en een analoge lijningang, voor het geval je een ander apparaat wil aansluiten. De iPad is immers ‘hard-wired’ verbonden.
Je zit heel geborgen in een Sonic Chair, maar er is zeker geen sprake van wegzakken in een vederzachte knuffelstoel. Qua zitcomfort kan je eerder rekenen op een stevige en kordate ondersteuning, ook in de rug.
Het zit zeker niet slecht, maar het voelt wat functioneler aan dat je zou verwachten. Absoluut geen sofagevoel, dus. Je rug rust trouwens op een gewatteerde cirkel die opgehangen is in een soort net. Dankzij deze constructie lijkt de Sonic Chair langs de achterkant wel op een motor dat van een straalvliegtuig is gevallen, maar de constructie heeft wel degelijk een bedoeling.
,
Tijd voor wat muziek. We starten met ‘Killing in the Name of’van Rage against the Machine, een stevig stukje muziek met een interessante stereomixage, daarna wordt het wat intimistischer met Tom Waits en Tortoise & Bonnie ‘Prince’ Billy.
Het klinkt misschien raar, maar het gevoel dat je krijgt bij het beluisteren van muziek in de Sonic Chair doet hard denken aan een hoofdtelefoon. Muziek komt heel directioneel uit de twee luidsprekers links en rechts, terwijl de bovenliggende speaker minder uitgesproken van zich laat spreken.
Toch is er ook een duidelijk verschilpunt met een hoofdtelefoon: als je in een Sonic Chair met de muziek begint mee te bewegen, verandert de klank. Uiteindelijk staan de luidsprekers op een 40 tot 50 centimeter afstand van je af, en dan heeft een hoofdbeweging naar een kant een grote impact.
Het bijzondere is dat het volumeverschil binnen en buiten de stoel significant is. In Sonic Chair kan iets luid klinken, terwijl je op een meter afstand er nauwelijks last van hebt. Voor een deel heeft dat te maken met de constructie, die ervoor zorgt dat geluid naar binnen wordt gereflecteerd.
Voor zeer lage tonen van 16 tot 40 Hz wordt er bovendien vertrouwd op stille vibraties, die onder meer via de rug worden aangebracht. Een subwoofer handelt de hogere lage tonen af. De versterking wordt door de ingebouwde klasse D-versterker verzorgd.
,
De Sonic Chair is ongetwijfeld een ongelooflijk niche- product. Met een prijssetting die niet ver van tienduizend euro afzit, gaan maar weinig mensen er meteen een in hun woonkamer neerpoten. En toch heeft deze stoel een zekere aantrekkingskracht.
Het gegeven dat je in een soort geluidsenveloppe zit is heel interessant, want je kan echt genieten van muziek zonder dat je omgeving en buren er buitensporig veel last van hebben.
De zetel is ook een feest voor het oog, en zeker in een modern interieur een geslaagde eyecatcher. Zorg er alleen wel voor dat je voldoende ruimte hebt om hem te parkeren, want de draaicirkel – met je eigen uitstekende benen erbij – is niet min.