Geluid

Review: Philips Fidelio L2

Ongeveer een jaar geleden verrastte Philips vriend en vijand met de Fidelio L1, een halfopen hoofdtelefoon voor thuis- en mobiel gebruik dat behoorlijk wat kwaliteit bood voor een zeer acceptabele prijs. Nu heeft het Nederlandse merk een opvolger klaar met – wie had het al geraden? – de Fidelio L2. Het concept blijft hetzelfde, maar de styling is in lijn gebracht met de M1 (lees hier de test) en er is volgens Philips ook wat gesleuteld aan de klank.

,

Het klopt dat de L2 een nieuwe hoofdband heeft en dat die inderdaad heel sterk op die van de M1 lijkt. Het is een stevig gewatteerde band in het zwart, die heel comfortabel op ons (helaas, kaal) hoofd rust, en met een mooi stiksel in oranje. 

Die zin voor afwerking en details doordrenkt de L2. We zien hier opnieuw de knappe stalen ringen opduiken (zoals bij de X1 en M1) die een brug vormen tussen de hoofdband en de oorschelpen. Die laatste zijn van aluminium, wat ook klasse uitstraalt.

Nieuw bij de L2 is overigens dat de grille op de oorschelpen wat groter en groffer is geworden. Oogt stoer, dat wel.

Maar de Fidelio L2 is vooral heel knus om te dragen. De dikke earpads uit leer zorgen niet enkel voor een redelijk goede afdichting van het omgevingsgeluid, maar ook dat de oorschelpen heel zacht op de oren rusten. 

De drukkracht is immers beperkter dan we zouden verwachten. Hoewel de L2 netjes aansluit op de oren, is dat niet met de kracht van pakweg de B&W P7 (lees hier de test). De L2 sluit je daardoor niet volledig af, wat het voor een vliegtuigreis – wij namen hem mee op een transatlantische vlucht richting Vegas – een minder goede keuze maakt. 

De beperktere drukkracht heeft voor- en nadelen: je bent iets minder afgezonderd van buitengeluid, maar hierdoor blijft oorbroei (warmte-ontwikkeling aan de oren) ook binnen perken. De lederen afwerking maakt natuurlijk dat wat warmte onvermijdelijk is. Het is het ene of het andere.

,

Met zijn 260 gram is de L2 niet echt zwaar  te noemen – en 16 gram lichter dan de L1. Maar je kan niet ontkennen dat de vorm de L2 wat meer thuisgebruik-allures geeft, hoewel het eigenlijk bedoeld is om te combineren met een smartphone of muziekspeler.

Dat merk je onder meer aan de meegeleverde kabels. In de doos steken er twee, beide 1,2 meter lang. Het verschil? Eentje heeft een microfoon en remote, en is eerder bedoeld voor Apple-toestellen. Al kan je het uiteraard ook met andere telefoonmerken gebruiken, zonder garantie dat de remote werkt. De andere is een 'pure' kabel, die je kan gebruiken met of zonder de adapter van 3,5 naar 6,3 mm jack.

De impedantie van 16 ohm en gevoeligheid van 105 dB maken de L2 zeker geschikt om met een mobiel toestel te gebruiken. We hebben de L2 geprobeerd met de iPhone 5 en de Nokia Lumia 1520. In beide gevallen bereikten we met een 2/3-volumestand (21/30 bij de Lumia) een geluidsniveau dat wij zouden omschrijven als 'luid', zonder daar 'te' voor te moeten zetten. Wel wat oppassen, want dit alles betekent dat je met deze hoofdtelefoon qua volume ook te ver kan gaan. Zeker tijdens het pendelen is de neiging bij sommige mensen om stelselmatig het volume hoger te pompen omdat het a) kan en b) je oren zich aanpassen.

,

Met de L2 wijkt Philips niet radicaal af van de koers die met de L1 werd ingezet. De klank van de L2 werd wel nog wat verfijnd, horen van we van de fabrikant, door de getrainde 'gouden oren' van Philips. Er wordt nog altijd gemikt op een specifieke Fidelio-klank, wat je zou kunnen omschrijven als een lichtjes warm-neutrale, middle-of-the-road klank, niet al te kwistig met lage tonen, met zin voor detail maar zeker niet neigend naar scherp. Kortom, een ontspannen klank die de meeste mensen lange tijd kunnen aanhoren zonder vermoeid te raken.

Zoals onlangs nog in het nieuws kwam (lees hier het artikel), heeft Philips een programma om medewerkers op te leiden tot audio-experten die nieuwe audioproducten 'tunen' via blinde luistertesten, ook aan de hand van concurrerende apparaten. Het interessante is dat die opleiding tot 'gouden oor' nu ook online interactief te volgen is door iedereen.

Een eerste indruk bij de L2 is dat het aanvoelt als een gesloten hoofdtelefoon, hoewel het officieel halfopen heet te zijn. De muziek ervaar je als 'dichtbij', wat zeker bij hedendaagse genres niet per se negatief is. Stemmen en akoestische instrumenten presenteren zich heel direct en meeslepend, wat een gedetailleerde indruk geeft. In 'Young Folks' van Peter, John en Bjorn bijvoorbeeld word je helemaal ondergedompeld in deze catchy tune, en hoorden we ook duidelijk de secundaire percussie die lichtjes op de achtergrond speelt.

Hoewel de L2 wellicht niet helemaal in de smaak zal vallen bij radicale bassheads, serveert het wel een stevige onderlaag die bij de meeste mensen sterk aankomt. Typisch een moment dat de L2 toch eerder 'gesloten' dan 'open' aanvoelt. Het maakt de L2 heel geschikt voor rockmuziek én meer elektronisch getinte genres. 'Rivers of Blood' van Wu-Tang Clan of 'We are The Living' van de excellente Girls in Hawaii klinken er zeer goed op. 

,

Met de L2 levert Philips andermaal een uitstekende Fidelio-hoofdtelefoon af, een waardige opvolger voor de alom goed bevonden L1. Klein kritiek puntje: de meegeleverde kabels zijn wat kort voor thuisgebruik (tenzij aan de computer), terwijl de L2 ook zetelgerief is. Een wat langere kabel in plaats van die tweede mobiele was leuk geweest.

Voor zijn prijspunt biedt de L2 overtuigend veel. Het draagcomfort is hoog, vooropgesteld dat je houdt van een hoofdtelefoon die eerder 'op' dan 'over' de oren past. Een aanrader. Tipje nog: uit ervaring weten we dat de Philips-hoofdtelefoons vrij snel toch enkele tientjes in prijs dalen. Goed rondkijken dus, en je kan deze topper aan een zeer acceptabele prijs aanschaffen.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.