Door Terwijl we dit schrijven, stelde HTC de nieuwe One voor (codenaam: M8). Die heeft een totaal ander design dan zijn voorganger, de EISA Award-winnende One.
De One Max die we hier bekijken, heeft nog het design van de One uit 2013. Vermoedelijk komt er in het voorjaar ook van de Max een update naar een nieuw ontwerp. Misschien dat je deze Max dan voordelig op de kop kunt tikken. Voor alle duidelijkheid, als we in deze tekst verwijzen naar de ‘gewone’ One, dan bedoelen we het M7-model uit 2013, niet de gloednieuwe M8 die in maart werd voorgesteld.
,
Het geroemde design van de One zet zich dus voort bij deze Max-versie. En ‘max’ is hier helemaal op z’n plaats, want deze telefoon is 16,5 x 8,25 cm groot en een centimeter dik. Laat je door dat laatste niet afschrikken, want die dikte wordt dankzij de welvende achterzijde alleen in het midden gehaald. De randen ogen en zijn vrij slank. De One oogste veel lof en een EISA Award, onder meer vanwege de unibody-constructie uit aluminium. De One Max lijkt heel sterk op zijn kleine broer, al zijn de zijranden hier volledig uit kunststof. Globaal genomen straalt de Max wat minder klasse uit dan de One, maar niet veel.
De One Max heeft heel bescheiden randen, met grotere randen boven en onder die beide versierd zijn met een speakergrille. Het geeft deze telefoon een mooi en strak uiterlijk, helemaal anders dan wat Samsung, Sony of Nokia te bieden hebben. Misschien doet hij nog het meest aan Apple denken, al heeft de HTC voldoende eigen accenten om van een eigen identiteit te spreken.
In de behuizing is er plaats voor een Super LCD3-scherm van 5,9 inch diagonaal. Dat is behoorlijk groot, maar de Full HD-resolutie is genoeg voor een hoge pixel per inch-waarde van 337. De display heeft wat koelere kleuren dan een AMOLED en biedt een behoorlijk grote kijkhoek.
,
Het gaat snel in de smartphonewereld, en dat betekent dat One Max met zijn Snapdragon 600-chipset al weer wat achterloopt. Want ja, dit toestel dateert toch al weer van oktober 2013, en dat is een eeuwigheid in smartphoneland!
Het verklaart ook waarom deze HTC in benchmarks in wordt gehaald door heel wat nieuwere toestellen, zoals de Z Ultra van Sony en de nieuwe One. Tegelijkertijd moet je de snelheidsrace bij gsm-bouwers wel in het juiste perspectief plaatsen. De One Max presteert in dagelijks gebruik nog altijd als een toptoestel. Hij is nog altijd sneller dan het merendeel van de smartphones op de markt. De soepelheid die je ervaart in het gebruik heeft ook wel te maken met de 2 GB aan werkgeheugen. De One Max is er met 16 en 32 GB opslaggeheugen, uitbreidbaar via een microSD-kaart.
Na de iPhone 5s was de One Max de eerste smartphone met een vingerafdruklezer. Die bevindt zich op de achterkant, in tegenstelling tot de plaatsing in de thuisknop bij de nieuwe iPhone. Je gebruikt hem voornamelijk om de telefoon te ontgrendelen. Even je vooraf ingescande vinger over de sensor wrijven en je kunt met de telefoon aan de slag. In de basis werkt de technologie wel, maar mede door de grootte van de telefoon en de situering achteraan moest ik meestal twee keer proberen voor mijn vingerafdruk herkend werd. In die tijd had ik allang een code in kunnen voeren…
,
HTC steekt heel veel energie in de schil boven Android. Bij de One Max zitten we op Sense 5.5, een nogal strak ogende interface. Het app-overzicht wordt bijvoorbeeld gekenmerkt door relatief kleine iconen die ver uit elkaar staan.
Twee dingen in het bijzonder zijn goed aan Sense. Als je naar beneden veegt op het hoofdscherm, krijg je een mooi overzicht van notificaties en – met een druk op een icoon – sneltoetsen voor allerlei instellingen, zoals helderheid en Bluetooth. Ook leuk is Blinkfeed, dat allerlei nieuwsbronnen verzamelt en een visueel aantrekkelijk magazine op het scherm tovert. Je bereikt Blinkfeed door naar rechts te vegen op het hoofdscherm. Veeg je nogmaals in dezelfde richting, dan kun je in bepaalde bronnen duiken of zoeken in Blinkfeed, Twitter en YouTube. Het is een leuke functie om tussendoor, bij het wachten op de trein, naar content te zoeken.
HTC biedt trouwens een interessante optie bij het instellen van een nieuwe One Max. Wie het lastig vindt om allerlei gegevens, zoals mailinstellingen, op een ‘klein’ telefoonscherm in te voeren, kan dat via de computer doen en die data aan de Max overbrengen.
,
Er is een tv-app die twee dingen combineert: een afstandsbediening voor je tv en/of decoder, en een programmagids. In de app stel je in op welke kanalen welke zenders zitten, aan de hand van het zenderaanbod van jouw tv-aanbieder. Je krijgt dan een overzicht van de programma’s die momenteel uitgezonden worden en binnenkort starten.
Gewoon door op het gewenste programma te tikken en de One Max op je tv te richten, ga je naar het juiste kanaal. De grote tv-aanbieders van België en Nederland worden ondersteund. Een pluspuntje: je kunt meerdere kamers instellen, zodat je via de app zowel de tv in de woon- als de slaapkamer in kunt stellen. De tv-app werkt goed, al vinden we de overeenkomstige WatchOn van Samsung net iets beter.
Op mediavlak biedt HTC een mooie radio-app, die via een advertentierijke SoundHound een liedje kan identificeren. Zowel de muziek- als de galerij-app (waarmee je video’s kunt bekijken) zijn sober ingericht.
Onze reguliere cd-kwaliteit FLAC’s kregen we over het netwerk niet aan de gang maar de galerij-app lustte dan wel weer de meeste videocodecs. Het is wel jammer dat het navigeren door de mappen van een DLNA-share lastig gaat.
,
De Max is een goed afgewerkte phablet die ondanks de wat oudere hardware toch heel veel te bieden heeft. Qua menu’s is het sober maar effectief, met Blinkfeed als een mooie extra. De ingebouwde Ultrapixel-camera beschikt niet over veel megapixels, maar slaagt er wel in om behoorlijke goede foto’s te maken – al dan niet met funky filters.
