Redactie

The Newsroom

In The Newsroom, het recentste geesteskind van The West Wing-bedenker Aaron Sorkin, treffen we Will McAvoy (Jeff Daniels) aan, een nieuwsanker met een joekel van een zielscrisis. Tijdens een debat georganiseerd door een Amerikaanse universiteit moet hij antwoorden op de vraag: ‘Wat maakt Amerika zo’n geweldig land?’ Hij probeert zich eerst krampachtig van den domme te houden, maar breekt uiteindelijk los wanneer hij tot een antwoord wordt gepusht: nee, de Verenigde Staten zijn niét de geweldigste natie ter wereld. En om zijn punt te bewijzen, rammelt hij een resem statistieken af over Amerika’s incompetentie ten opzichte van andere wereldmogendheden. Kortom: het Land of the Free and Home of the Brave heeft zijn voorsprong op andere economische en culturele grootmachten in de wereld allang prijsgegeven, en dat moeten mensen weten.

Dit is het soort personages waarmee tv-producer en -scenarist Aaron Sorkin groot werd: mensen van vlees en bloed, helden met gebreken, die tot minstens aan hun liezen door de politieke en socioeconomische onderlaag van de Amerikaanse samenleving waden, en wier levens via hun sociale en intellectuele engagement parallel lijken te lopen met de problemen waarmee die samenleving te maken heeft.

In The West Wing, een reeks die tussen 1999 en 2006 liep en over het dagelijkse bestuur van het Witte Huis ging, waren president Jed Bartlett (Martin Sheen) en later presidentskandidaat Matt Santos (Jimmy Smits) de dragende figuren in een hele constellatie van zo’n hyperenergieke en supergeëngageerde kabinetsmedewerkers. In zekere zin kun je McAvoy als de geestelijke opvolger van die laatsten beschouwen, met dit belangrijke verschil: de hoofdpersonages uit The West Wing waren ‘droomdemocraten’, die duidelijk aan het linkereind van het politieke spectrum zaten en wier engagement vooral draaide om een sociaal rechtvaardiger Amerika, terwijl McAvoy een gematigd doch overtuigd republikein is.

De reeks draait ook veel meer rond hem dan rond het team van tv-producers dat hem moet assisteren, en waartoe ook zijn ex-vriendin (Emily Mortimer) behoort. Niet iedereen zal het eens zijn met de toon van de reeks (beetje enerverende screwball comedy-achtige humor), maar de geestelijke kruistocht waarin Sorkin zijn hoofdpersonage stuurt houdt je week na week, en waargebeurd nieuwsfeit na waargebeurd nieuwsfeit, aan de buis geklonken.

Vrijdag 26 juli op Canvas om 21u35

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.