Door Liam Neeson dacht op een bepaald moment: fuck this, ik ga mezelf gewoon opnieuw uitvinden als actieheld. En dat ging hem beter af dan zijn ‘ernstige’ filmcarrière, die met Schindler’s List haar hoogtepunt had bereikt maar hem aan het begin van deze eeuw stevig begon te ontglippen, weer uit het slop te halen. De afgelopen jaren draaft de kwieke vijftiger dan ook vooral op in films waarin een goed stuk van het decor – én het bakkes van elke booswicht die hem voor de voeten loopt – aan gruzelementen mag.
Een mooi voorbeeld van de nieuwe Neeson is deze Taken, een film uit 2008 waarin hij een voormalig CIA-agent speelt wiens zeventienjarige dochter in Parijs wordt ontvoerd door mensenhandelaars. Hadden ze niét moeten doen, want Neesons personage blijkt een expert in dodelijke karateslagen, detectivewerk, sluipschutterij, autoachtervolgingen, folteringen, en nog een paar andere onontbeerlijke disciplines van de succesvolle inlichtingenagent.
Hij toont zich zo vaardig en doortastend dat het snel een beetje belachelijk wordt, maar daar komt dan toch weer de onversneden acteurspedigree van Neeson naar boven: een goeie acteur kan van een erbarmelijk script toch nog een degelijke film maken, en dat is hem met Taken prima gelukt.
Dinsdag 14 mei op 2BE om 20u35
