Door M. Night Shyamalan is het zatte oompje van de filmindustrie: hij blijft maar brokken maken en ellende verkopen, maar iedereen blijft hem mooi tolereren. Tot aan deze Signs ging het zelfs goed met de man zijn films: hij had naam gemaakt met het frisse The Sixth Sense en het fenomenale Unbreakable, en was goed op weg om een nieuw icoon van de alternatieve cinema te worden, het soort cineasten die hun eigen genre worden, pal naast David Lynch en Quentin Tarantino.
Maar wat gebeurde er? Hij ging pompeuze ondingen als The Village, Lady in the Water en The Happening maken. Die ommekeer gebeurt eigenlijk in deze nog zéér te pruimen derde film van hem: het rond buitenaardse wezens draaiende Signs. Er zit een volwaardige buitenaardse invasie in de film, maar de verdienste van Shyamalan is dat hij niet omkijkt naar het spektakelelement, en in plaats daarvan inzoomt op kleine, nietige mensen en hun kleine, nietige levens: die van een boer in het Amerikaanse midwesten (Mel Gibson), die het land bewerkt met zijn broer (Joaquin Phoenix) en ineens vreemde cirkels in zijn graanvelden ziet.
Signs blijft het bijna gedurende zijn hele speelduur hebben van psychologische spanning in plaats van speciale effecten. Tot dat onverklaarbare einde, waarin ineens alle remmen los worden gegooid. Maar voor het zover is, heb je een prima filmpje achter de kiezen.
Dinsdag 16 april op 2BE om 22u35
