Geluid

Review: Pioneer N-50

De N-50 kreeg een EISA-award toebedeeld vanwege de vele mogelijkheden en de frisse klank. Dat prikkelde ons natuurlijk om extra aandachtig naar deze audiostreamer van Pioneer te luisteren. De verwachtingen waren meteen hoog gespannen.

De N-50 maakt absoluut een goede eerste indruk. Het is een mooi, eerder sober apparaat, zeker als je voor de zwarte uitvoering gaat. Het komt ook allemaal heel solide over, met een knappe voorkant uit geborsteld aluminium.

In het echt ziet de Pioneer heel krachtig uit, net omdat de voorkant heel weinig kenmerken heeft. Er zijn maar een paar toetsen present, die eerder bedoeld zijn om snel muziek te pauzeren of naar een andere track te skippen dan wat anders.

,

Zonder twijfel is dit het toestel met het kleinste display van alle netwerkspeler. Het is een heel knap en kleurrijk scherm van 2,5 inch, daar niet van, maar je moet bijna met je neus bovenop de N-50 zitten om de kleine letters te kunnen ontcijferen.

Cover-art en informatie verschijnt er netjes op, maar het is gewoon heel moeilijk leesbaar op typische woonkamerafstanden. Het is wellicht de grootste kritiek die we op deze Pioneer kunnen hebben. De volgende versie dus graag met een schermpje van 3,5 of 4 inch, alsjeblieft.

Gelukkig heeft Pioneer de app om de N-50 mee aan te sturen (ControlApp) uitstekend voor elkaar en zie je op het scherm van je smartphone gewoon dezelfde informatie verschijnen als op het kleine display.

Net zoals de Onkyo T-4070 en de Marantz NA7004 is dit een toestel met schijnbaar onbegrensde mogelijkheden. Het aantal aansluitingen achteraan is bijzonder uitgebreid: naast twee aparte digitale inputs (coaxiaal en optisch) vinden we ook een asynchrone USB-poort waarlangs je een computer kan aansluiten, ook voor muziekbestanden van 24 bit/192 kHz.

Een USB-poort is er vooraan, maar ze is wel compatibel met zowel opslagmedia als iPods. Bestanden tot 24 bit/96 kHz zijn welkom langs deze weg. Geluid stuur je naar buiten via een optische of coaxiale aansluiting, of gewoon analoog via cinch.

Er zijn ook twee bijkomende uitbreidingen mogelijk, in de vorm van een Bluetooth-adapter en een Wi-Fi-module. Standaard kan je de N-50 namelijk enkel aansluiten via een ethernetkabel. Dat kan je zien als een tekortkoming van dit toestel, al valt de kostprijs van de officiële draadloze adapter wel mee: 70 euro.

,

Zoals gezegd bedien je de N-50 best via de ControlApp die Pioneer gratis ter beschikking stelt. Het is een van de betere apps in deze test. Ze reageert snel en is eenvoudig in gebruik. Alleen het internetradioluik is nogal excentriek.

Als je deze optie kiest, begint automatisch het laatst beluisterde station te spelen. Leuk als je verknocht bent aan dat ene station, maar je moet wel een aantal keer tikken als je een nieuw station wil zoeken. Je kan overigens ook niet zoeken op een naam, enkel door lijsten. Positief is dan weer dat er heel wat podcasts aanwezig zijn.

De Pioneer-app is beschikbaar voor iOS en Android. Een merkwaardige bug bij de iOS-versie is dat lijsten (zoals artiestenlijsten via DLNA) maar op de helft van het scherm verschijnen. Zeker op een tablet valt deze lacune extra op. Het lijkt ons geen gigantische inspanning te vragen om dit probleem op te lossen, dus hopelijk pakt Pioneer dat in een komende update aan.

Ergens vermoeden we dat het probleem te maken heeft met de bescheiden resolutie van het schermpje op de N-50 zelf. Bij het bekijken van lijsten van radiostations zie je op deze display immers maar vier items – en dat is precies wat er ook op een smartphone kan bekeken worden. Nochtans is er op de iPad ruimte voor een achttal. Hierdoor lijkt er ergens iets fout te gaan, een indruk die we zelf kregen toen we de app de eerste keer openden.

Een zware gebruiker van de ControlApp mag ook niet overenthousiast de meegeleverde afstandsbediening in de vuilbak kieperen. De ‘echte’ remote is immers de enige waarmee je de instellingen van de N-50 kan benaderen. Ook het inschakelen van enkele audiofiele opties kan enkel met dit ding. Zelfs op de voorkant van de speler zelf ontbreken de relevante knopjes.

(Update: de ControlApp werd recent geüpdatet om een aantal problemen aan te pakken. Deze update hebben we echter niet getest, omdat de N-50 terug naar de fabrikant.)is.

,

Overigens is de N-50 ook Air Jam-compatibel. Dat is een leuke party-feature die Pioneer op wel meer apparaten uitspeelt, en toelaat dat meerdere mensen samen via hun smartphone een gezamenlijke playlist samenstellen en stemmen op liedjes die voorbij komen.

Best geinig, maar het veronderstelt wel dat de optionele Bluetooth-adapter present is. Air Jam werkt immers enkel via deze weg. Over Bluetooth gesproken: het is spijtig dat geen enkel toestel in onze recente netwerkspelertest Bluetooth-streaming via de apt-X codec ondersteunt. Gezien de nadruk op hoogwaardige DAC’s en hogeresolutiebestanden eigenlijk een beetje vreemd. Maar die kritiek is dus niet enkel op deze Pioneer van toepassing.

Airplay is ook van de partij, wat de N-50 meteen aantrekkelijker maakt voor iTunes- en Apple-gebruikers. De ondersteuning is echt heel goed: de gestreamde muziek klinkt heel fris en alle informatie wordt mee doorgestuurd. Je ziet zelfs de cover van het geselecteerde album op het schermpje, maar helaas niet in de app.

Sinds de recente firmware-upgrade is er overigens ondersteuning voor Apple Lossless toegevoegd. Het eveneens lossless FLAC-formaat werd reeds afgespeeld.

Wat we hier wel missen is de integratie van online muziekdiensten. Voeg Spotify of Deezer toe aan de N-50 en het toestel is qua features haast niet te verslaan.

,

Net als Cambridge Audio benadrukt Pioneer sterk dat de N-50 een audiofiele speler is. Twee opties moeten veeleisende luisteraars met fraaie hifi-installaties overtuigen: Hi-Bit 32 en Pure Audio.

Waar gaat het precies om? Kies je voor Hi-Bit 32, verwerkt de N-50 het digitale signaal niet alleen maar wordt de muziek bovendien geüpsampled naar 32 bit. Om platgecomprimeerde MP3's te verbeteren is er de Sound Retriever, die lossy muziek rijker moet laten klinken. En met Pure Sound schakel je al deze opties desgewenst uit en zodat de streams met een minimum aan processing naar het analoge domein worden omgezet.

Hoewel niet iedereen fan zal zijn van de Sound Retriever, maakt het toch een positief verschil bij streams in een lagere kwaliteit. Het uitproberen waard voor zaken als internetradiostations en MP3’s van 128 kbps, me dunkt.

Net zoals bij de andere functies moet je uiteindelijk zelf afwegen of je ze van toegevoegde waarde vindt door ernaar te luisteren. Sommige vinden de Retriever-functie wellicht lichtjes artificieel klinken, maar gebeurt allemaal wel met zachte hand. Zo worden lage tonen iets aangedikt, maar blijft het subtiel.

,

De gedetailleerde en dynamische klank die de N-50 produceert kan ons zeker bekoren. Klankmatig hebben we een lichte voorkeur voor wat er uit de Stream Magic 6 van Cambridge Audio komt, maar echt ver zit de N-50 er niet vandaan. En dat voor een prijs die toch substantieel lager is.

De klankkwaliteit, de vele features en de nagenoeg perfect afwerking van de Pioneer N-50 maken het een echte aanrader. Zeker na de recente firmware-upgrade is het een toestel dat voor vele muziekliefhebbers een mooie toevoeging aan hun audioinstallatie kan vormen, ook als je een computer als bron wil inschakelen.

De Pioneer N-50 was de Beste Koop in het dossier netwerkspelers in FWD 44.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.