Géén dialoog, géén kleur: alleen duistere, monochrome beelden, tekst op pancartes, en pianomuziek. En toch is Metropolis (1927) een betoverend spektakel. Het was de topfilm uit het Duits expressionisme, in de tijd toen Duitsland de cinema nog domineerde. In de jaren '30 vluchtte cineast Fritz Lang, samen met een hele rist andere Duitse cineasten, naar de Verenigde Staten, waar ze Hollywood groot hielpen maken.
Maar enkele jaren daarvoor maakte hij dit visionaire epos, over een stad met een rigide klassenmaatschappij (arbeiders en denkers), waar de lagere klasse uiteindelijk in opstand komt tegen de hogere. En er ontdekt dat die laatste een paar héél snode plannen heeft met de toekomst van de mensheid.
Let vooral op het schaduwspel en de perfect gechoreografeerde spektakelstukken, waarin de menigte arbeiders – zonder eigenlijk nog te weten waarom – naar hun werkplek trekt.
Zes jaar geleden doken er plannen op voor een Hollywoodremake van deze klassieker, maar die werden – terecht – snel weer opgeborgen: Metropolis heeft de kracht van een onverfilmbaar boek.
Zondag 17 maart op Eén om 14u00