Door Na de arrogantie van de grootindustrieel (Roger and Me), de Amerikaanse obsessie voor vuurwapens (Bowling for Columbine), de Bushadministratie en diens schimmige zaakjes in het Midden-Oosten (Fahrenheit 9/11) en de farmalobby (Sicko), gooit Amerika’s excuussocialist Michael Moore zich deze keer op het kapitalistische systeem. Dat heeft namelijk, met de economische crisis van 2008, zijn ware gelaat laten zien.
Moore wijkt niet echt van de paden af die hij eerder al bewandelde: de wanhoop van de man in de straat (het verpauperde Flint, Michigan, zijn geboorteplaats, wordt weer aangedaan), de verwoede pogingen om kopstukken vast te krijgen en de ludieke interventies zijn alweer van de partij, en komen in hun vaste cadans op je af. Maar weet je wat? Het is niet erg. De films van Michael Moore gaan er niet om je de nodige inzichten te verwerven, maar hijsen je hart weer eventjes op de juiste plaats.
Wanneer Moore een paar Wall Street-piefen staat op te wachten met de vraag wat hij moet doen, antwoordt eentje van hen: “Stop met films maken.” Heeft de man gelijk? Nee. Maar als je een docu wilt zien die wat meer in de diepte gaat, kunnen we je het inzichtelijke Inside Job aanbevelen, te huur op de betere digitale tv-theek.
Donderdag 20 juni op Canvas om 0u20
