Geluid

Review: Velodyne SPL1200 Ultra

Velodyne is – net als JL Audio – een échte subwooferpecialist. Het merk fabriceert subwoofers voor thuisgebruik, en niets anders.

Het internationale 220-volt gamma van de Amerikaanse fabrikant telt zo’n 25 modellen. Het topmodel is de DD 1812, een 200 kilogram zwaar monster met 2.500 watt versterkervermogen en een frequentiebereik dat tot 15 Hz (+/- 3 dB) loopt. De hier besproken SPL 1200 Ultra houdt het iets normaler, en is naar Velodyne-normen een middenmotor die je in huis haalt voor 1.800 euro.

Veel geld, maar in vergelijking met bijvoorbeeld de Fathom 110 van JL Audio valt het al bij al nog mee. Temeer omdat de SPL1200 Ultra specsgewijs de veel duurdere JL Audio op zowat alle vlakken naar de kroon steekt. 

Wat je in ruil voor je geld mag verwachten? Om te beginnen een ‘best-of-test’ frequentiebereik tot 21 Hz (+/- 3 dB). De kast is daarbij netjes afgewerkt en smoelt betrekkelijk goed, maar echt compact is de Velodyne niet: hij meet 39 bij 38 bij 44 centimeter. Het signaal passeert eerst bij een ‘room equaliser’ met zeven banden en wordt dan opgepompt door middel van een 1.200 watt krachtige versterker.  Die brengt uiteindelijk een 30,5 centimeter (12 inch) grote driver in beweging. 

Maar laten we eerst nog even teruggaan naar de room equaliser. De SPL1200 Ultra wordt compleet met een meetmicrofoon geleverd en een microfoonstandje in miniatuurformaat. Die plaats je op je luisterpositie, waarna je een knop indrukt op de remote. Het gehele meet- en regelproces wordt dan volautomatisch uitgevoerd.

,

Op de achterzijde van de SPL1200 Ultra is het een drukte van belang. Zo zijn er stereo lijn in- en uitgangen en luidsprekeraansluitingen beschikbaar. Daarnaast zit er ook een elektrische IR-ingang achterop. Daar kan je een infraroodsensor op aansluiten, zodat je de sub ook vlot kan bedienen als hij niet in het zicht staat.

,

Op de voorzijde van de sub zitten volumetoetsen, een aan-uitknop en een tweecijferig display. Maar het is natuurlijk de bedoeling dat je voor de bediening voornamelijk de afstandsbediening gebuikt.

Dat is een IR-exemplaar, dus je moet ze wel naar de sub richten. De eigenlijke bediening is bijzonder eenvoudig, tot en met het instellen van de Room EQ-functie. Een prettig detail: met een druk op de knop kun je het display uitschakelen. Toch wel nuttig als de sub in een donkere thuisbioscoop staat. 

In vergelijking met de gelijk geprijsde Klipsch SW311 oogt de Velodyne alvast mooier door zijn elegante, licht taps toelopende behuizing, maar qua bediening scoren ze gelijk. Al pakt de Velodyne dan weer een paar punten extra dankzij z’n remote.

,

Het kritische overgangsgebied tussen de hoofdluidsprekers en de sub – in onze set-up ligt dat op 60 Hz – is volstrekt onopvallend. Alsof de hoofdluidsprekers op één of andere manier plots gemodificeerd zijn zodat ze nu nog een eind verder doorlopen in het laag. En alsof ze het laag dat ze nu wel nog net kunnen weergeven met meer rust, meer autoriteit en meer gemak neerzetten.

Op geen enkel moment gedraagt de Velodyne zich als een losse entiteit. Maar dat is hij stiekem natuurlijk wel. De opwarmtesten met Air laten al horen dat er veel resolutie in het laag zit. Aan de andere kant doet de Velodyne zijn werk zodanig vanzelfsprekend dat je niet eens meer dénkt aan het laag, en je aandacht verschuift naar het mid en hoog. Want ook dat klinkt als gevolg van het superieure laag gewoon beter en prettiger. Een ietwat vreemd fenomeen, maar het is onmiskenbaar aanwezig.

De bas in ‘Surfing on a rocket’ (Air) heeft de neiging om lichtjes na te dreunen, maar niet op de Velodyne. Grappig genoeg hoor je dankzij deze uiterst potente subwoofer af en toe juist minder laag in plaats van meer. De stelregel ‘minder is meer’ is hier duidelijk van toepassing.

De Titanic-’thumb’ is krachtig aanwezig, maar ook weer korter dan bij meer eenvoudige subs, zonder enige nadeining. ‘A Dark Knight’ klinkt geweldig over de Velodyne: krachtig maar toch verfijnd, en vooral met enorm veel autoriteit in de onderste regionen.

Eigenlijk moeten we voortdurend moeite doen om de Velodyne te karakteriseren. Hij doet zo subtiel z’n werk, dat het moeilijk is om hem los van de hoofdspeakers aan het werk te horen. Maar hoe je het ook draait of keert: dit is een geweldige sub voor muziek. En ja, hij is nog beter dan de Klipsch SW311.

De Amtrak trein in The Bone Collector? Schrikbarend echt. En wat als je een complete film bekijkt met deze sub – de ‘Extended Edition’ Blu-ray van The Two Towers, bijvoorbeeld? Dan krijg je het effect zoals je dat kent van de betere bioscoop. Denk aan een THX-gecertificeerde zaal van de Kinepolis-groep, of iets soortgelijks.

,

Over deze Velodyne SPL1200 Ultra kunnen we kort zijn: het is de beste subwoofer uit onze vergelijkende test. En niet eens de duurste, want de JL Audio Fathom 110 kost meer. Als je deze Velodyne kan betalen, hebben we maar één advies: niet twijfelen…

,

De technische specificaties van de SPL1200 Ultra kan je terugvinden in de brochure van het toestel op de website van Velodyne.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.