Door Het is een oud trucje van fabrikanten: een nieuw product op de markt brengen en daarbij zoveel mogelijk poeha maken rond het sterk vernieuwende karakter van dat product. Als je zo’n toestel dan kritisch van dichtbij bekijkt, blijkt het meestal minder spectaculair te zijn dan de persberichten doen geloven.
Logisch ook, want het is niet realistisch om te verwachten dat een fabrikant elk jaar met een revolutionair product naar buiten komt. Maar soms gebeurt het natuurlijk wel. Zoals bij deze NAD M2, bijvoorbeeld.
,
De M2 is een telg uit de fraaie Masters Series die NAD al een paar jaar in het gamma heeft. Het gaat om een uitgebreide familie fraai afgewerkte apparaten, waaronder diverse beeld- en geluidsbronnen en voor- en (eind)versterkers, al dan niet in meerkanaalsuitvoering. Het is met andere woorden dus perfect mogelijk om een complete AV- of stereoset samen te stellen met apparaten uit deze reeks.
Nuchter bekeken hebben we het hier over een geïntegreerde stereoversterker met een vermogen van 200 watt per kanaal. Goedkoop is de M2 niet; het toestel moet 5.995 euro opbrengen. Dat is des te opvallender wanneer je weet dat NAD-producten bekend staan om hun ‘low budget, high-end’-insteek. Met andere woorden: veel kwaliteit voor een haalbaar bedrag. Zo’n beetje de Volkswagen van de AV-apparatuur, zou je kunnen zeggen.
Als we die vergelijking doortrekken in het aanbod van de Duitse autobouwer, dan mag je de M2 beschouwen als de Volkswagen Phaeton. Een luxewagen die volgens de gespecialiseerde pers minstens even goed is als z’n rivalen van gevestigde prestigemerken, maar ook met een exclusief prijskaartje dat je normaal niet met Volkswagen associeert.
,
Klasse-D-versterkers zijn tegenwoordig erg in trek. Deze versterkertechnologie springt immers ontzettend efficiënt om met energie. Met andere woorden: energie wordt grotendeels in geluid omgezet, en niet in warmte. In dat opzicht wijkt een klasse-D-versterker behoorlijk af van een klassiek klasse-A- of klasse-AB ontwerp.
Dankzij die efficiëntie kunnen klasse-D-versterkers veel kleiner en lichter worden gemaakt dan andere versterkertypes, wat ze bij uitstek geschikt maakt voor compacte home-theatersets en dergelijke. Bij NAD (en heel wat andere hifimerken) menen ze echter dat de geluidskwaliteit van klasse-D-versterkers het niet haalt van de traditionele klasse-AB versterker.
In de laboratoria van NAD ging men op zoek naar een oplossing om die beperkingen te omzeilen. Met enige hulp van het bedrijf Diodes Zetex werd een compleet nieuw versterkerconcept ontwikkeld, dat de naam DDFA (Direct Digital Feedback Amplifier) meekreeg. Een DDFA-versterker wijkt op een aantal vlakken duidelijk af van een gewone klasse-D-versterker.
Het meest opvallend is dat het om een écht digitaal ontwerp gaat, wat bij normale klasse-D-ontwerpen niet het geval is. Hoewel de DFA-techniek behoorlijk complex is, is de signaalweg die het geluid in de versterker aflegt erg kort en blijft het signaal de hele tijd in het digitale domein. Dat betekent meteen ook dat het aantal omzettingen tot een minimum beperkt blijft.
Een pluspunt, want hoe eenvoudiger de signaalweg, hoe kleiner de kans dat de geluidsweergave nadelig beïnvloed wordt.
,
Wie nog steeds denkt dat de M2 eigenlijk toch gewoon de zoveelste klasse-D-versterker is, moet het toestel beslist eens optillen. Het apparaat weegt ruim twintig kilogram. En van de compacte afmetingen die eigen zijn aan klasse-D toestellen is ook niets te bekennen.
De afwerking is alleszins uitstekend. Achteraan zitten vooral veel digitale ingangen – vijf stuks – tegenover slechts twee analoge inputs op cinch, een logisch gevolg van de digitale roeping van de M2. Dat promoveert deze versterker meteen ook tot een hoogwaardige D/A-omzetter. Verder zien we twee paar royaal bemeten luidsprekerklemmen die bi-wiring mogelijk maken. Het apparaat laat zich vlot bedienen, maar de vormgeving van de afstandsbediening bevalt ons iets minder.
Aan de bronzijde koppelen we een Meridian 800V4 loopwerk aan en een Sonos Zoneplayer 90 die Apple Lossless-bestanden aanlevert aan de M2. Het eindresultaat krijgen we te horen door een koppel Klipsch Palladium PF-39 luidsprekers.
De geluidsweergave is buitengewoon ‘schoon’, dus vrij van enige vervorming, ruis en andere vervelende bijgeluidjes. De M2 laat details horen die je op de meeste andere versterkers niet opmerkt, ook niet als het om kostbare high-endmachines gaat. Hij doet dat zelfs zo goed dat het een ideale machine lijkt om het monitoringsysteem in een opnamestudio aan te sturen. Daarbij valt ook de extreem goede kanaalscheiding op.
Aan vermogen is er ook geen gebrek; de M2 blijkt nooit om power verlegen te zitten. Alleen als het volume echt zwaar de hoogte in gaat, kunnen het mid en hoog een beetje beginnen dicht te lopen. De M2 presteert dus erg goed, maar klinkt vooral ook heel bijzonder.
Zijn klankkarakter laat zich haast niet met een andere versterker vergelijken. Wel is de M2 volstrekt genadeloos. Zat de opnametechnicus met kleine oogjes achter z’n mengpaneel na een nachtje stevig stappen, dan zal de M2 dat ook meteen laten horen.
,
Toegegeven, een kleine 6.000 euro is een smak geld voor ene geïntegreerde versterker, maar wanneer je de kans krijgt om uitgebreid kennis te maken met de NAD M2 ben je al snel geneigd om dat prijskaartje in een heel andere optiek te zien.
Deze versterker is een machine die echt bol staat van de innoverende technologie en daarbij ook nog eens uitstekend klinkt. Knap werk, NAD!
,
Wat: geïntegreerde, digitale stereoversterker
Continu uitgangsvermogen: > 200 watt (8 Ohm), > 300 watt (2 ohm)
Frequentierespons (A/D-gedeelte): +/- 0,3 dB
Kanaalscheiding: > 90 dB
Signaal-ruisverhouding: > 118 dB (A-gewogen, ref 200W)
Dempingsfactor: > 2.000
Afmetingen (BxHxD): 435 x 133 x 454 mm
Gewicht: 20,2 kg
