Door Dat wil dus zeggen dat de Concept een hoge ‘plug-and-play’ factor heeft en dat hij compleet en relatief betaalbaar is. Drie zaken die allesbehalve evident zijn in het rijk der analoge draaitafels. Laten we beginnen met het prijsaspect: de Clearaudio Concept kost 1.000 euro.
Als je dat bedrag moeilijk kan vereenzelvigen met de term ‘betaalbaar’, bedenk dan dat een complete, goed presterende draaitafel vaak heel wat meer kost dan een duizendje. Dat komt onder meer omdat draaitafels nu eenmaal niet met miljoenen tegelijk geproduceerd worden.
,
Wat we bedoelen met compleet, is dat er een toonarm op de Concept zit en een element. Want geloof het of niet: dikwijls worden draaitafels uit het betere segment aangeboden zonder toonarm en zeker zonder element. De reden? Je kan dan meteen een arm en een element kiezen dat je klankmatig het best bevalt.
Maar om daarin een onderbouwde keuze te maken, moet je je al redelijk verdiepen in de draaitafelmaterie en daar heeft niet iedereen zin in. Om diezelfde reden heeft men gepoogd om het plug-and-play gehalte zo groot mogelijk te houden. ‘
Dat is aardig gelukt, maar mind you: het is en blijft een mechanisch apparaat. En dus kost het nog altijd meer tijd en moeite om de Concept speelklaar te maken dan bij een cd-speler of iets dergelijks.
,
Nadat je de Concept uit de verpakking hebt gehaald, moet je de elastieken riem – of om het wat chiquer te zeggen: de snaar – aanbrengen rond het subplateau en rond de motor. Vervolgens moet je het draaitafelplateau over de centrale as schuiven, en dan ben je klaar.
Alle andere instelbare zaken zoals de tracking zijn af-fabriek al ingesteld, dus daar heb je in principe geen omkijken meer naar. Wel nog even de hoogte van de traploos instelbare voetjes bijregelen met behulp van het meegeleverde waterpasje, want het is natuurlijk wel belangrijk dat de tafel mooi recht staat.
Ten slotte is het nog een kwestie van de aangehechte kabel, liefst met inbegrip van de losse aarding, te bevestigen aan een (voor)versterker. Of aan een losse voor-voorversterker of phono pre-amp. Wij gebruikten daarvoor de Nano Phono Headphone van Clearaudio. Een uiterst compact apparaatje is dat. Zo compact zelfs, dat wat dikkere aansluitpluggen – we gebruiken kabels van Shunyata, en die zijn toch echt niet overdreven dik – gemakkelijk contact maken met het plugje dat op de aardingkabel zit.
Niet best, dat! En nu we toch aan het vitten zijn: het tandwieltje voor de volumeregeling vinden we wel erg stroef functioneren.
,
De Concept is een draaitafel met snaaraandrijving – maar dat had je intussen natuurlijk al door – waarvan de motor op drie snelheden kan worden ingesteld: 33 1/3, 45 en 78 toeren per minuut. 33 1/3 gebruik je voor gewone langspeelplaten, 45 RPM is voor singletjes en 78 RPM heb je nodig voor het vinyl dat je op de zolder van je (over)grootouders hebt gevonden.
Je kiest dus de gewenste snelheid, en dan is het enkel nog een kwestie van de naald te laten zakken op de groeven. En hopla, er klinkt muziek.
De Concept is overigens een zogenaamde manuele draaitafel. Als de naald tegen het einde van de plaatkant aanschurkt, houdt de muziek er dus wel mee op maar stopt het plateau niet met draaien en keert de arm ook niet terug naar zijn rustpositie. Maar wat geeft het? Je moet dan toch al rechtstaan om de plaat om te draaien of op te bergen, dus de rest kan er dan ook nog wel bij.
,
De afwerking en looks van de Clearaudio Concept zijn first-rate. Je gaat hier heel gelukkig mee zijn, en je partner (m/v) evenzeer. Althans, zolang je niet gaat kijken naar wat voor hemels snoepgoed Clearaudio in de hogere prijsregionen te bieden heeft.
Wel missen we een stofkap, al kan je die tegen meerprijs aanschaffen. Want je wil toch niet dat de schoonmaakster met een zeemvel over je kostbare aanwinst gaat? Het idee alleen al!
,
Wanneer we met de Concept aan de slag gaan, is er aanvankelijk sprake van flink wat bijgeluiden – de woofers in onze Klipsch P39F luidsprekers zwiepen vervaarlijk heen en weer, terwijl er helemaal nog geen muziek wordt weergegeven – maar nadat we het subsonisch filter ingeschakeld hebben op de Clearaudio voor-voorversterker verdwijnt dat fenomeen gelukkig.
De enige bijgeluiden die dan nog overblijven zijn de ‘verplichte’ tikjes af en toe. Dat, en een bedje van analoge ruis natuurlijk. Die ruis wil je op zich eigenlijk helemaal niet horen, maar aan de andere kant maakt ze een onmisbaar deel uit van de vinylervaring.
Hoe dan ook vermoeden we dat een beter – lees: duurder – element dit fenomeen toch nog aardig kan terugdringen. Snelheidsvariaties – bij digitale weergave een non-issue, maar bij analoog durft het de pret wel eens te verstoren – zijn alvast niet hoorbaar. Ook niet bij langer aangehouden pianoklanken. De eerste goede punten zijn binnen.
,
Het kakelverse – want nooit eerder gedraaide – dubbelalbum The Wall van Pink Floyd wordt netjes uit de verpakking gehaald en mag vervolgens rondjes draaien op de Concept. En dat bevalt behoorlijk.
Het geluid is mooi open en breed, en de stemmen van Roger Waters en David Gilmour klinken minstens even goed dan op een serieus digitaal systeem. Het laag heeft opvallend veel definitie.
Niet dat je aandacht daar voortdurend naartoe wordt getrokken, maar soms hoor je plots iets wat je vroeger nog nooit goed had gehoord. In stille passages – zeker als het volume wijd open staat – kan de ruis weleens storen. Maar ach, dat hoort nu eenmaal bij de charme van analoog.
,
Voor 1.000 euro is de Clearaudio Concept gewoon een heel aantrekkelijk aanbod. De tafel is daarmee precies wat ze claimt te zijn: een allin-one toestel dat de deuren van het vinylkoninkrijk wijd voor je opengooit…
