Door B&W heeft de smaak duidelijk te pakken wat hoofdtelefoons betreft: na de introductie van de succesvolle P5 – de eerste hoofdtelefoon die het merk ooit maakte – en de daaropvolgende C5 in-ear set, stelt de Britse fabrikant alweer zijn derde hoofdtelefoon voor. P3 is de naam, en die geeft meteen aan dat de nieuwkomer een trapje onder de P5 gepositioneerd wordt.
Een nieuw instapmodel dus, maar dat wil niet zeggen dat de P3 er goedkoop uitziet – en dat is maar goed ook, met een adviesprijs van 199 euro. Door de slanke lijnen lijkt de hoofdtelefoon niet alleen erg compact, maar ook erg vloeiend vormgegeven te zijn.
Drie kleuren worden bijzonder smaakvol gecombineerd bij ons testexemplaar: iPod-wit (op de buitenkant van de hoofdband en op de behuizingen van de hoofdtelefoon), grijs (voor de padding op de binnenkant van de hoofdband en de oorkussens) en aluminium (geborsteld, voor de deskseltjes op de behuizingen en enkele andere accenten). Dat zorgt voor een tegelijk hippe en stijlvolle look, ook wanneer je voor de zwarte versie van de P3 kiest..
Opvallend is trouwens dat de witte delen in een soort siliconenrubber zijn uitgevoerd. Dat materiaal blijkt ondanks het witte kleurtje opvallend goed bestand te zijn tegen vuile vlekken of vingerafdrukken, terwijl het ook een stevigere indruk maakt dan de (simili)lederen hoofdbanden die we meestal zien. Daarnaast voelt de geperforeerde stof op de paddings ook lekker zacht en comfortabel aan, zelfs op warme dagen.
Een laatste blikvanger zijn de beugels die de hoofdband met de behuizingen verbinden. Aan iedere kant zit een dubbel uitgevoerd, flinterdun metalen buisje dat naar de onderkant toe een sierlijke draai maakt, en bij elkaar gehouden wordt door een beugeltje, Ondanks het kwetsbare uiterlijk blijkt het bij onze test stevig genoeg om niet te buigen of plooien, terwijl het er veel sierlijker uitziet dan de massieve verbindingsstukjes die normaal gebruikt worden bij dit soort hoofdtelefoons.
Kortom, je ziet en voelt meteen dat dit geen goedkope hoofdtelefoon is, maar een pronkstukje waarmee je gezien wil worden.
,
De Bowers & Wilkins P3 wordt geleverd in een verpakking waarin nog enkele andere extra's zitten: een helder witte hard-case waarin de P3 vervoerd kan worden, en een tweede wit kabeltje waarmee de originele kabel vervangen kan worden.
Om de P3 in het draagtasje te krijgen moet je hem opplooien, iets wat eenvoudig kan dankzij de (metalen) scharnierpunten in de hoofdband. Het kabeltje vervangen vergt iets meer geduld. Net als bij de P5 zitten de connectoren voor de kabel immers aan de binnenkant van de oorschelp, en moet je het framepje waarop de oorpads zitten dus verwijderen voor je daarbij kan.
Niet echt een probleem, want de kabel omwisselen zal je ofwel nooit doen, ofwel maar één keer. Het enige verschil tussen beide kabels is immers de aangehechte elektronische remote: op één kabel is die aanwezig, op de andere niet.
"Waarom zou ik de remote kwijt willen", denk je misschien? Eenvoudig: ze is alleen compatibel met Apple toestellen, zoals de iPod, iPhone en iPad. Op een ander toestel werkt het niet, dus kan je net zo goed de kabel zonder remote gebruiken.
Althans in theorie, want wanneer we de P3 met de iPod-compatibele kabel aansluiten op een Samsung Galaxy S2 met Poweramp als muziekspeler, blijken we via de remote onze muziek wel degelijk te kunnen pauzeren via de remote. Tracks terugspoelen of skippen lukt dan weer niet op die telefoon. We kunnen natuurlijk niet garanderen dat dit op iedere Android-telefoon of met iedere muziek-app werkt, maar de mogelijkheid is er dus wel.
We vermelden ook nog even dat de kabel voldoende lang is voor mobiel gebruik, maar niet geschikt is voor de woonkamer. Natuurlijk kan je op de 3,5-millimeter connector een adapterplug monteren zodat de P3 ook op je stereo-installatie past, maar dan zal je wel heel dichtbij moeten gaan zitten… Een zware verlengkabel bevelen we dan weer niet aan, aangezien die weleens te hard aan de vederlichte P3 zou kunnen trekken.
,
We haalden het net al even aan: de P3 is een opvallend lichte hoofdtelefoon. Ondanks de mooie materialen die B&W gebruikt bij deze set, zien we op de teller van de weegschaal maar net iets meer dan 120 gram verschijnen, exclusief kabel.
Tel daar nog de aangename stof bij op oorkussens en hoofdband, en het mag niet verbazen dat de P3 lekker comfortabel aanvoelt op je hoofd.
Dat gevoel wordt nog verder versterkt doordat deze B&W ook niet al te hard op de oren drukt. Toch blijft de P3 nog relatief goed zitten wanneer je het bij wandelen en andere rustige activiteiten houdt. Of de hoofdtelefoon ook nog stabiel blijft zitten wanneer je echt intensief gaat sporten, dat durven we te betwijfelen. Gespecialiseerde sporthoofdtelefoons doen het ongetwijfeld beter bij die doelgroep.
Het instellen van de hoofdband verloopt traploos. Dat betekent dat je een beetje moet aanvoelen of beide kanten van de beugel exact even lang zijn ingesteld, al zorgt het ruime instelbereik er wel voor dat deze hoofdtelefoon in principe bij iedereen op het hoofd past.
,
Maar hoe klinkt de P3 dan? Wel, eerder onopvallend. Dat bedoelen we niet noodzakelijk negatief: er zijn gewoon erg weinig trekjes die er echt tussenuit springen.
Wat meteen duidelijk is, is dat de afstelling van de P3 bestemd is voor mobiel gebruik. Je krijgt dus een stevige laagweergave te horen waarin aardig wat diepgang zit, overgoten met een dik en verrassend vriendelijk klinkend mid en hoog.
Daardoor klinken ook mindere tracks nog behoorlijk – de agressieve klanken worden enigszins verzacht – en komen bastonen in elektronische muziek beter naar voor. Wel is de bas aan de luie, vette kant – enigszins vergelijkbaar met de aanpak die Sony er op nahoudt bij de MDR-ZX700,
De keerzijde van de medaille is dat het de P3 daardoor ook ontbreekt aan dat beetje extra definitie dat je bij de P5 en C5 wél hoort. Daar zal ongetwijfeld niet iedereen zich aan storen, maar wie een duurdere of extraverter klinkende hoofdtelefoon gewend is vindt het misschien net een tikje te saai klinken.
Daar staat dan weer tegenover dat muziek wel volwassen, rijk en vol klinkt op de P3 – zelfs al gaat het om een YouTube-video in minder kwaliteit. En toch is er voldoende definitie om goede van minder goede tracks te onderscheiden. Kortom, geen verkeerde balans voor een hoofdtelefoon die een ruim publiek wil plezieren.
Wat de P3 niet doet, is veel omgevingsgeluid isoleren. Natuurlijk dempt hij omgevingsgeluiden wel een beetje, maar hij houdt ze niet compleet buiten zoals de even dure Focal Spirit One dat wel doet. . Speel je muziek op een hoger volume, dan zal je omgeving daar ook wat van te horen krijgen. Niet echt een verrassing natuurlijk, aangezien het hier om een on-ear hoofdtelefoon gaat.
,
In z'n streven om een nog groter aantal muziekliefhebbers te bereiken, doet Bowers & Wilkins met deze P3 een slimme zet. De P3 is immers een hoofdtelefoon geworden die er uitgesproken mooi uitziet, erg knap is afgewerkt en bovendien ook nog eens toegankelijk klinkt.
Met dat laatste bedoelen we vooral dat er niet gekozen is voor een erg direct of enorm gedetailleerd geluid, maar voor een sound die past bij heel wat verschillende toepassingen – van het bekijken van low-res YouTube-filmpjes tot het beluisteren van FLAC-bestanden. En door de nadruk niet volledig op één aspect van de weergave te leggen, klinkt hij bovendien niet snel uitgesproken offensief.
Met een adviesprijs van 200 euro is de P3 natuurlijk niet echt goedkoop. Voor een vergelijkbare prijs vind je enkele hoofdtelefoons die het 'hifi'-ideaalbeeld (een neutrale, transparante klank) dichter benaderen of spectaculairder klinken dan de jongste Bowers & Wilkins. Maar niet iederen heeft daar boodschap aan.
Wat die concurrenten dan weer niet hebben, is het fraaie design en de smetteloze afwerking van deze B&W. Tel je al die zaken samen, dan komt het prijskaartje plots in een heel ander daglicht te staan.
