Voor zijn vijfde Amerikaanse film gooide de Nederlandse cineast Paul Verhoeven eind jaren ’90 resoluut alle registers open. Het bloed en de gore kliedert alle kanten uit in deze sf-prent, waarin detachement na detachement van schone jongelingen en deernes het moeten opnemen tegen een volk van reusachtige buitenaardse insecten.
Verhoeven kreeg destijds de wind van voren na de lancering van de film, maar dat had niets te maken met de uitzinnige grand guignol die hij tentoonspreidt in de oorlogsscènes: het was vooral de totalitaire menselijke samenleving die hij schetste, waarin iemands waarde individu wordt afgemeten aan zijn militaire succes, die bij velen in het verkeerde keelgat schoot.
Maar dat is nu eenmaal het lot van cineasten die de wereld een spiegel willen voorhouden, en de talloze satirische verwijzingen lijken ons voldoende bewijs dat Verhoeven vooral dat effect voor ogen had.
Woensdag 19 januari, 2BE, 22u10