Als je pas hebt ingepikt bij het quasi dagelijks op Acht uitgezonden Murphy’s Law, en je je afvraagt waarom er bij de meestal donders charmante out-of-the-boxdenker Tommy Murphy een hoek af is: dat komt vooral omdat hij zijn jonge dochter de dood heeft ingejaagd.
IRA-terroristen ontvoerden jaren geleden zijn gezin, en dreigden ermee om ze te vermoorden als hij zichzelf niet opblies in een legerkazerne. De keuze die de man uiteindelijk maakte (hijzelf leeft nog, dus denk maar na) is een gewicht dat al die tijd op zijn schouders is blijven rusten.
Best heavy dus, maar dat verleden zit niet constant in de weg van de knappe BBC-politieserie Murphy’s Law. De kijker ziet het personage jaren na de feiten, wanneer hij van Noord-Ierland naar Londen is verhuisd, en het feit dat hij niks meer te verliezen heeft in het leven omzet in een onwaarschijnlijk gespierd je ne sais quoi.
Mairphy komt bij de mensen waarmee hij te maken heeft – en die dus niet weten wat er precies scheelt met die gast – zelfs over als een sympathieke gozer, die zijn charmes niet zelden uitspeelt om dingen gedaan te krijgen.
Donderdag 27 oktober op Acht om 17u55