Door De normale reactie bij het beeld van een romantische komedie met Sandra Bullock in de hoofdrol is: rennen! En meestal moedigen we dat instinct ook aan. Maar voor Hope Floats mag je gerust blijven zitten.
Het blijft allemaal voorspelbare en voorgeknabbelde kost: Bullock speelt een jong trofeevrouwtje dat tijdens een talkshow op televisie ineens wordt geconfronteerd met het ontrouw van haar man (met haar beste vriendin, dat spreekt), en vervolgens samen met haar jonge dochter grootstad Chicago ontvlucht voor haar geboortedorp, Smithville in Texas.
De terugkeer naar de hometown is een thema dat wel vaker voorkomt in Amerikaanse prenten van dit slag, maar regisseur Forest Whitaker geeft het thema een serieuze kwartslag door van dat thuisfront een vijandige omgeving te maken: Bullocks personage, een meervoudige schoonheidskoningin, verdween jaren geleden met veel bombarie naar de stad, en dat wordt haar er nu ingewreven.
Zoals wanneer ze naar een interimbureau stapt, moet toegeven dat ze weinig werkwaardige vaardigheden heeft, en krijgt toegebeten dat er ‘geen posities open zijn voor schoonheidskoninginnen’. Maar gelukkig loopt er ook nog een oude vrijer rond (de ondertussen vergeten Harry Conninck Jr.), die de boel lekker plakkerig houdt.
Zondag 18 december op VTM om 21u00
