De Duitse filmlegende Wim Wenders is zwaar op zijn retour, zegt men al enkele jaren, maar deze Don’t Come Knocking uit 2005 heeft gewoon niet dezelfde panoramische aspiraties als zijn ambitieuzere werken, zoals The Million Dollar Hotel (2000), Paris, Texas (1984) en Der Himmel über Berlin (1987 – tien jaar later met het zeemzoete City of Angels nog in een Amerikaanse remake gegoten).
De plot en de camera spijkeren zich in plaats daarvan vast op de fiftysomething westernacteur Howard Spence (Sam Shepard), die al volle decennia lang zijn miserabele leven verzwelgt in een roes van drank, drugs en veel te jonge vrouwen, tot hij plots hoort dat hij ergens een zoon heeft rondlopen.
Een aandoenlijke roadmovie over een midlifecrisis and beyond: de onvermijdelijke verdere transitie van de oudere jongere naar een gewone ouwe vent die veel te hard heeft geleefd.
Zaterdag 19 februari, Canvas, 23u45