‘We can have some more / Nature is a whore’: Grunge, dat Moulinexprakje van punk, fm-rock en metal, is al veel ouder dan Nirvana (de grondvesten werden eind jaren ’80 al gelegd door Hüsker Dü en The Pixies), maar het was met Nirvana’s Nevermind dat de muziekvorm publiek succes kreeg.
Een hele generatie liet, zoals dat hoort wanneer er een establishment een vaardige schop onder de kont moet krijgen, ineens zijn haar en baard groeien, trok flanellen houthakkershemden aan en liet harde stuff van onder meer Pearl Jam, Soundgarden en nog een ander groepje van drie schuchtere jongelingen uit Seattle door zijn geluidsboxen knallen.
Dat was twintig jaar geleden: in 1991 gooiden Kurt Cobain, Dave Grohl en Krist Novoselic eeuwige grungehymnes als Smells Like Teen Spirit, Lithium en In Bloom op één iconische plaat, en die wordt vandaag herdacht door middel van een aflevering uit de altijd weer succulente docuserie Classic Albums en een al even klassiek concert van het drietal in het Britse Reading, opgenomen in 1992. Memories!
Donderdag 22 september, Canvas, 23u15