Door Laat je niet misleiden door zijn dandyeske uiterlijk: Brad Pitt is altijd al op zijn best geweest als hij een halve zool speelt.
Wat dat betreft mag zijn passage in Terry Gilliams Twelve Monkeys een ware glansrol worden genoemd: hij speelt de schaliën van het dak als dolgedraaide dierenrechtenactivist die verantwoordelijk is voor het biochemische armageddon waardoor in 1996 vijf miljoen mensen de pijp uitgingen.
Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij met zijn vertolking co-acteur Bruce Willis naar huis speelt, maar dat is niet eerlijk: als de stoïcijnse tijdreiziger Cole, die als een van de weinige overlevenden de apocalyps moet gaan tegenhouden, had Willis veel minder registers om open te trekken dan het mesjoche personage dat Pitt voor zijn rekening mag nemen.
Het klinkt allemaal om te lachen, maar dat is het niet: ex-Python Terry Gilliam maakte van zijn Twelve Monkeys vooral een duistere film, waarin alle gekkigheid net wordt ingezet om je nog verder van je stuk te brengen.
De scènes met de loslopende wilde dieren tussen de ruïnes van de menselijke beschaving vallen je vijftien jaar na datum bijvoorbeeld nog altijd koud op de nek.
Vrijdag 1 april, 2BE, 23u20
