Door Onze ‘goesting’ om met de PM-1 aan de slag te gaan, heeft veel te maken met de ronduit uitstekende reputatie van Oppo. Uit eigen ervaring weten we zo dat het Chinees-Amerikaans merk zeer sterk staat qua Blu-rayspelers. Vorig jaar was BDP-103 nog goed voor een EISA Award, wat helemaal terecht was.
Oppo is echter niet tevreden met succes in slechts één productsegment. Het Chinese, gelijknamige moederbedrijf loopt steeds meer in de kijker met bijzondere smartphones die goed worden ontvangen. Dochterbedrijf Oppo Digital (de bouwer van de Blu-rayspelers) zet op zijn beurt in op high-end audiomateriaal.
De PM-1-hoofdtelefoon is het eerste audiowapenfeit, maar er volgen nog hoofdtelefoons en een hoofdtelefoonversterker (de HA-1). Met een prijskaartje ver over de 1.300 euro is de PM-1 in elk geval een opmerkelijk intrede in een markt waar de gemiddelde verkoopsprijs ergens rond 50 euro ligt. Hola!
,
Heel dure producten zijn vaak prijzig omdat er exclusieve materialen worden gebruikt en er een dure merknaam aan hangt. Bij de overigens knappe PM-1 ligt de verklaring ergens anders. Oppo koos er namelijk voor om zijn eerste hoofdtelefoon uit te rusten met planar magnetic-drivers, wat een heel andere en duurdere techniek is dan de klassieke dynamische drivers die in hoofdtelefoons steken. Mocht de technologie je trouwens bekend in de oren klinken – vergeef ons het grapje – dan klopt dat: sommige andere highend-merken, zoals HiFiman en Audeze, passen dezelfde techniek toe.
Maar wat maakt planar-magnetic-drivers nu zo anders dan klassieke drivers? Waar bij ‘gewone’ hoofdtelefoon vaak gewerkt wordt met één driver die aangestuurd wordt met een magneet die er achter is gemonteerd en inwerkt op een kleine voice coil in het midden van wat stuggere conus, bevat het veel zachtere membraam van een planar-magnetic driver op zijn volledige oppervlakte een ingevlochten draad. Deze draad of voice coil interageert met magneten aan weerszijden van het membraam.
De technische voordelen van dergelijke drivers zijn legio. Om te beginnen produceert heel het membraam een gelijk geluidssignaal, wat veel meer een ‘wall of sound’-gevoel creërt. Toegegeven, sommige mensen vinden dit minder ideaal bij bepaalde muziektypes. Het membraam van een planar-dynamic-driver is bovendien heel wat flexibeler en dus ‘sneller’ dan een dynamische driver, wat faseverschuivingen voorkomt. Het is immers uitdagend om één driver over een frequentiebereik van bijvoorbeeld 20 Hz tot 20 KHz te laten produceren. Er is een reden waarom luidsprekerbouwers liever voor pakweg een driewegs-design opteren.
Bovendien bieden planar magnetic-drivers betrekkelijk weinig elektrische weerstand, waardoor ze gemakkelijk aan te drijven zijn. In theorie zou zo’n hoofdtelefoon dus prima werken met de bescheiden vermogen van de minihoofdtelefoonversterker die in de doorsnee smartphone zit. In de praktijk – en dat is ook bij deze PM-1 – combineer je toch best een draagbare versterkertje met je mobiel toestel. Dat is wat omslachtig, dat klopt, maar het resultaat is er wel naar.
,
We gaven het al aan: de PM-1 ziet er fantastisch uit. Je betaalt veel voor deze hoofdtelefoon, maar Oppo geeft je al van het eerste moment dat je wel iets krijgt voor je centen. De PM-1 komt bijvoorbeeld in een prachtige kershouten doos, waarin je jouw kostbare hoofdtelefoon kan opbergen. We verwachten er bijna een aantal sigaren in te vinden, maar helaas. De hoofdtelefoon zelf is een mix van prachtig afgewerkt metaal en luxe lamsleer in de hoofdband en oorkussens.
Wie lederen oorkussen wat te broeierig vindt – letterlijk, dan – vindt in de presentatiedoos een paar oorkussens uit velours. De oorkussens vervangen is kinderspel. Wij zijn tijdens het testen vrij snel overgeschakeld naar de velourkussens, wegens iets te veel oorbroei bij zomerse temperaturen. ‘Clamping’ of te veel druk op de oren is overigens geen probleem. Oppo heeft het perfecte evenwicht gevonden tussen voldoende kracht uitoefenen om de hoofdtelefoon stevig op het hoofd te laten zitten, zonder te sterk te drukken op het hoofd.
Het draagcomfort is hoog, en daar zijn twee redenen voor: de oorkussens zijn dik en het gewicht van de PM-1 is met 395 helemaal niet zwaar. Meer zelfs, vergeleken met andere planar magnetic-hoofdtelefoons, zoals de 600 gram wegende Audeze LCD-2. Andere hoofdtelefoons met dezelfde technologie, zoals die van HiFiman, wegen minder dan de Audeze (die dan ook veel hout bevat), maar zitten toch meestal hoger.
Zoals gezegd komt de PM-1 in een houten presentatiedoos. Daarnaast krijg je ook een draagetui uit jeansstof. Wat een rare keuze van Oppo! Het is maar een detail, maar een etui uit dit materiaal komt toch een tikkel bizar over. Vergelijk het met de lederen etui die Bowers & Wilkins bij de P7 levert, en je hebt het gevoel dat de hoofdtelefoon van 399 euro een betere accessoire heeft dan die van 1.300 euro.
Op gebied van kabels levert Oppo twee dikke en kwalitatieve kabels mee, eentje met 6,3 mm jack en eentje met 3,5 mm jack voor mobiel gebruik. Beide kabels verbinden met jack-ingangen aan elke oorschelp.
,
Vanwege de iets stuggere membranen in de drivers wordt behoorlijk wat inspeeltijd gevraagd. We kregen van de fabrikant echter cijfers als 200 uur voorgesteld, wat toch wel overdreven is. Maar een nacht of twee de PM-1 aan de versterker hangen en laten spelen, is een goed idee.
Luisteren naar de PM-1 is een waar genot. Het gevoel van detail en betrokkenheid is zeer groot, welke genre je er ook uitpikt. Het klopt wel dat de planar magnetic-drivers een andere klank opleveren dan we gewoon waren.
We vergeleken de PM-1 met een aantal dynamische hoofdtelefoons die nog op onze bureau lagen, en wat opvalt is dat velen – zoals de Sennheiser HD700 of de Denon D600 – bepaalde frequenties (soms sterk) benadrukken. De Oppo is veel vlakker, zeker in het laag en de midrange. Vergeleken met de D600 en HD700 kwamen de allerhoogste frequenties minder naar voren.
Globaal genomen is de PM-1 dus vrij neutraal (wat mensen die basshead-hoofdtelefoons gewoon zijn of personen die extreem treble zoeken, misschien sneu vinden). We baseren ons hier op onze luistertest en op metingen verricht door Headroom op headphone.com.
Maar dat is slechts één kant van het verhaal. De magnetic-planar drivers sturen audio heel groots door, waardoor het klassieke links-rechts-gevoel veel minder aanwezig is.
De PM-1 dompelen je onder in de muziek, zetten je in het midden van een grote ruimte, wat met name bij klassieke muziek heel prettig is. We luisterden zo naar Coplands Appalachian Spring, muziek dat net de wijde landschappen van Noord-Amerika probeert te evoceren. Dat lukte prima. Maar ook Space is Only Noise van Nicholas Jaar of Do the Beast van The Afghan Whigs klonken prima op de PM-1, al mocht het bij die laatste wat vinniger in het laag.
,
De PM-1 is een ronduit waanzinnig indrukwekkende prestatie voor een merk dat nog nooit een hoofdtelefoon produceerde. Eerste keer, goede keer.
Je kan natuurlijk niet ontsnappen aan dat prijskaartje. Technologisch klopt het etiketje van 1.300 euro wel, maar je moet echt wel een gedreven hoofdtelefoonfan zijn om zo’n bedrag uit te geven. Reken toch ook dat je aanvullend best investeert in een degelijke hoofdtelefoonversterker, hoewel de PM-1 daar niet zo’n nood aan heeft zoals pakweg de Sennheiser HD800.
Top-hoofdtelefoons vereisen meestal de nodige ondersteuning qua versterking en zijn zelden vergevingsgezind, maar Oppo zet hier een hoofdtelefoon neer die in de meeste configuraties goed presteert. Overigens brengt Oppo binnenkort ook een eigen versterker, de HA-1, met een prijskaartje rond 1.500 euro.
Ondanks de meegeleverde etui en de technische mogelijkheid om de PM-1 mobiel te gebruiken (met een impedantie van 32 ohm), maakt de zeer open constructie hem ongeschikt voor gebruik op trein en vliegtuig. Dit is een hoofdtelefoon om in een rustige omgeving, met een glas wijn of whiskey in de hand, te genieten van je favoriete muziek – wat die ook is.
Wie wat meer prijsbewust door het leven gaat, wacht misschien wel even op de PM-2. Die zou dezelfde drivers in een minder luxe behuizing bevatten, en een prijskaartje van ‘slechts’ 699 euro dragen.
