Door LG heeft sterk ingezet op OLED. Het is duidelijk dat ze met deze technologie hun marktaandeel willen uitbreiden. Of dat zal lukken blijft voorlopig een vraag, want het heeft tot nu geduurd vooraleer OLED-toestellen effectief in de Europese winkels te vinden waren. We leggen hun eerste OLED-tv in elk geval met veel plezier op de testbank. Niet toevallig gaat het hier om een tv met een gebogen scherm, een uitdager voor Samsungs KE55S9C (lees hier de review).
,
Het hoeft geen betoog waarom deze LG de EISA Award voor European Design TV 2013-2014 in de wacht sleepte. TV’s een uniek uitzicht geven is geen gemakkelijke taak nu ze flinterdun zijn en er nog nauwelijks een kader zichtbaar is. Maar deze gebogen televisie die nauwelijks vier mm dik is springt echt wel in het oog.
Bovendien is de voet uit transparante plexiglas als het ware een extensie van het scherm, zodat de curve nog benadrukt wordt en het scherm boven het tv-meubel lijkt te zweven. In de voet zitten ook transparante speakers verwerkt, een nieuwe technologie gebaseerd op piezo-electrische film die samen met Kyocera ontwikkeld werd.
De achterzijde is afgewerkt in kunststof op basis van koolstofvezel, een hoogwaardig, sterk maar licht materiaal. Daardoor ziet de televisie er werkelijk van alle kanten perfect uit. Alle aansluitingen zitten achteraan het toestel, waar het dan toch weer iets dikker is. Een bijkomend nadeel is dat de aansluitingen daardoor ook vrij diep achter het toestel zitten wat toegankelijkheid wat hindert. Opgelet, wandmontage is niet mogelijk voor dit toestel.
LG’s Magic Remote blijft een van onze favoriete nieuwe manieren om een televisie te bedienen. Je went snel aan de Magic Remote, hij voelt intuïtief aan en hij is bruikbaar in alle menu’s van het toestel, een enorme troef.
,
LG heeft een uitstekende beeldverwerking op zijn televisies. Film-en videoframerates worden probleemloos herkend zodat gekartelde randen of moiré-effecten extreem zeldzaam zijn. Deze OLED-tv toont bovendien enorm weinig willekeurige ruis. Zelfs met de ruisonderdrukking gedeactiveerd lijkt de televisie het beeld toch enigszins op te poetsen. De laatste restjes ruis haal je netjes weg met de ‘Hoog’ of ‘Automatisch’ instelling. Iets lastiger loopt het met compressieruis. Daar werkt het toestel niet alles weg.
‘Dynamisch contrast’ bleek dan weer lastig te beoordelen. Bij donkere scenes kan het resultaat erg varieren, vooral qua impact op kleuren. Zo gaan bij de ‘midden’ en ‘hoog’ instelling de kleuren licht fletser lijken. Bij overwegend heldere beelden is het effect aangenamer. Dankzij het uitstekende contrast van het OLED-scherm raden we sowieso niet aan om dynamisch contrast te gebruiken.
Qua bewegingsscherpte claimt OLED gelijkaardige prestaties als plasma te halen maar die norm werd in onze praktijktest absoluut niet gehaald. In de THX Cinema-preset is TruMotion gedeactiveerd. In dat geval presteert het scherm niet beter dan een erg middelmatig lcd-scherm.
Je ziet wel geen zwaar uitgeveegde randen aan bewegende voorwerpen, maar de randen zijn wel vaag. Activeer je in een andere beeldmode TruMotion, dan kan je heel wat detail recupereren, maar van een topprestatie is nog steeds geen sprake. Het scherm blijft steken bij de prestaties van de betere middenklassers.
Kies voor de Trumotion ‘Clear’ instelling voor maximaal detail. ‘Smooth’ levert iets mindere resultaten. Wil je perfect vloeiende beelden, dan kies je ‘User’ en zet ‘De-judder’ op 10. In dat geval moet je er wel regelmatig beeldartefacten bijnemen.
,
De LG verschilt op een belangrijk punt met de OLED-tv van Samsung. Samsung maakt gebruik van een rode, groene en blauwe subpixel. LG gebruikt witte subpixels en een kleurfilter. Die methode moet het fabricageproces vergemakkelijken. LG koos er ook voor om een vierde, witte subpixel te gebruiken. Daarmee willen ze het verbruik verbeteren.
Een opstelling met vier subpixels hebben we nog gezien, bij Sharp’s Quattron tv’s. Die gebruiken een extra gele subpixel. Bij Sharp duurde het toch een jaar voor de techniek op punt stond. We vroegen ons daarom vooral af hoe de kleurweergave zou zijn.
We halen meteen opgelucht adem: LG heeft zijn techniek prima op punt gesteld. De THX Cinema mode garandeert een goed kleurbereik.
De kalibratie van de grijsschaal kan echter beter. We maten een licht groene overtoon in de grijsschaal, die in de witte tinten overging naar geel. Dat moet beter kunnen gezien deze prijsklasse.
Kies je in de expertopties voor een ‘breed’ kleurbereik, dan zie je de volledige reikwijdte van de OLED-kleuren. Dat is beduidend groter dan de HDTV-norm, en benadert het D-Cinema kleurbereik van de filmzalen. Helaas zien de meeste beelden er dan wel wat overdreven fel uit, laat het kleurbereik gewoon op ‘standaard’ staan.
Zoals verwacht levert ook deze OLED een uitmuntend contrast en onze meter geeft ‘0’ als zwartwaarde. Als er al licht is, dan valt dat dus buiten ons meetbereik. Het scherm toont uitstekend zwartdetail en combineert dat met veel lichtopbrengst zodat je zeer levendige beelden hebt.
We merken wel dat het scherm na verloop van tijd de lichtopbrengst dimt, vermoedelijk om het verbruik binnen de perken te houden. Bij regulier kijken viel dit nooit op, maar wie geruime tijd naar zeer heldere beelden kijkt kan het mogelijk zien.
OLED moet garant staan voor een perfecte kijkhoek. Op vlak van contrast scoort de LG daarin alvast uitmuntend, maar op vlak van kleur merkten we wel een kleine verschuiving. Vanaf een kijkhoek van 45° zie je een licht gele tint op het scherm die een invloed heeft op gelaatskleuren en blauwe lucht. Het effect werd niet erger naarmate we verder opzij gingen. De overgang is duidelijk zichtbaar als je opzij stapt. Maar het effect is subtiel, zodat wie aan de zijkant zit het niet echt storend zal vinden, vooral dankzij het blijvende contrast.
,
Op plasma-schermen is het ‘inbranden’ van logo’s of andere niet bewegende delen van een beeld een gekend probleem. Als een logo lange tijd op het scherm staat, dan zie je daarna in andere beelden toch nog een zachte ‘afdruk’ van dat logo op het scherm. Dankzij ingebouwde beveiligingen is dat probleem grotendeels onder controle.
Ook OLED is kennelijk gevoelig voor dit probleem. Ons scherm droeg duidelijke logo’s van ‘NHK World News’, een Japanse zender. We vonden echter geen opties in de menu’s om het probleem tegen te gaan of te verwijderen. We weten ook niet hoe snel het probleem zich voordoet, en of het van blijvende dan wel voorbijgaande aard is, maar bij deze ben je dus wel gewaarschuwd.
UPDATE 11/10/2013
Volgens LG zijn er momenteel geen verdere meldingen van gelijkaardige problemen. “Na grondige analyse in Korea, in dezelfde omstandigheden, zijn ze er niet in geslaagd het probleem te reproduceren. Ze gaan er van uit dat er een occasioneel probleem is opgetreden in het circuit van het ‘anti-image-retention’ algoritme. Dit onderzoeken ze nu verder. We ruilen de unit om en de geteste TV gaat terug naar Korea voor verdere analyse.”, aldus Jeroen Peeters, Manager Engineer LG Electronics Benelux.
Door dit probleem was het ook lastig om uniformiteit te beoordelen. We zagen vage verticale banden, maar het is onmogelijk om vast te stellen of die een gevolg zijn van inbranden, of van gebrekkige uniformiteit.
,
De klank van deze OLED tv is een aangename verrassing. Die piepkleine transparante speakers gaven ons aanvankelijk niet erg veel vertrouwen, maar na wat luistertesten blijken ze opvallend goed te prestereren. Ze zijn gecombineerd met een grotere speaker die onderaan centraal in het scherm gemonteerd is en die de gewelfde voet als klankkast gebruikt.
Uiteraard, de klank heeft dat typische ‘moderne tv’ karakter. Een beetje dun aan de onderkant van het spectrum en zodra er wat te veel geweld aan te pas komt hoor je de volumebegrenzing zijn werk doen. Maar de mid en hoge tonen zijn wel te smaken. Snare drums in ‘Krupa’ van Apollo440, koorzang in Vivaldi, of de Diva Plava Laguna uit The Fifth Element, het klinkt allemaal erg overtuigend. Zet wel de ‘Slimme Geluidsmodus’ af, die levert enkel een vreemde artificiële klank, kies in plaats daarvan voor ‘standaard’ of ‘muziek’.
,
Alle mogelijke extra’s zijn voorzien. Het scherm wordt geleverd met een aparte, niet-ingebouwde camera die bruikbaar is voor Skype. De mediaspeler doet het prima met al onze videotestbestanden.
Ook de audiospeler doet het goed, maar het gebrek aan aac-ondersteuning blijft een opvallend minpunt. Wie zijn muziek uit iTunes haalt kan die hier niet afspelen. Uiteraard kan je genieten van een hele resem internet-apps, zowel voor film, video als muziek en sociale netwerken. Smartphone gebruikers kunnen hun toestel aansluiten via een MHL-kabel, of draadloos via Miracast. Ook Intel-gebaseerde laptops kunnen via Miracast draadloos het scherm op de televisie tonen.
,
Het A-label dat op deze OLED-televisie prijkt indiceert een bijzonder zuinig verbruik. De LG komt toe met 100 watt, wat gevoelig minder is dan de 145 watt die de Samsung consumeert. Ondanks de extra kleurfilter die LG nodig heeft is het er dankzij het gebruik van de extra witte pixel toch in geslaagd om het verbruik laag te houden.
,
LG maakt met deze gebogen OLED een goede indruk, maar laat ons anderzijds ook met wat vragen achter. Bewegingsscherpte en de kalibratie uit de doos kunnen ongetwijfeld beter, maar vooral de vraag of inbranden van statische beelden een permanent dan wel tijdelijk probleem is houdt ons bezig. We hebben het probleem voorgelegd bij LG, het antwoord lees je hierboven.
Een uitstekend contrast, een goed kleurbereik en degelijk kleurweergave maken wel enorm wat goed. De beelden van deze OLED-tv laten dan ook een prachtige indruk na. Gecombineerd met de ruime extra’s, de opvallend heldere klank en zijn uitzonderlijke design is dit een prachtig toestel. Het prijsetiket is op z’n zachtst uitgedrukt stevig, en ligt bovendien 1.000 euro boven de prijs van de Samsung.
