Door Toegegeven: The Godfather, Part III mist de grandeur en de briljantie van de eerste twee prenten. Maar het is – naar Hollywoodnormen althans – nog steeds een prima brok cinema. Deze oefening in Cinéma Vérité (regisseur Francis Ford Coppola en schrijver Mario Puzo baseerden hun plotwendingen op waargebeurde verhalen die ze uit de krant haalden) is misschien niet de beste Godfather-film, maar wel misschien de belangrijkste, de hardste.
Het is het paneel dat de reeks afmaakt, en waarin opnieuw Coppola’s merkwaardige voorliefde voor grote tijdssprongen merkbaar is: er wordt een sprong van enkele tientallen jaren gemaakt, waarin topgangster Michael Corleone (Al Pacino) zijn zonden uit het verleden probeerde weg te werken door zijn misdaadimperium van zich af te schudden en een multinationaal bedrijf te runnen. Het is echter in die wereld, en in die van de hoge clerus, dat hij de echte gangsters tegen het lijf loopt, en verplicht wordt om terug te keren naar de persona die hij verfoeit: het veelbelovende studentje dat een vechtgrage gangster werd.
Belangrijker nog: het is een verhaal over hoe het hele waardensysteem dat van Corleone maakte wie hij is plotseling openscheurt aan de naad.
Woensdag 16 november op Canvas om 20u40
