Door Adrian Lyne was in de jaren ’80 de grondlegger van een hele beweging aan softerotische films met zijn Nine ½ Weeks, en seks bleef een constant thema in zijn latere films, ook al werden die stuk per stuk ernstiger. In Fatal Attraction exploreerde hij de gevolgen van een buitenechtelijke affaire, in Indecent Proposal ging het over de relatie tussen seks en geld, en in zijn Nabokov-verfilming Lolita belichtte hij de schandaalromance tussen een oudere man en een minderjarig meisje.
En toen kwam deze Unfaithful (2002), opnieuw een film waarin schuinsmarcheerderij centraal staat. Deze keer is het de vrouw die naast het potje plast: Connie Sumner (Diane Lane, 28 jaar na Streets of Fire nog steeds een moordwijf) komt tijdens een regenachtige namiddag in de stad een verkoper in zeldzame oude boeken tegen die er toevallig ook uitziet als een Calvin Klein-model, en haar arme echtgenoot Edward weet tijdens het eerste uur van de film van niets. Tot de affaire uiteraard aan het licht komt.
Unfaithful is een remake van de Franse film La Femme Infidèle van Claude Chabrol (1969), die op zijn beurt al een actualisering was van Gustave Flauberts roman Madame Bovary. Het mooie aan Unfaithful is dat er nergens een aanleiding te verzinnen valt voor de affaire: huwelijksproblemen lijken niet echt aan de orde, en Connie lijkt gewoon niet dat soort meisje. Hoe het dan toch komt dat ze een plotse lente in haar Sloggi voelt? Dat is voer voor een discussie na de film.
Zaterdag 14 april op VijfTV om 21u15
