Door Twintig jaar geleden waren er plotseling niet langer één maar twéé soorten U2-fans: degenen van het zeer te mijden soort, die vonden dat de toen pas goed in haar groeischeut zittende Ierse rockgroep de rest van haar leven haar succesalbum The Joshua Tree opnieuw moest blijven maken, en de echte fans, die minder op zoek waren naar gratuite fanservice en onderkenden dat artiesten hun eigen koers moeten varen.
De kern van de discussie was Achtung Baby, een plaat die een mijlpaal in de muziekgeschiedenis werd, en wonderlijke nummers als One, The Fly en Mysterious Ways herbergde. U2 was ook in de jaren daarvoor niet vies geweest van experimenten (hun exploratie van Amerikaanse gospelmuziek en fm-rock met hun album Rattle & Hum werd ook al niet zo goed onthaald door een percentage van hun fans), maar hier verlieten ze voorgoed hun oude spoor door hun klassieke sound aan te lengen met invloeden uit de industriële New Wave en de opkomende elektronische dancemuziek.
Goed, maar waarom vertellen we dit allemaal? Omdat de Amerikaanse regisseur Davis Guggenheim (de man die ook al de filmische kracht achter Al Gores An Inconvenient Truth was) met deze From the Sky Down een machtige documentaire over de ontstaansgeschiedenis van Achtung Baby maakte, en die vanavond nog eens wordt uitgezonden op Canvas. Interviews met de bandleden en archiefmateriaal graven diep in de materie, en de film probeert ook een antwoord te leveren op de vraag hoe die vier er in godsnaam in zijn geslaagd om dertig jaar lang samen te blijven.
Zondag 29 april op Canvas om 22u15
