Door Steven Soderbergh was al eventjes bezig toen hij Traffic (2000) maakte, maar deze prent bracht hem onherroepelijk naar de status van golden boy in Hollywood. Zeer terecht, want met dit caleidoscopische meesterwerk boort hij diep in de problematiek van de internationale drughandel door het thema – op zijn Short Cuts of Magnolia’s – vanuit de invalshoek van verschillende personages uit te boren.
Zoals daar zijn: de Mexicaanse en Amerikaanse flikken (respectievelijk Benicio Del Toro en Don Cheadle) die dweilen met de kraan open, de Amerikaanse antidrugbestrijder (Michael Douglas) wiens bloedeigen tienerdochter ironisch genoeg aan de smack geraakt, of het trofeevrouwtje van de rijke drugkaïd (Catherine Zeta-Jones) dat zich na de arrestatie van haar echtgenoot ineens met de zaak moet gaan bemoeien.
De plot en actie in Traffic brengen je van het groezelige studio-appartementje waar de verslaafde terechtkomt via de studentenkamers waar de eerste experimenten gebeuren naar de drugdealers zelf en de flikken die hen op de hielen zitten, en laveren vervolgens verder via de broeierige karteloorlogen in Mexico tot bij de soms desastreuze beslissingen van leiders.
Traffic is een film die het hart én het verstand op de juiste plaats draagt.
Woensdag 29 augustus op Arte (originele versie met Franse ondertitels) om 20u50
