Redactie

Kick-Ass

Enkele jaren geleden ontstond er zowaar een nieuw subgenre in de popcorncinema: de revisionistische superheldenfilm. Waar de superhelden uit Superman, Iron Man, Spider-Man, ja zelfs Christopher Nolans Batmanfilms rechtschapen heren zijn die hun krachten inzetten ter meerdere eer en glorie van het goede, werden in prenten als Watchmen en deze Kick-Ass personages met een serieuze hoek af in het spandex gehesen.

We maken kennis met de tienernerd Dave, die zo'n superheld uit de boekjes wil zijn: overdag een anonieme sukkel op de middelbare school, 's avonds en 's nachts een onverschrokken vechter voor gerechtigheid. Aan het begin van Kick-Ass is dat nog maar voor de helft gelukt, maar dan trekt hij zichzelf echt in het pakkie, en gaat hij echte criminelen te lijf. De eerste confrontaties eindigen met een flink pak slaag, maar dan gebeurt er iets.

Kick-Ass mengt het superheldengenre vooral met een fikse scheut exploitatiecinema, en dat werd niet overal even goed gesmaakt. Vooral de elfjarige sidekick, die op haar dooie gemakje een paar dozijn zwaarbewapende gangsters van kant maakt, werd door Amerikaanse critici als moreel verwerpelijk beschouwd. Ook het vele geweld ging er niet bij iedereen in.

Woensdag 10 oktober op 2BE om 20u35

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.