Door Jason Statham was eerst de man van de Guy Ritchie-films, daarna de man van The Transporter, en nu is hij dat heerschap dat in zowat elke remake van een exploitatiefilm uit de jaren ’70 en ’80 wil opdraven. We zagen hem onder meer al in een geüpdate versie van de Charles Bronsonklassieker The Mechanic, hij speelde de rol die James Caan oorspronkelijk bekleedde in de remake van The Killer Elite, en hij is een van de jongelingen die tussen de oudjes van de twee Expendables-films (eigenlijk remakes van àlle actieprenten uit de eighties) mogen rondlopen.
En een jaar of vier geleden greep hij ook het stuur van Death Race in zijn tengels, een hedendaagse remake van pulpklassieker Death Race 2000. Er zit heel wat bloed en goorheid in Death Race, maar het is in veel opzichten een veel softere film dan het origineel. Waar Death Race 2000 zijn overtollige geweld in een vat bijtende satire doopte, hield regisseur Paul W.S. Anderson alleen het multiplexvoer uit de originele film over, om je een portie ongegeneerde trash te serveren.
Maar dat gebrek aan gène staat Anderson – en zijn films – wel. Wie bereid is om zijn rechter hersenhelft eventjes op waakvlam te zetten, haalde in het verleden ook al zijn hart op met prenten als Aliens vs. Predator en Resident Evil: Extinction. Om nog maar te zwijgen over trashklassieker Event Horizon.
Donderdag 23 augustus op 2BE om 20u55
