Twee jaar na het nietsontziende megasucces Superman, en met de opkomst van de blockbustercultuur uit de jaren ’80 die daarmee pas echt van start ging, tapte regisseur Richard Lester gewoon opnieuw uit de openingsscène van de eerste film voor een opvolger die zich kwalitatief gerust mag meten met de eersteling.
Herinner je je die allereerste scène uit Superman, waarin drie misdadige Kryptonieten (Kryptonezen? Kryptoniërs? Hoe noemt men dat volk precies?) door Marlon Brando’s personage Kal-El worden opgesloten in een… euh… rondvliegend stuk glas? Wel, die worden daar door een kosmisch ongeluk weer uit bevrijd, en komen nu achter de op onze planeet residentie houdende laatste zoon van Krypton aan.
Wat volgt is een spetterende superheldenprent, waarin de held uit de titel voor de verandering eens zijn gelijken (aangevoerd door rasacteur Terence Stamp) tegenkomt. En dan blijken ze nog eens een alliantie te hebben gesloten met het criminele meesterbrein Lex Luthor (Gene Hackman).
Sommigen noemden Superman II destijds een nodeloze vierde akte bij de eerste film, maar na meer dan dertig jaar kunnen we ondertussen met stelligheid zeggen: Hollywoodvoer van dit slag maken ze niet meer.
Vrijdag 30 december op VT4 om 23u35